رویداد۲۴ سیدابراهیم رئیسی بار‌ها اعلام کرده است که اداره کشور به ویژه اقتصاد و معیشت مردم را به برجام گره نمی‌زند، اما سئوال اصلی آن است که دولت او بدون برجام چه پلنی برای اداره کشور دارد.
محمدرضا خباز در گفتگو با نامه‌نیوز درباره ماهیت «پلن بدون برجام» دولت سیدابراهیم رئیسی برای اداره کشور گفت: ۳ ماه از ریاست جمهوری آقای رئیسی می‌گذرد، قرائن و شواهد نشان می‌دهد که دولت برنامه کارشناسی و دقیقی که مورد تأیید و حمایت اقتصاددانان کشور باشد، در دست ندارد.
وی افزود: وقتی دولت سیزدهم اعلام کرد «می خواهد مشکل معیشت مردم را حل و وضعیت اقتصاد را صلاح کند»، برنامه روشنی را ارائه خواهد داد، ظرف مدت سه ماه گذشته این دولت نشان داد برنامه‌ای برای تحقق این وعده‌ها ندارد بنابراین این وعده‌ها در حد آرمان و آرزو است.
این فعال سیاسی اصلاح طلب اظهار کرد: دولت سیزدهم می‌گوید «آینده اقتصاد کشور را به برجام گره نمی‌زند»، اما واقعیت آن است که این آینده اقتصاد به برجام گره خورده است، چون بدون برجام دولت چگونه می‌خواهد اقتصاد کشور را با وجود تحریم به سامان کند. اصلا چنین چیزی قابل تصور نیست.
بیشتر بخوانید: انتساب مدیریت رجا نیوز به یکی از بستگان رییس‌جمهور است/ سکوت رییسی در مقابل هجمه‌ها به آیت الله صافی به این دلیل است؟
وی ادامه داد: اقتصادی که تحت تسلط و سیطره تحریم است و رکود مزمن و تورم بالای ۵۰ درصد دارد، فقط معجزه می‌تواند آن را به سامان کند که معجزه هم امکان پذیر نیست. پس سئوال از دولت این است که چگونه و با چه روشی می‌خواهد اقتصاد کشور را اصلاح کند؟ چه برنامه‌ای دارد؟ تا به حال برنامه‌ای از این دولت ندیدیم هرچند آقایان آمال و آرزو‌های فراوانی را بیان کردند.
این نماینده ادوار مجلس با اشاره به صحبت‌های یکی از اعضای کابینه دولت رئیسی بیان کرد: یکی از این آقایان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری بود، او گفت «ظرف سه روز مشکل بورس را حل می‌کند» یا گفته می‌شد «دولت آقای رئیسی ظرف یک هفته مشکل بورس را حل می‌کند» خوب الان ۹۰ روز گذشته است، وضع بورس بهتر که نشده بلکه بدتر هم شده است.
وی با بیان اینکه دولت سیزدهم هیچ برنامه‌ای برای اصلاح اقتصاد کشور ندارد، افزود: اخیرا نیز آقایان گفتند «خبر‌های خوشی به مردم می‌دهند»، به نظرم آن‌ها نباید دیگر شعار اصلاح اقتصاد کشور را بدهند، چون خود این گفتن‌ها توقعات مردم را دائم افزون می‌کند حال آنکه با این چشم انداز مشخص است که چیزی برای مردم حاصل نمی‌شود. نتیجه هم آن خواهد بود که ناامیدی مردم از تصمیم سازان و تصمیم گیران روز به روز زیادتر می‌شود.
این فعال سیاسی یادآور شد: یک نفری ته چاه بود رفیقش گفت «صبر می‌کنی بروم طناب بیاورم» طرف جواب داد «صبر نکنم می‌خواهم چه کار کنم». الان مردم چنین وضعیتی پیدا کردند برخی که اهل مطالعه هستند، می‌بینند برنامه‌ای در کار نیست لذا دل نمی‌بندند، گروهی نیز که زیر فقر مطلق‌اند، چون چاره‌ای ندارد، می‌گویند «شاید امیدی باشد و دولت بتواند مشکل را حل کند».
خباز اظهار کرد: از دولت آقای رئیسی برنامه ندیدیم، آنچه دیدیم شعار، آمال و آرزو بوده است. در واقع نوعی گفتاردرمانی است، البته این گفتاردرمانی هم دارد کم کم خاصیت خودش را از دست می‌دهد، چون مردم عموما این حرف‌ها را باور نمی‌کنند. ضرب المثلی هست که می‌گوید «آرزو بر جوانان عیب نیست»، اما با "آمال"، "آرزو"، "شاید" و "ممکن است" نمی‌شود کشور را اداره کرد. کشور نیاز به تدبیر و برنامه دارد.