رویداد۲۴- ضیاء مصباح. دبیر کانون علوم اداری ایران در روزنامه شرق نوشت: موضوع استعفای وزیر ارشاد و حرفوحدیثها و دلایل منتشرشده در این زمینه که احتمالا در روزهای آتی روشنتر خواهد شد در کنار ویژگیهای خوب علی جنتی و سلامت مالی و شایستگی او که هر دو در این وانفسا باارزش است، باعث میشود به موضوع استعفای او از چند منظر بتوان نگریست.
ایدهها و عملکرد وزیر در مدت حضور در این مسند نشان از روشنفکری دینی و اجتماعی، آگاهیهای سیاسی او و به عبارت بهتر رسالت او در این سمت حساس دارد. با توجه به آنچه بر این تشکیلات و مدیریت ایشان گذشته و ورود اهالی شعار و هیجانسازان در توده، احتمالا آقای وزیر و همراهان به این باور و یقین رسیدهاند که نمیتوانند وظیفه خود را هرچند به صورت نسبی و در حداقل ممکن - به روال گذشته- انجام دهند و میخواهند عطای خدمت را به لقای آن ببخشند.
وظایف و مسئولیتهای این سمت، بسیار حساس و پراهمیت است؛ چنانکه اعتبار یا بیاعتنایی روشنفکران و دلواپسان واقعی داخل و خارج از کشور را خواهینخواهی در پی دارد که تاکنون نیز فراتر و توانمندتر از آنچه بوده، ارائه شده است. به عبارت دیگر، ایشان بهعنوان انسانی متعهد و مسئول با پیشینه نسبی مطلوب که مشمول اکثریت کابینه میشود و برخوردار از سلامت نفس - به گواه بسیاری از آنان که ایشان را میشناسند- احتمالا به دلایل زیر از وضعیت موجود خسته شدهاند.
١- با ادامه دخالتها و کارشکنیهای جریان قوی و تردیدناپذیری به نام دلواپسان جویای نام - که در مسیر منافع خود توجهی به منافع ملی ندارند – آنان بدون نگرانی، همچنان علیه دولت و وزارت ارشاد مشغول فعالیت هستند.
٢- اصرار بر باقیماندن بازماندگان دولت قبل در این تشکیلات، برنامهریزی جهتدار برای چنین روزهایی هم را نشان میدهد.
٣- وزیر بعد از حدود سه سال ایفای نقش در این مسئولیت و وظیفه تفویضی که به اختیار پذیرفته، به این نتیجه رسیده یا رسانده شده که نمیتواند مطلوبیت نسبی را برای انتظارات موجود ایجاد کند.
٤- متأسفانه قوه مجریه که وظیفه خدمت به مردم و آینده ایرانیان را دارد، درگیر علاقه برخی گروهها به تسلط بر آن به هر قیمت اندیشهای- به جز منافع ملی- شده است. برخی علاقهمندند یک یا چند دوره در این مسند حاضر باشند. خواسته مخالفان، ورود فراقانونی و مؤثر واقعشدن تمهیدات برای زمینگیرکردن دولت و دستبهدستشدن دوباره دولت است. بههمیندلیل، دولت با حملات هر روزه این جریان مواجه میشود و وزارت فرهنگ و ارشاد یکی از اهداف آنان است.
بههرحال اصلاحطلبان بدون سهمخواهی، دولت را از اصولگرایی لفظی به سمت واقع و حقیقتطلبی با نظر به منافع ملی و به تبع آن خدمت به گروههای معقول مورد نیاز جامعه سوق دادهاند، با همه محدودیتها، هزینهها و امکانات، فراتر از توانشان میکوشند تا فرایند اصلاحات فرهنگی و سیاسی بدون ایجاد هزینه برای دولت پیش برده شود.
آنان، یعنی جامعه اندیشمند و بخشی از آن که ناخواسته گرفتار معاش هستند، هر دو به یک نتیجه رسیدهاند؛ اینکه با همین ابزار دموکراسی، یعنی صندوق رأی با تعمق و اندیشه مسالمتآمیز انتخاباتی، بر مبنای همین قوانین حاکم به فعالیت ادامه دهند. بالارفتن تعداد جوانان تحصیلکرده و حضور راهگشای آنان در تمامی خانوادههای شهری و روستایی باعث شده مردم متوجه تنگناها و محدودیتهایی که به جریان فکری اصلاحات و همچنین طرفداران دولت تحمیل شده باشند. با توجه به اینکه در ماههای پایانی دور اول دولت روحانی قرار داریم، اگر شخص دیگری میتواند این مسئولیت را بپذیرد، خوب است که به عنوان وزیر پنجساله منصوب شود.
رفتار رئیسجمهور درباره کناررفتن یا استعفای وزیر ارشاد، برخوردی قانونی و لازم و منبعث از رسالت رئیس دولت در زمینه جلوگیری از ورود غیرمسئولانه شایعهسازان به این حیطه است. چگونگی مدیریت، تسلط اصولی، تمرکز اختیارات و اصول تردیدناپذیر «مسئولیت، اختیار و پاسخگویی»، اقتدار مشروع و قانونی دولت و ایفای نقش و وظایف در این وادی، آن هم در این ماههای پایانی دور اول میتواند آثار عمدهای در انتخابات دوگانه پیشرو (٢٩ اردیبهشت ٩٦ همزمان با انتخابات شورای شهر) داشته باشد. تصمیمگیری شفاف و اعلام رسمی دولت در مواجهه با شایعات، با خواست جامعه همراه و با ضرورتها نیز منطبق است. این رفتار همچنین از توانمندی شخص دوم مملکت حکایت میکند که مردم اختیار تصمیمگیری توأم با درایت – چنانکه شایسته ملت بزرگ ایران است- را به او سپرده و همچنان به حسن روحانی اعتماد دارند.