رویداد۲۴ عصر ما نوشت: صحبت‌های محسن رضایی که در قامت معاون اقتصادی ابراهیم رئیسی از دو برابر شدن یارانه‌ها خبر داده و انتشار تصویری از یک نامه اداری به امضای او که از طرح دولت سیزدهم برای افزایش قیمت بنزین حکایت دارد، درحالی روز گذشته با تکذیب احسان خاندوزی وزیر اقتصاد همراه شد که پیش از آن، فریدون عباسی عضو کمیسیون انرژی مجلس انقلابی دست‌کم محتوای نامه معاونت اقتصادی ریاست‌جمهوری درخصوص افزایش قیمت بنزین را تایید کرد و گفت که دولت می‌خواهد قیمت بنزین را در دو جزیره کیش و قشم به‌صورت آزمایشی اجرا کند. این، اما همه داستان نبود و در ادامه علی بهادری‌جهرمی سخنگوی دولت نیز وارد گود شد و درباره هر دو بحثِ افزایش مبلغ یارانه‌ها و افزایش قیمت بنزین اظهارنظر کرد تا درحالی شاهد اعلام سومین صدا و موضع دولت سیزدهم درخصوص این دو بحث باشیم که این دو، به‌روشنی دو بخش از یک طرح اقتصادی واحدند؛ طرحی که دولت با هدف افزایش قیمت بنزین درنظر دارد و برای آن‌که ملت را در این وانفسای اقتصادی و معیشتی، بیش از پیش در تنگنا قرار ندهد، محل هزینه‌کرد درآمد حاصل از افزایش قیمت بنزین را آن‌طور که قانون هدفمندی یارانه‌ها به دولت‌ها تکلیف کرده یارانه شهروندان درنظر گرفته است.
به این ترتیب در این شرایط پیچیده که ملت و مملکت با آن دست به گریبانند، اگرچه دولت و به‌خصوص معاون اقتصادی رئیس دولت از چندماه پیش سعی کرده با بازارگرمی و چرب‌زبانی این طرح را به‌عنوان شاهکار اقتصادی و نهایتِ خلاقیت دولت به ملت قالب کند، یکی از اعضای کمیسیون انرژی مجلس پیشین معتقد است که نه‌تن‌ها خلاقیتی در کار نیست، بلکه باتوجه به آن‌که دولت با این طرح صرفاً نسخه‌ای دیگر را برای اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها سرهم کرده، عملاً دست به کار اختراع مجدد چرخ شده است؛ به‌خصوص آن‌که، چون این چرخ، اساساً مناسب خودروی خرابی که روی دستمان مانده، نیست و درواقع دولت مشکل بنزین را اشتباه تشخیص داده، باید گفت نه‌تن‌ها طرح و برنامه‌ای مناسبی در دستورکار دولت قرار نگرفته و این برنامه مشکل دولت را در بحث بنزین مرتفع نمی‌کند، بلکه صرفاً هزینه‌ای دیگر نیز روی دوش ملت می‌گذارد.
جلال میرزایی که معتقد است تغییر نحوه توزیع بنزین، کمکی به ساماندهی وضعیت نمی‌کند، گفته است: مگر نه این‌که مشکل، تفاوت قیمت بنزینی است که این و آن سوی مرز‌های ایران به فروش می‌رسد و، چون قیمت بنزینی که در کشور عرضه می‌شود، به‌مراتب کمتر از بهای آن در فوب خلیج فارس است، با مشکلات متعدد روبرویم و همه این طرح و برنامه‌ها طی تمامی این چند دهه به منظور حل این مشکل طراحی و تدوین و اجرا شده است؟! پس چرا می‌خواهیم نحوه توزیع بنزین را تغییر دهیم؟! چه کمکی به حل مشکل می‌کند؟! او با بیان این‌که مصرف بالای بنزین و اصولاً فرهنگ مصرف سوخت، بخشی از مشکل ماست، قیمت پایین سوخت در کشور نسبت‌به قیمت فوب خلیج فارس را بخشی دیگر از این مشکل عنوان کرد و با تاکید بر این‌که هزینه تولید بنزین از محل فروش آن تامین نمی‌شود، گفت: قاعدتاً راهی جز این نداریم که قیمت‌ها را به‌نحوی اصلاح کنیم که هزینه تمام‌شده تولید بنزین منطقی باشد و البته همزمان با اصلاح فرهنگ مصرف سوخت در کشور، سعی کنیم میزان مصرف سوخت را پایین آورده و مانع از هدررفت منابع شویم.
این نماینده پیشین مجلس با اشاره به آن‌چه در سال‌های گذشته ازسوی دولت‌های مختلف در رابطه با بحث بنزین در دستورکار قرار گرفته و هربار پس از صرف هزینه‌های سنگین، به نقطه ابتدایی بازگشتیم، می‌گوید: «تغییر نحوه توزیع بنزین صرفاً منجر به آن خواهد شد که احتمالا باز یک سامانه جدید راه‌اندازی کنیم و با صرف هزینه و وقت بسیار، این‌بار به‌جای ثبت شماره پلاک خودروها، کد ملی شهروندان را ثبت کنیم و درنهایت هم این طرح را هم احتمالا با پایان کار این دولت، نیمه‌کاره رها کنیم تا دولتی دیگر و سامانه‌ای دیگر!»
میرزایی که عدم تناسب مشکلات ملت و سیاست‌گذاری و برنامه‌های دولت‌ها و بیتوجهی به تجارب گذشته و به‌اصطلاح اختراع مجدد چرخ را مشکلات بنیادی نظام تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در کشور می‌داند، شرایط کنونی را نیز برای اجرای این طرح دولت نامناسب خوانده و با اشاره به شرایط پیچیده ناشی از فشار تحریم و مشکلاتی که در داخل کشور با آن روبرویم، می‌گوید: «درحالی که در بحث توزیع بنزین چندان مشکلی وجود ندارد و تغییر نظام توزیع، کمک چندانی به حل دیگر مشکلات نمی‌کند، بجای پرداختن به مسائل اصلی و اساسی که کم هم نیست، دولت بر این بحث متمرکز شده که نه‌تن‌ها راهگشا نخواهد بود، بلکه صرفاً منجر به مشکلات دیگر می‌شود.»