رویداد۲۴ دیاکو حسینی در تشریح روند دور هشتم مذاکرات وین گفت: شناخت ما از تحولات مذاکرات از فضای رسانه‌ای است که عمدتا طرف‌های مختلف اعلام می‌کنند. به هیچ وجه نباید این مواضع را ملاک تشخیص گفتگو‌ها در نظر بگیریم. به این دلیل که طرف‌ها نیات مختلفی دارند. یک دلیل فضاسازی است که گفتگو‌ها پشت میز مذاکرات شکل مطلوب به خود بگیرد و در این راستا ایران نیز نگاهی داخلی دارد که اگر گفتگو‌ها به شکل خوبی هم پیش نرود تلاش می‌کنند تا با خوش بینی به موضوع نگاه کنند.
جلوگیری از ناامیدی مردم، نوسان ارز و ... از دلایل این امر است. در طرف مقابل یعنی آمریکایی‌ها نیز به همین شکل است ممکن است در هنگام گفتگو‌ها از روند راضی باشند، اما در اعلام موضع رسانه‌ای به گونه‌ای عمل می‌کنند که گویی چندان پیشرفت مهمی رخ نداده است. به این دلیل که این سیگنال را به ایران ندهند که از آنچه که در اتاق مذاکرات می‌گذرد راضی هستند. در این بین روسیه که سعی بر میانجی گری بین ایران و طرف‌های غربی دارد و نمی‌تواند اعلام کند که پیشرفت صورت نگرفته و گفتگو‌ها سازنده نبوده است؛ بنابراین روسیه ناچار است تا فضا را مثبت ترسیم کند تا بتواند نقش خود را پررنگ کند.
بیشتر بخوانید: روسیه مفت‌سوار دستاوردهای ایران است/ طرف‌های خارجی برجام را طبق منافع خود تعریف می‌کنند
وی افزود: بنابراین به همین دلایل نباید آنچه که در رسانه‌ها مطرح می‌شود را ملاک قرار داد. دولت در دور هفتم مذاکرات با ارائه دو متن تلاش کرد تا شانس خود را به امتحان بگذارد و در این راستا دو متن حداکثری از خواسته‌های خود را به طرفین ارائه کرد. در فاصله یک هفته اعلام شد که تغییرات جرئی در متن ایجاد شده و مبنا پیش نویس ژوئن است. این نشان دهنده انعطاف ایران است که اتفاق افتاده است و طرحی با ۹۰درصد تغییر به اصلاحات جزئی می‌رسد. مساله‌ای که بیانگر جدیت دولت سیزدهم برای به نتیجه رساندن گفتگو‌ها نیز است. با این وجود این عوامل مثبت شاهد عوامل منفی در این روند نیز هستیم. در مذاکرات وین چیزی به نام میانجی و یا واسطه نداریم و قرار بود در جلسات کمیسیون مشترک برجام یعنی بین ایران و ۱+۴ نگاه ایران مورد بحث قرار گیرد و دیدگاه‌های ایران به آمریکا منتقل شود و بالعکس. کسی که وظیفه این امر را دارد به طور طبیعی هماهنگ کننده کمیسیون مشترک برجام یعنی انریکه مورا است؛ بنابراین خارج از این حوزه چیزی به نام واسطه و میانجی معنایی ندارد.
وی در پایان گفت: در عمل اتفاقی که افتاده این است که نقش مورا حداقلی شده و در مقابل نقش روسیه پررنگ‌تر شده است. در حالی که روسیه و شخص اولیانوف در چنین جایگاهی نیست که بخواهد چنین نقشی داشته باشد. این زیرکی روس‌ها بود که در سایه عدم گفتگو‌های مستقیم بین ایران و آمریکا و نقش به حاشیه رفته انریکه مورا، تلاش کردند تا با تصویرسازی از خود مسکو را به عنوان یکی میانجی و نزدیک کننده دیدگاه‌های ایران و آمریکا معرفی کند تا این طریق بتوانند پرستیژ روسیه را در توافقات بین المللی افزایش دهند. با این دورنما که روسیه نه تنها می‌تواند توافق را خطر نجات دهد بلکه قادر است زمینه‌های بازگشت آمریکا را به آن فراهم کند. اینجا برای ایران مهم است که بداند قاعدتا روسیه نباید این نقش را ایفا می‌کرد چرا که همانطور اشاره کردم ساختار روشنی برای مذاکرات وین وجود دارد.