رویداد۲۴ کسانی که بهواسطه علاقه به شغل معلمی به نحوی وارد سیستم آموزش و پرورش شده و سالها صادقانه نسل آینده ایران را تربیت کرده و رفتهرفته در حرفهشان متخصص شدهاند، حالا از بی عدالتی که در حقشان میشود گله دارند. بخشی از آنها، معلمان حقالتدریسی هستند که تعداشان هم کم نیست و به عدم اجرای قانون تعیین تکلیف استخدام معلمان حقالتدریسی اعتراض دارند و حتی دست به تجمع اعتراضی زدهاند.
این معلمان در اعتراض به عدم اجرای تبصره ۱۰ ماده ۱۷ قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمان حقالتدریس مصوب سوم شهریور ۱۳۹۵ مجلس شورای اسلامی در برابر وزارت آموزش و پرورش متحصن شدند.
به گزارش جامعه ۲۴ ، این معلمان حق التدریس قرار بود پس از گذراندن دوره مهارتآموزی در دانشگاه فرهنگیان و گذراندن مراحل مختلف گزینشی و داشتن کد پرسنلی به استخدام رسمی وزارت آموزش و پرورش درآیند. قرار بود طی دو مرحله تعدادی از آنان جذب آموزش و پرورش شده و در مرحله سوم یعنی دی ماه امسال مراحل استخدام ۱۲ هزار و ۸۰۰ هزار نفر از آنها انجام شود، اما این تاریخ به بهمنماه موکول و پس از پایان بهمن نیز به این وعده عمل نشد.
با توجه به برنامه ششم توسعه، این مصوبه مجلس شورای اسلامی باید تا قبل از پایان امسال اجرایی شود. با پایان این تاریخ، مصوبه دیگر الزام اجرایی نخواهد داشت و احتمال دارد جذب این معلمان در عمل ملغی شود.
در پی این اعتراضات با تعدادی از معلمان حقالتدریس گفتگو کردیم تا از جزئیات این موضوع مطلع شویم.
یک معلم حق التدریسی ناراحت و نگران از شرایط فعلی به جامعه ۲۴ میگوید: در قانون اصلاح تبصره (۱۰) ماده (۱۷) قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمین حق التدریسی و آموزشیاران نهضت سوادآموزی در وزارت آموزش و پرورش مصوب سوم شهریور سال ۱۳۹۵ ، ۸۸ هزار نفر به علت اینکه دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه شهید رجایی نمیتوانستند این تعداد را ساماندهی کنند به سه گروه تقسیم بندی کردند.
این معلم حق التدریس میافزاید: ما گروه سوم هستیم که با دو گروه اول حکم گرفتهایم و هیچ تفاوتی با هم نداریم تنها بخاطر ظرفیت نداشتن دانشگاه فرهنگیان، گروه گروه شدیم و برای گذراندن دوره آموزشی به دانشگاه معرفی شدیم و الان بعد از گذشت دو ماه از اتمام دوره همچنان بلاتکلیف هستیم.
وی میگوید: گویا در صدور این حکم وزارت آموزش و پروش با سازمان اداری و استخدامی کشور دچار اختلاف شده است. سازمان امور استخدامی طبق قانون ما را در اولویت صدور حکم قرار داده است، اما وزارت آموزش و پروش اولویت را به گروههایی داده که مشخص نیست چگونه وارد سیستم آموزش و پرورش شدهاند.
بیشتر بخوانید: حداقل حقوق معلمان کمتر شد/ نحوه جدید تعیین رتبه
یکی دیگر از معلمان معترض حق التدریس به جامعه ۲۴ میگوید: در روز ۲۳ بهمن ماه همکاران بنده روبروی وزارت آموزش و پروش جمع شدند و صدای اعتراض خود را به گوش وزیر رساندند. پس از آن شخص وزیر اعلام کرد که یک هفته دیگر احکام صادر خواهد شد، اما از آن تاریخ تاکنون نهتنها حکمی صادر نشده بلکه اقدامی هم صورت نگرفته است و هیچ مسئولی در وزارت آموزش و پرورش و دولت پاسخگو نیستند.
معلم دیگری که سه سال سابقه کار به صورت حق التدریس دارد نیز به جامعه ۲۴ میگوید: از ابتدا قرار بر این بود که ما را هم استخدام کنند، اما اینطور نشد، در ابتدا ما با حقوق ۷۰۰ هزار تومان در آموزش و پروش شروع به کار کردیم و الان با حقوق دو میلیون و ۳۸۰ هزار تومان کار میکنیم و حتی حق اولاد و سنوات هم به ما تعلق نمیگیرد.
همچنین معلم دیگری در اعتراض یادآور میشود: من ۸ سال سابقه کار در آموزش و پروش را دارم. مشکل دیگر معلمان حقالتدریسی این است که برخی از آنها در مناطق دور دست و روستایی مجبور هستند در کنار همه سختیها چندین پایه تحصیلی را آموزش دهند و زمانی هم که میخواهند از حق و حقوشان صحبت کند هیچ مسئولی صدایشان را نمیشنود.
در این میان یکی دیگر از معلمان میگوید: اکثر همکاران ما متاهل هستند و زندگی را به سختی میگذرانند ضمن آنکه معلمان حق التدریس درفصل تابستان بیمه ندارند و خودشان باید بیمه این سه ماه را پرداخت کنند.
به گفته یکی از این معلمان حق التدریس که در یکی از روستاها تدریس میکند نیز میگوید: حقوق معلمان حق التدریس یک سوم معلمان رسمی و پیمانی بوده و شرایط کاریشان سه برابر سختتر از معلمان رسمی و پیمانی است و به جز این حقوق اندک از هرگونه امتیازات و امکانات و تسهیلاتی محرومند.
به گزارش جامعه ۲۴، معلمان حق التدریسی که پس از قبولی در دو آزمون (کتبی – عملی) و اخذ صلاحیت از گزینش و گذراندن دورههای تخصصی مربوط به رشته تدریسشان به آموزش و پرورش راه مییابند، با همه مشکلات و مصائب میسازند تا به کشور و فرزندانش خدمت کنند، اما این خدمت با بیمهریهای فراوانی از سوی مسئولان آموزش و پرورش مواجه شده و شاید برای همین است که هرازچندگاهی خبر تجمع اعتراضی این معلمان در رسانهها منتشر میشود.
شاید اگر در گذشتههای دور، آینده نگری صورت میگرفت و معلمان بدون ضوابط و شرایط و خارج از چارچوب قانون به چرخه تدریس وارد نمیشدند و در بدنه وزارت آموزش و پرورش قرار نمیگرفتند اکنون دولت میتوانست با آسودگی خاطر و بر اساس آنچه که در قانون برای استخدام معلمان مشخص شده است، نیاز آنها را برطرف کند.
با این تفاسیر و صحبتها مشکلات این معلمان هنوز به قوت خود باقی است و باید از وزارت آموزش و پرورش پرسید چه وقت دیگر قرار است مشکلات این معلمان مورد رسیدگی قرار گرفته و رفع شود؟!