احمدی‌نژادتوصیه رهبری را دستمایه خروج ازسیاست کند/تیم اطلاع‎رسانی کمکی به دولت نکرد

رویداد۲۴- نیم دوم سال جاری با اتفاقات و حاشیه‌های سیاسی زیادی آغاز شد؛ از نهی رهبری به احمدی‌نژاد تا تغییر و ترمیم کابینه دولت حسن روحانی؛ اتفاقات و حواشی که نوید فرا رسیدن فصل انتخابات را می‌دهد. 

تا پایان عمر دولت یازدهم زمان زیادی باقی نمانده است، دولتی که می‌توان گفت تا به امروز کارنامه موفقی از خود به جا گذاشته است و رضایت بسیاری از افراد در حوزه‌های مختلف را جلب کرده است. ولی همیشه نقدی که به دولت وارد بود این بود که تیم رسانی که انتخاب کرده است قابلیت چندانی درتبیین دستاوردهای دولت را نداشته است و نمی‌تواند اقدامات مفیدی که دولت انجام داده است را به مردم اعلام کند. همچنین نقد وارد دیگر به دولت روحانی به عملکرد چند وزیر باز می‌‎گشت که نیاز بود در فصل تغییر نام آن‌ها نیز به فهرست وزرای که باید از قطار دولت یازدهم پیاده شوند اضافه می‌شد. 

نهی احمدی‌نژاد برای حضور در انتخابات، ترمیم کابینه و ضرورت تغییر تیم اطلاع رسانی دولت موضوعاتی بود که در گفت‎وگوی رویداد۲۴ با فیض الله عرب سرخی، فعال سیاسی اصلاح طلب و عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی مطرح و مورد بررسی قرار گرفت. 

دولت تدبیر و امید با فشارهای مجلس نهم شکل گرفت و زیر فشار سوال و استیضاح کار کرد. مجلس دهم و ترکیب جدید آن فرصتی بوده و هست تا دولت کارایی و انسجام خود را تقویت کند، هرچند تغییر وزیر ارشاد از جاهای دیگری ریشه می‌گیرد اما تغییرات در ورزش و آموزش و پرورش می‌تواند به بهبود کارایی دولت کمک کند. ضمن اینکه شنیده می‌شود دولت قصد تغییر دیگری ندارد اما باز هم جا دارد تا دولت با اعمال تغییرات به انتظارات قشر‌های مختلف جامعه پاسخ داده و قدرت اجرایی دولت در تامین مطالبات مردم را افزایش دهد.

 

 با توجه به تغییرات انجام شده و ایجاد رضایت نسبی در مجلس در مجموع طی ماه‌های آتی و پایانی دولت فشارهای جناح تندرو در مجلس قدرت تاثیرگذاری خود را از دست می‌دهد ولی انتظارات رای دهندگان به روحانی فقط کمی تعدیل شده ولی بازهم تغییرات را تعقیب می‌کند و از دولت کارایی و انسجام بیشتر را طلب می‌کند. 

در طول عمر دولت تدبیر و امید تیم اطلاع رسانی آن از کارامدی چندانی برخوردار نبوده و کمکی به دولت نکرده است و این حوزه به جد نیازمند اصلاح است. در بحث تغییرات و اصلاح ترکیب دولت هم ضعف آن کاملا مشهود بود و به دنبال قضایا حرکت کرد و به هیچ وجه نقش در هدایت افکار عمومی را ایفا نکرد. 

دولت تدبیر و امید با مشکلات و مسائل فراوانی روبرو است از جمله مهم‌ترین آن‌ها ساختار گسترده دولت که باعث بلعیدن نزدیک به تمام بودجه سالانه می‌شود و امکان سرمایه‎گذاری و پرداختن به طرح‌های عمرانی را از دولت سلب می‌کند. در شرایطی که اشتغال مهم‌ترین مشکل جامعه ماست کاهش درآمدهای دولت از یکسو و سازمان گسترده دولت که تمام بودجه را بخود اختصاص می‌دهد و اعتباری را برای سرمایه گذاری باقی نمی‌گذارد، دست دولت را به کاملا بسته است. علاوه بر این دولت در سطح منطقه وارث مشکلاتی است که بهره گیری از ظرفیت‌های بین المللی را بسیار با دشواری مواجه کرده است. جریان داخلی مخالف دولت نیز با استفاده از تمام ظرفیت‎های خود در تلاش است تا راهکارهای دولت برای حل معضلات را با بن بست مواجه کند، به رغم این همه، آمار‌ها نشان می‌دهد که دولت تا حدودی موفق شده و شاخص‌ها جهتی مثبت پیدا کرده است. 

 روحانی با برگزاری موفق انتخابات مجلس دهم، این فرصت را پیدا کرده تا با اصلاح ساختار کابینه، انسجام و کارایی تیم اجرایی خود را افزایش داده و با استفاده از شرایط پسابرجام، سرعت حرکت اقتصادی خود را افزایش دهد. البته افزایش انسجام و کارایی تیم اجرایی دولت باعث افزایش امید در جامعه و خصوصا نخبگان شده و هم افزایی ناشی از بهبود وضعیت در هر دو عرصه حرکت مثبت موجود را شتاب قابل قبول تری می‌بخشد. 

جریان مقابل روحانی تلاش کرده تا از یک سو با بستن همه راه‌هایی که می‌توانستند دولت را در حل مشکلات مردم یاری کند و از سوی دیگر تبلیغ ناکارآمدی و یک دوره‌ای بودن دولت روحانی، امید را در جامعه نابود کنند و با ریزش رای روحانی فضا را برای به قدرت رسیدن احمدی نژادی دیگر آماده کند. در حقیقت با سوزاندن ریشه‌های امید، به جامعه بقبولانند که در سال ٩٢ مرتکب اشتباه شده‌اند و باید به پدر خوانده‌ها و زر و زور اعتماد می‌کردند. 

همانطور که در پاسخ سوال قبل اشاره کردم ساخت و ترویج شایعاتی که دروغ بودن آن اظهرمن الشمس است و هدفی جز خسته کردن دولت و نومید کردن مردم ندارد، راهبردی است که افراطیون از فردای انتخاب روحانی مشغول انجام آن هستند و علاوه بر آنچه شما به آن‌ها اشاره کردید، جعل آمارهای دروغ برای نشان دادن عدم کارایی دولت است که در دستور کار جریان افراطی است. اما تا آنجا که من اطلاع دارم آقای روحانی مصمم به حضور در صحنه انتخابات است و هیچ برنامه سازمان یافته‌ای نیز برای رد صلاحیت ایشان وجود ندارد. 

آنچه رهبری درباره حضور آقای احمدی‌نژاد مطرح کرده فرا‌تر از یک مصلحت اندیشی و توصیه به فردی است که ظاهرا مدعی تبعیت از رهبری است. بنابراین ابعاد ماجرا در حد یک توصیه است و نه امر و نهی فرا قانونی، اما کسانی مایلید تا موضوع را تبلیغاتی کنند و آنرا به یک فرمان تبدیل کنند تا هدف‌های دیگری را تعقیب کنند. 

 احمدی‌نژاد پرونده‌های رسیدگی نشده مهمی دارد که اگر مصمم به حضور مجدد باشد به ناچار باید پاسخگوی آن‌ها در محاکم باشد، شاید احمدی‌نژاد توصیه رهبری را دستمایه خروج آبرومندانه از صحنه سیاست کند. 

احمدی‌نژاد سعی کرد تا این ایده را در انتخابات ٩٢ اجرایی کند و با حمایت از مشایی مدل پوتین - مدودوف را تکرار کند ولی شورای نگهبان با رد صلاحیت مشایی این بازی را بهم زد. به هر حال ضمن اینکه این روش به نوعی دور زدن قانون است اما به هیچ وجه با تصریحات قانونی منع نشده. لذا باز هم محتمل هست که احمدی‌نژاد یک کاندیدای نزدیک به خودش را مورد حمایت قرار دهد ولی احتمال کمی وجود داره که از کاندیدای واحد اصولگرایان حمایت کند. 

 البته به نظر می‌رسد که این توصیه بیشتر کمک کند تا آن جناح بتواند به انسجام بیشتری با امکان و فرصت تمرکز بر یک نامزد برسد و جریان دو قطبی درون آن جناح شکل نگیرد. بنابراین من با این نظر که توصیه رهبری بازی اصولگرایان را بر هم زد موافق نیستم و  این توصیه حداکثر  بازی احمدی‌نژاد رو مخدوش کرده است.

نوعا رییس جمهور مستقر نسبت به سایر نامزد‌ها از شانس پیروزی بیشتری برخوردار است، شاید توصیه به احمدی‌نژاد کمک کند تا جناح مقابل شانس بیشتری برای استفاده از کاندیدای واحد داشته باشد هرچند اخبار درون گروهی اصولگرایان هنوز چنین نکته‌ای را نشان نمی‌دهد. 

در بین کاندیداهایی که نام بردید به اعتبار گذشته قالیباف از شانس بیشتری برخوردار باشد ولی گزارشات جدید و موضع گیری‌های اعضای شورای شهر که نزدیک‌ترین افراد و با اطلاع‌ترین اشخاص برای ارزیابی عملکرد شهرداری تهران هستند، حاکی از مسایلی است که واکنش جامعه به آن‌ها مثبت نیست. اما به هر حال به نظر می‌رسد که همچنان اصولگرایان معتدل نامزدی روحانی را در دستور کار خود دارند. مزید بر این آقایان لاریجانی و ضرغامی نامزدی خود را رد کرده‌اند. 

 بنظر من دولت با مورد توجه قرار دادن سه نکته می‌تواند وارد فضای انتخاباتی شود، اولا برنامه‎های خود در باب مشکلات اقتصادی و امور بین الملل را با تمرکز بیشتر و استفاده از همکاری‌های نزدیک‌تر مجلس معتدل و همسو دنبال کند، ثانیا با استفاده از فضای مثبت موجود به مطالبات به حق نخبگان در موضوع انسجام بخشی و افزایش کارامدی دولت با اعمال تغییرات اقدام کند و نکته آخر اینکه از ورود به بازی‎های افراطیون که تلاش دارند دولت را به زمین بازی خود بکشانند اجتناب کند. ورود به بازی‎های رقیب به مفهوم بازماندن از برنامه های است که می‌تواند انتظارات بحق جامعه را پاسخ دهد. 

اصلاح طلبان در حمایت از روحانی به مراتب منسجم‌تر از سال ٩٢ هستند وتنها دغدغه عدم حضور روحانی را داشتند که به نظر من آن هم منتفی است. اما از جمله برنامه‌های افراطیون ایجاد اختلاف و یا تبلیغ وجود اختلاف در بین اصلاح طلبان است که با عدم ورود به بازی آن‌ها این پروژه هم نقش بر آب خواهد شد. 

اصلاح طلبان انتظاری فرا‌تر از دفترچه برنامه‎های آقای روحانی در سال ٩٢ از ایشان ندارند و تبلیغ انتظاراتی که در محدوده ظرفیت‎های دولت فعلی نیست از جمله برنامه‌ها والقائات جریان تندرو است.

 اساسا رسانه بعنوان بخشی از جریان دموکراسی خواهی و از جمله پیشروان این جنبش اجتماعی تاکنون هزینه‌های فراوانی پرداخته و بازهم مواجه با پدیده توقیف و تعطیل خواهد بود و این از جمله تفاوتهای بارز دو طیف سیاسی موجود است که اصلاح طلبان با شدت و ضعفی که در مقاطع مختلف شاهد آن بوده‌ایم، بر نقش بی‌بدیل رسانه به عنوان یک نیاز ضروری در جنبش دموکراسی خواهی تاکید کرده است حتی زمانی که رسانه منتقد اصلاح طلبان بوده است.