رویداد۲۴- التهاب در خلیج فارس پس از ۲۰ ساعت فروکش کرد؛ با دیپلماسی فعال ایران و رایزنی‌های دیپلماتیک آمریکا. پیامدهای ورود تفنگداران آمریکایی به مرزهای آّبی ایران و دستگیری و آزادیشان اما هنوز پایان نیافته است؛ برخی در داخل ایران تصویر دستگیری این تفنگداران را به دیوار سفارت سوئیس (حافظ منافع آمریکا) در تهران نصب می‌کنند و برخی در آمریکا نمی‌توانند حس حقارت ناشی از این اتفاق را هضم کنند.
به گزارش گروه بین الملل
رویداد۲۴، اتفاقی که روز چهارشنبه ظرف کمتر از ۲۴ ساعت در آب‌های خلیج فارس رخ داد و با رویکرد دیپلماتیک طرف‌های ایرانی و آمریکایی بدون دامن زدن به التهاب کهنه در روابط دو کشور خاتمه یافت، شاید امروز کمتر در صدر اخبار داخلی جمهوری اسلامی باشد اما رسانه‌ها و تحلیل گران آمریکایی هنوز در بهت آنچه بر ۱۰ تفنگدار آمریکایی در آب و خاک ایران رخ داد هستند.
از یک سو نشریات تحلیلی چون سی ان ان در تلاش برای واکاوی این مسئله به تحلیلگرانی چون سوزان مالونی روی آورده‌اند تا تاثیر آن را بر روابط ایران و آمریکا جویا شوند و از سوی دیگر نشریاتی چون تایم به پیامدهای داخلی آن در آمریکا پرداخته‌اند.
سوزان مالونی، مدیر مرکز سیاست خاورمیانه سابان در اندیشکده راهبردی بروکینگز آمریکا و عضو ارشد این اندیشکده طی یادداشتی برای سی ان ان به اتفاق اخیر میان ایران و آمریکا پرداخته و تاکید می‌کند که با وجود برخورد دوگانه‌ای که با این رخداد شد، مسیر طولانی تا رسیدن به روابط میان دو کشور مانده است. مالونی به تشریح این نکته می‌پردازد که دستگیری ۱۰ تفنگدار آمریکایی که وارد خاک‌های ایران شده بودند از نظر برخی بیانگر تمایل ایران به تداوم روند مشکلات میان دو کشور است و از نظر برخی دیگر از جمله دولت اوباما بیانگر دیپلماسی فعال آمریکا در قبال ایران و تاکیدی بر میانه روی در سیاست خارجی آمریکا است. با این حال مالونی معتقد است که چنین اتفاقی در چارچوب کلی نمی‌تواند نشانه‌ای از واقعیت مناسبات میان دو کشور است و شاید زمان طولانی لازم باشد که بتوان در مورد روابط ایران و آمریکا به بحث نشست.
نشریه تایم اما سعی کرده بعد داخلی این موضوع را مورد ارزیابی قرار دهد و در گزارشی با این عنوان که «ملوانان آمریکایی آزاد شدند اما حس حقارتشان پایان نیافته» می‌نویسد: اینکه ملوانان آمریکایی توسط ایرانیان دستگیر شده‌اند برای بسیاری از آمریکایی‌ها با حس حقارت همراه است. این ملوانان زانو زده‌اند، دستانشان پشت سرشان گره شده و در انتظار دستور دستگیرکنندگان خود هستند. آنچه کاملا آشکار است این است که ایرانی‌ها دقت کافی داشته‌اند که آسیبی به ملوانان نزنند اما دقیقا می‌دانستند که به چه شیوه‌ای آن‌ها –و کشورشان- را تحقیر کنند.»
ضمن اینکه در دیگر گزارش‌ها و خبر‌ها سعی شده با معرفی کامل ملوان آمریکایی که در ویدئوهای منتشر شده از ایران عذرخواهی کرد، به این نکته پرداخته شود که اقدام او تا چه اندازه تحقیرآمیز بوده و حتی این اقدام خلاف پروتکل اساسی و مستحق تنبیه خوانده شده است.
دیوید نارکر ۲۷ ساله، فرمانده نیروی دریایی آمریکا فارغ التحصیل سال ۲۰۱۱ نیروی دریایی آمریکا است که در ایالت ایلینوی متولد شده و به گفته دوستانش فردی آرام و علاقمند به موسیقی و ورزش هاکی است. آنچه کنجکاوی‌ها در مورد او و ویدئوی عذرخواهی‌اش را افزایش داده، پیامدهای احتمالی جملاتی است که گفته می‌شود خلاف پروتکل اساسی نظامی است.
بر اساس گزارش سایت بلیز، او گفته بود: «آنچه رخ داد اشتباه بود، تقصیر ما بود و ما بخاطر این اشتباه عذرخواهی می‌کنیم. وی در ادامه اضافه کرده بود که رفتار ایرانیان در مدتی که اینجا بودیم عالی بود و «من از مه‌مان نوازی و همراهی شما بسیار ممنونم.»
این در حالی است که ماده پنج قانون رفتار اعضای نیروهای مسلح ایالات متحده می‌گوید: «اگر در جنگی زندانی شدم و سوالی از من پرسیده شد، من ملزم هستم که نام، درجه، شماره سرویس و تاریخ تولدم را بیان کنم. من با تمام توان خود از پاسخگویی به هر سوال دیگری خودداری می‌کنم. من هیچ بیانیه شفاهی یا کتبی که آسیبی به کشورم و متحدانش وارد کند یا نشان دهنده ناسپاسی به آن‌ها باشد، نخواهم داشت.»
به عقیده برخی تحلیل گران آمریکایی درست است که دیوید نارکر توسط ایرانیان شکنجه نشده بود اما رفتار و اقدام وی کمک به دشمن محسوب می‌شود و باید دادگاهی شود. آن‌ها معتقدند او به تحسین دستگیرکننده خود پرداخته و برخلاف آنچه وظیفه‌اش بوده، عمل کرده است.
این اتفاق از همان لحظه اول که در صدر اخبار قرار گرفت، به بهانه‌ای برای انتقاد از عملکرد تیم سیاست خارجی اوباما تبدیل شد و به نظر می‌رسد این روند تا پایان دوره ریاست جمهوری وی از سوی جمهوری خواهان ادامه خواهد داشت. آن‌ها هربار به دنبال نکته‌ای برای انتقاد از باراک اوباما بوده‌اند و به نظر می‌رسد اینباره نیز ترجیحشان این است که چنین بهانه‌ای به این زودی‌ها پایان نیابد.