رویداد۲۴ سهیلا جلودارزاده نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی دهم و رئیس اتحادیه زنان کارگر با اشاره به طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده که اخیرا در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده و همچنین نوع پرداختن به موضوع غربالگری که در این طرح به آن اشاره شده است، گفت: یکی از مهمترین مسائلی که کشور ما امروز با آن درگیر است، مسئله پیری جمعیت است و در واقع ما در حال نزدیک شدن به رشد منفی جمعیت در کشور هستیم که قطعا باید برای این موضوع فکری اندیشیده شود.
وی با بیان اینکه تدبیر در این خصوص باید از نقطه آسیب‌شناسی شروع شود، ادامه داد: باید علت اینکه جمعیت ما آن افزایش را لازم را ندارد و هر روز هم کمتر می‌شود، شناسایی شود و از طرفی به دنبال رفع این علت‌ها باید باشیم تا بتوانیم مشکل را حل کنیم.
رئیس اتحادیه زنان کارگر تصریح کرد: متاسفانه به نظر می‌رسد در طرح جوانی جمعیت که در مجلس شورای اسلامی تصویب شده و در شورای نگهبان نیز به تایید رسیده، به علت‌های واقعی این موضوع توجه نشده است و این موضوع مطمئنا نمی‌تواند موفقیت‌آمیز باشد و ما را به نقطه مطلوب برساند.
جلودارزاده با اشاره به برخی عوامل کاهش فرزندآوری در کشور گفت: فقر، بیکاری و بالارفتن سن ازدواج از عوامل اصلی ناباروری و کم شدن زاد و ولد است و از طرفی ازدواج هایی داریم که از سنین ۳۰ سال به بالا انجام می شود و این درحالی است که همه می‌دانیم بهترین سال‌های باروری برای زنان تا ۳۵ سالگی است و هرچه بالاتر برویم خطر و مشکلات باروری برای زنان بیشتر می‌شود.
وی ادامه داد: به نظر می رسد در این طرح به این مسائل توجه نشده است و بلکه از آن طرف شاهد دستکاری‌هایی در قوانین مربوط به غربالگری و یا در قوانین مربوط به کنترل موالید و جلوگیری از بارداری شده است و به حریم خصوصی خانواده ورود کرده‌اند.
جلودارزاده گفت: انسان که یک شیء نیست که مجلس بتواند برای او قانونگذاری کند. حتی وقتی می خواهد درباره نفس هم قانون بگذارد، باید نظر رای‌دهندگان را منظور و لحاظ کند. اینکه کسی نماینده می‌شود، به این معنی نیست که حاکم بر رای دهندگانش است. بلکه نماینده بیان‌کننده نظرات رای دهندگانش است و باید نظر اکثریت لحاظ شود. آن هم طبق قانون اساسی که پذیرفته‌اند.
بیشتر بخوانید: طرح جوانی جمعیت چیست؟/ تسهیلات این طرح شامل چه کسانی می‌شود؟
نماینده مردم تهران در مجلس دهم تصریح کرد: وقتی تصویب طرحی در مجلس به منتفی شدن موضوع غربالگری می‌انجامد، من از دید جامعه کارگری به آن نگاه می‌کنم. در جامعه کارگری شاهد فرزندان معلول حتی ایزوله و دارای مشکلات مختلف ژنتیکی و کروموزمی هستیم. سال‌ها پیش ما مرکز خیریه عمل را ایجاد کردیم که یک مرکز بزرگ نگهداری و آموزش به کارگران درباره فرزندان ایزوله و دارای معلولیت این قشر از افراد جامعه بود.
جلودارزاده خاطرنشان کرد: یک فرزند ایزوله کل یک خانواده را فلج می‌کند. وقتی که قرار باشد این آزمایشات انجام نشود دو حالت اتفاق می‌افتد یکی اینکه خانواده‌های مرفه در صورت مشکوک بودن به سلامت فرزندشان، اگر بتوانند به خارج از کشور می روند و آزمایشات لازم را آنجا انجام می‌دهند، اما در خانواده‌های متوسط و فقیر اگر غربالگری و آزمایشات و مشاوره‌های لازم انجام نشود دو حالت ایجاد می شود یا اینکه این خانواده‌ها فرزندی را به دنیا می آورند که ممکن است دارای معلولیت باشد و در خصوص فرزند دوم ممکن است تصور کنند که شاید او مشکلی نداشته باشد و حتی سومین فرزند را با همین احتمال به دنیا می‌آورند. این در حالی است که ممکن است فرزندان بعدی نیز دارای مشکل معلولیت باشند. همانطور که در حال حاضر نیز خانواده‌هایی داریم که دارای دو یا سه یا حتی بیشتر از این فرزند دارای معلولیت دارند و این خانواده‌ها هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهند.
وی ادامه داد: حالت دیگر این است که در این خانواده‌های فقیر و متوسط، بعد از تولد اولین فرزند با شرایط معلولیت ممکن است خانواده از فرزندآوری خودداری کند و به این ترتیب خانواده باز هم درگیر مشکلات خاص خود است. بنابراین معتقدم این قانون یک اصلاحیه احتیاج دارد. به ویژه برای بخش های ضعیف جامعه که در صورت داشتن موارد مشابه در کل خانواده زوجین حتما باید آزمایش غربالگری را انجام دهند تا از به دنیا آمدن بچه‌های معلول که سلامت همه اعضای خانواده را از نظر روحی و جسمی به خطر می اندازد جلوگیری شود.
رئیس اتحادیه زنان کارگر خاطرنشان کرد: فکر می‌کنم مهمترین قانونی که باید در مجلس تصویب شود، این است که هیچ بخشی از حاکمیت حق ندارد برای حریم خصوصی خانواده قانونگذاری کند. مگر برای دفاع. البته نه با این منظور که خودشان به آن رنگ دفاع بدهند مانند طرح صیانت از فضای مجازی بلکه دفاع واقعی از سلامت خانواده و از همین رو برای جلوگیری از تولد فرزند معلول باید خانواده را ملزم به غربالگری کنند.
جلودارزاده خاطرنشان کرد: در بحث واکسیناسیون هم می‌بینیم که در یک کشور به مردم گفته می شود اگر واکسن تزریق کنند، به آنها پول هم داده می شود اما در کشور ما گفته می شود به افرادی که واکسن نمی‌زنند خدمات ارائه نمی شود. درواقع تفاوت در نوع نگاه‌هاست.
وی ادامه داد: من به سازمان تامین اجتماعی به ویژه بخش درمان آن توصیه می کنم که محاسبه تقریبی هزینه هایی که باید برای یک فرد دارای معلولیت تا پایان عمر خانواده و دولت بپردازد و همچنین مقایسه آن با هزینه غربالگری را انجام دهند تا مشخص شود به چه میزان سود و فایده در آن وجود دارد و بتوانند از این طریق حداقل در هزینه های تامین اجتماعی صرفه‌جویی کنند.