رویداد۲۴ علی محمد نمازی، فعال سیاسی اصلاح طلب طی یادداشتی برای روزنامه اعتماد نوشت: پس از طرح نظریه برخورد تمدنهای هانتینگتون و تاکید بر ادامه برخوردها و درگیریهای بین کشورها و ملتها، اعلام طرح «گفتوگوی تمدنها» توسط رییسجمهوری وقت ایران، جناب خاتمی نور امید برای صلح و آشتی را در دل ملتها تاباند و استقبال گسترده از سخنرانی ایشان در اجلاس سالانه سازمان ملل و در سایر کشورها و بهویژه کشورهای پیشرفته، این امید و انتظار را تقویت نمود که حرکت بهسمت تنشزدایی در جهان و حل مشکلات و معضلات فیمابین کشورها ازطریق گفتمان و استفاده از اهرم مجامع بینالمللی اهمیت خواهد یافت و در ادامه پیشنهاد حل معضل در سرزمینهای اشغالی از طریق دموکراتیک و صندوق رای، دفاع ناتو از مردم بیگناه بوسنی و هرزگوین در برابر نسلکشی صربها، حمایت امریکا از کویت و رهایی این کشور از چنگال صدام و...
تصور چنین بود که از دامنه درگیریهای بین کشورها و زورگویی صاحبان قدرت به کشورها و ملتهای ضعیف بهشدت کاسته خواهد شد و روند مناسبات بین کشورها بهسمت صلح و دوستی و آرامش در جهان خواهد بود. اما قلدری رژیم صهیونیستی و ادامه اشغال سرزمین فلسطین، درگیریها در یمن و بدتر از بقیه مورد جدید آن یعنی حمایت روسیه از انتزاع دو استان دونتسک و لوهانسک در شرق اوکراین و اعلام استقلال و تایید این تجزیه توسط پوتین رییسجمهوری روسیه و بسنده نکردن به همین میزان و حمله نظامی همهجانبه به کشور مستقل و عضو سازمان ملل به بهانه قصد عضویت در سازمان ناتو، نشانگر آن است که میخواهد در بر همان پاشنه بچرخد و از طرفی بهمنزله بیخاصیت کردن و از کارایی انداختن سازمان ملل و بازوی اجرای آن شورای امنیت است.
بیشتر بخوانید: چهارمین روز جنگ روسیه و اوکراین
اکنون نوبت کشورها و سایر مجامع بینالمللی است که یا بر تابوت سازمان ملل زاری نمایند یا اینکه با قدرت از کشور و حکومت قانونی اوکراین حمایت، نیروهای روسیه اخراج و با ملحوظ داشتن تمامیت ارضی این کشور، اداره آن در اختیار و اراده مردمش باشد و نیز متجاوز محکوم به جبران خسارات وارده به اوکراین گردد. اگر این نشود و روسیه با تکیه بر قدرت نظامی خود یکهتازی کرده و سازمان ناتو هم از ترس گسترش درگیریها مصمم به اقدام جدی نباشد، این خطر جدی هم حداقل برای همسایگان، منطقه و ایران خواهد بود.
با عنایت به اینکه برخی کشورها امثال آذربایجان و ارمنستان نسبت به یکدیگر ادعاهایی دارند یا اینکه در بعضی از کشورها ادعاهای تجزیهطلبانه و مستقل شدن وجود دارد، با ادامه این روند سنگ روی سنگ بند نخواهد ماند.
در پایان با توجه به رویدادهای این روزها و سوابق تاریخی موجود و مذاکرات پرونده هستهای ایجاب مینماید موضعگیری مسوولان کشور حول محور منشور سازمان ملل و بیطرفانه باشد.