رویداد۲۴ قوه قضاییه اعلام کرد: «حکم قصاص آرمان عبدالعالی در پی تقاضا و عدم گذشت خانواده غزاله شکور و علیرغم تلاش‌های صورت گرفته از سوی دستگاه قضایی، شورای حل اختلاف و فعالین فرهنگی و اجتماعی کشور طی سال‌های اخیر به منظور جلب رضایت اولیای دم که تا اخرین لحظات هم ادامه داشت، سحرگاه امروز سوم آذر ماه در زندان رجایی شهر اجرا شد. آرمان عبدالعالی، در سال ۱۳۹۲ مرتکب قتل غزاله شکور شد و به قصاص محکوم شد.»
آرمان متولد ۱۳۷۵ در تهران است که در رشته کامپیوتر تحصیل کرده است. غزاله شکور نیز ۱۹ ساله بود که ۱۲ بهمن سال ۱۳۹۲ از خانه خارج شد و گفته شد آن زمان به دست آرمان عبدالعالی دوست‌پسرش کشته شده است. البته جسدش هرگز یافت نشد.
آرمان عبدالعالی زمان وقوع جرم کمتر از ۱۸ سال سن داشت به همین دلیل برخی معتقد بودند او به دلیل نداشتن سن قانونی نباید قصاص شود. سازمان عفو بین الملل نیز از قوه قضایی ایران درخواست کرده بود این پسر جوان را اعدام نکنند چرا که در زمان قتل، سن او کمتر از ۱۸ سال بوده و چون جنازه هنوز پیدا نشده و ابهاماتی در پرونده وجود دارد نباید فعلا حکم اعدام را اجرا کرد.
البته خود پرونده هم گیرهای زیادی داشت؛ از جمله اینکه مفقودی جسد و همین‌طور صدور احکام متعدد اعدام و لغو در آخرین لحظات این پرونده را پرونده‌ای پیچیده جنایی تبدیل کرده بود.
پس از گزارش مفقودی غزاله توسط خانواده شکور، تحقیقات پلیس نشان داد که غزاله به قصد دیدار با آرمان عبدالعالی، از خانه خارج شده و پس از آن ناپدید شده، به همین دلیل آرمان بازداشت شد. عبدالعالی در بازجویی‌های اولیه اعتراف کرد غزاله قصد مهاجرت داشته و می‌خواسته رابطه خود با او را تمام کند که همین موضوع باعث درگیری آن دو نفر میشود که در پی آن به سر غزاله ضربه وارد شده و از هوش می‌رود.
همچنین آرمان عبدالعالی در بازجویی دیگری گفته بود که پس از هل دادن غزاله سر او دچار ضربه میشود و در همین لحظه آرمان چندین بار با میله فلزی به سر غزاله می‌زند و پس از آن جسدش را در کیسه پلاستیکی پیچیده و به سطل زباله می‌اندازد. البته او مدتی بعد این اعتراف را رد و گفت از ترس این حرف‌ها را زده است.
آرمان عبدالعالی بعدا اعترافی دیگری کرد و گفت «من نامزدم را تا دم در بدرقه کردم و در را بستم و به یکباره صدای افتادنش از پله را شنیدم و وقتی بیرون آمدم با پیکر بی‌جان او روبرو شدم و چون ترسیده بودم او را داخل مشما گذاشتم و به سطل زباله انداختم.» پس از این سخنان دادگاه با توجه به شواهد موجود مقصر شناخت و به اعدام محکوم کرد. سال ۱۴۰۰ به نقل از وکیل عبدالعالی گزارش شد که کار رسیدگی پایان یافته و حکم نهایی دادگاه قصاص است که اجرای آن بستگی به تصمیم خانواده مقتول دارد.
در طول محاکمه، آرمان عبدالعالی طی سال‌های ۹۹ و ۱۳۹۸ دوبار به اعدام محکوم شد که هر بار حکم قصاص به تعویق افتاد و حتی در یک مورد حکم اعدام پای چوبه دار متوقف شد. خانواده شکور به او مهلت یک‌ماهه دادند تا به محلی که جسد غزاله را انداخته اعتراف کند تا او را ببخشند.
در همین حال وکیل عبدالعالی با توسل به این که حساب کاربری فیسبوک غزاله دوباره بازگشایی شده بود و همین‌طور خانواده‌اش برای او از دانشگاه مرخصی تحصیلی گرفته بودند، مدعی بی‌گناهی موکلش شد و درخواست اعاده دادرسی را مطرح کرد.
بنا بود حکم اعدام در ۲۱ مهر اجرا شود، اما تا ۲۴ مهر به تعویق افتاد، او سپس در ۲۵ مهر باز هم به انفرادی منتقل شد، اما دوباره اجرای حکم لغو شد، مطابق اعلام خرمشاهی یکی از وکلای عبدالعالی، حکم اعدام موکلش در تاریخ ۲۵ مهر ماه به دلایل عمومی (توقف تمام اعدام‌ها در آن مقطع) متوقف شد، او بار دیگر در ۱۰ آبان، ۱۴۰۰ برای اجرای حکم در تاریخ ۱۲ آبان به انفرادی منتقل شد و سرانجام حکم قصاص آرمان عبدالعالی در سحرگاه ۳ آذر ۱۴۰۰ در زندان رجایی شهر تهران اجرا شد.
این یعنی چه ؟!
برای اهل خرد کاملا روشنه که اگر انسانها بدانند و ببینند قاتلی در عوض جانی که ستانده جانش گرفته میشود هرگز مرتکب جنایت نمیشن ، هرگز .
همانطوری میشود که اسلام فرمود: در قصاص حیات هست، زندگی هست نه مرگ، یعنی نکش و جنایت نکن تا زنده بمانی و از تو در عوض جنایتت نگیرند قسمت یا تمام جانت را !؟
بیندیشید و بفهمید ای دشمنان خدا و احکام خدا.