این قطعه چوب با قدمت بیشتر از ۱۰۰۰
سال در دهه ۱۹۶۰ میلادی کشف شده بود اما به تازگی مورد بررسی کامل توسط
موسسه تحقیقات ملی نارا قرار گرفته که رازهای جدیدی را افشا کرده است.
دانشمندان به تازگی این قطعه چوب باستانی را با استفاده از روش تصویربرداری
مادون قرمز بررسی کردند. این بررسی مشخص کرده یک استاد ایرانی در مجتمعی
که مقام‌های ژاپنی در نارا،پایتخت سابق این کشور تحصیل می‌کردند مشغول
تدریس بوده است. آکیرو واتانابه از این
موسسه تحقیقاتی می‌گوید احتمالاً درسی که که توسط این فرد ایرانی به
ژاپنی‌ها داده می‌شود ریاضیات است، چرا که ایرانی‌ها در این علم استاد
بودند. استفاده از چوب برای نوشتن در ژاپن باستان امری مرسوم بوده است.
حروف کشف شده روی این قطعه چوب نام این استاد ایرانی را مشخص کرده که از
سوی ایران به عنوان مامور رسمی به ژاپن اعزام شده بود.
نارا پایتخت ژاپن در بین سال‌های ۷۱۰ و ۷۸۴ میلادی بود. پیش
از این تحقیقات نشان می‌داد که قدمت داد و ستدهای بازرگانی بین ایران و
ژاپن به سال ۶۰۰ بعد از میلاد مسیح باز می‌گردد. اما این قطعه چوب باستانی
برای اولین بار فعالیت یک استاد از منطقه‌ای دور مانند ایران را در این
کشور ثابت کرده است.
مقام‌های ژاپنی می‌گویند این مسئله نشان دهنده این است که ژاپن در دوران باستان منطقه‌ای
بین‌المللی بوده و در آن با خارجی‌ها رفتاری یکسان می‌شده است. پیش از
مدارک مختلف رفت و آمد هزاران بازرگان ایرانی در قرن ۱۷ میلادی به شهر
ناگازاکی را نشان می‌داد اما این کشف جدید نشان می‌دهد که قدمت روابط دو
کشور بسیار بیشتر از تصور گذشته است.