صفحه نخست

سیاسی

جامعه و فرهنگ

اقتصادی

ورزشی

گوناگون

عکس

تاریخ

فیلم

صفحات داخلی

دوشنبه ۰۵ دی ۱۴۰۱ - 2022 December 26
کد خبر: ۲۸۵۷۰
تاریخ انتشار: ۰۹:۰۰ - ۲۵ مهر ۱۳۹۵
آیت‌الله یعقوب جعفری در گفت‌وگو با رویداد۲۴ تأکید کرد؛

ائمه معصوم ناسزا نمی‌گویند

ایام عزاداری امام حسین (ع) با مداحی‌ها و نوحه‌خوانی‌های مداحان همراه است. اگرچه سال‌ها است مداحی‌های این مراسم شکل و رنگ و بویی بیشتر سیاسی به خود گرفته است تا مذهبی. امسال اما یکی از مداحان با فحاشی کردن و از سویی دیگر نسبت دادن فحاشی به امام حسین، مراسم عزاداری را از شکل مذهبی خود کاملاً خارج کرد و کلامی دور از کلام اسلام را به جلسه‌هایی که بناست از اسلام بگوید راه داد.
رویداد۲۴- ایام عزاداری امام حسین (ع) با مداحی‌ها و نوحه‌خوانی‌های مداحان همراه است. اگرچه سال‌ها است مداحی‌های این مراسم شکل و رنگ و بویی بیشتر سیاسی به خود گرفته است تا مذهبی. امسال اما یکی از مداحان با فحاشی کردن و از سویی دیگر نسبت دادن فحاشی به امام حسین، مراسم عزاداری را از شکل مذهبی خود کاملاً خارج کرد و کلامی دور از کلام اسلام را به جلسه‌هایی که بناست از اسلام بگوید راه داد. 

این مداح مدعی بود امام حسین هم به دشمنان خود فحش و ناسزا می‌گوید. این در حالی است که این‌گونه بداخلاقی‌ها از ائمه معصوم بسیار دور از ذهن است.

آیت‌الله یعقوب جعفری درباره نسبت دادن فحاشی به امام حسین (ع) به رویداد۲۴ می‌گوید: مقام و شأن امام حسین خیلی بالا‌تر از آن است که ناسزا و فحش را به زبان بیاورد. البته این موضوع صحت دارد که امام معصوم گاهی نفرین بر زبان می‌آورده‌اند. برای مثال از عباراتی مثل: وای بر شما... استفاده می‌کردند. ازآنجایی‌که در فرهنگ و زبان عربی، نفرین هم نوعی دعاست، نمی‌توان این جمله‌های معصومین را به فحش تعبیر کرد. 

جعفری در ادامه تأکید می‌کند که هرگونه ناسزایی از زبان امام معصوم بعید و دور از ذهن و واقعیت است می‌گوید: در تاریخ آمده است که زمان جنگ صفین، در سپاه حضرت علی (ع) عده‌ای به لشکریان معاویه که در مقابل امام علی (ع) می‌جنگیدند فحش و ناسزا می‌گفتند، زمانی که این ناسزاگویی‌ها به گوش آن حضرت رسید آن افراد را فراخواند و گفت؛ من از فحش و ناسزا گفتن شما ناخوشنود می‌شوم. این در حالی بود که سپاه حضرت علی به معاویه فحش می‌دادند. 

وی درباره تأثیرات چنین سخنرانی‌هایی از سوی مداحان در روزهای عزاداری امام حسین (ع) می‌گوید: این موضوع برای دین مطلوب نیست و ضرر و زیان بسیاری بر دین‌داری مردم خواهد گذاشت. البته مردم باید بدانند که اصول و مبانی دین‌داری را از چه کسانی باید آموزش ببینند. 
به اعتقاد وی افرادی که در مورد مسائل مذهبی مطالعه و دانش دارند و به عبارتی علاوه بر اینکه سواد و دانش مذهبی دارند، عمر و جان خود را در راه دین صرف کرده‌اند برای کسب دانش مذهبی اعتبار بیشتری دارند. 

این روحانی با اشاره به جایگاه مداحان به‌عنوان افرادی که می‌توانند اشکی بر چشمان عزاداران جاری کنند می‌گوید: دین را نباید از مداحان آموخت بلکه باید از عالم دینی و مؤکدا عالم باسواد آموخت. 

آیت‌الله جعفری با اعتقاد به اینکه، روحانیون نباید در سطح مداحانی با این اخلاق و رفتار سخن بگویند و بهتر آن است که تند برخورد نشود و سعی در بیان حقیقت اسلام داشته باشند. حقیقت اسلام هم چیزی نیست مگر آنکه امام معصوم فحش و ناسزا نمی‌گوید، همچنین برای آگاهی بخشی درباره چنین موضوعاتی فقط نیازمند کار فرهنگی و آموزشی هستیم. 
از سویی دیگر مراجع قانونی باید در مورد این موضوع تصمیم‌گیری کنند و متخصصان از منظر قانونی مسئله را بررسی کنند، درحالی‌که وظیفه روحانیون و عالمان دینی فقط توضیح درباره حقایق دین است. 

آیت‌الله جعفری با اشاره به آیه‌ای از قران کریم می‌گوید: خداوند در قرآن آورده است که انسان باید به طعام خود توجه کند. به اعتقاد وی منظور از «طعام» فقط خوراک جسم نیست و خداوند در این آیه به خوراک جان و روح انسان اشاره می‌کند و از همین رو باید مسلمانان حقایق و آموزه‌های دین را به‌عنوان خوراک روح خود از منابع سالم به دست آورند. 
وی همچنین درباره شیوه مداحی‌ها در ایام محرم تأکید می‌کند که زنده نگه‌داشتن نام و یاد امام حسین (ع) با این شور قابل‌احترام است. اما نباید فراموش کنیم که گاهی این شور و هیجان باعث می‌شود مداحان درباره آنچه نمی‌دانند مدیحه‌سرایی می‌کنند. به روی باید مراقب بود در مراسم مذهبی و بانام مذهب مطالب کفرآمیز نشر داده نشود. 

از سویی دیگر، آیت‌الله‌العظمی سبحانی در تفسیر سوره زمر در مدرسه حجتیه گفته بود: در آیه «وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ تَرَى الَّذِینَ کَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْمُتَکَبِّرِینَ،» خداوند در خصوص مشرکین و مؤمنین حکم صادر می‌کند.

بر اساس تفسیر این آیه دروغ بستن به ائمه و پیامبر حکمی برابر با دروغ بستن به خداوند دارد و حکم آن کفر گفتن است.

نظرات شما