رویداد۲۴ رایان حسینی: حدود هشت ماه از آغاز به کار دولت رئیسی می‌گذرد؛ دولتی که با حمایت اکثر ارکان کشور بر سر کار آمد و با شعارهای رفع محرومیت و عدالت‌طلبی کار خود را آغاز کرد. کابینه دولت رئیسی معتقد بودند تا کنون دولتی بر سر کار بوده که توجهی به همه اقشار ندارد بنابراین شعارهایش را بر محور توجه به همه مردم قرار داد و وعده‌هایی داد تا خیال مردم راحت شود. در این گزارش مهمترین وعده‌های دولت رئیسی بررسی شده است.
مهمترین وعده‌های دولت رئیسی در زمینه اقتصاد بوده است. ابراهیم رئیسی ماه گذشته مهمترین وعده خود را بیان کرد: تا پایان سال ۱۴۰۰ فقر مطلق باید ریشه‌کن شود. این شعار بازتاب‌های فراوانی داشت؛ منتقدان گفته بودند وقتی کاری انجام نشده، چگونه می‌توان توقع داشت که فقر ریشه‌کن شود؟ آنهم در حالی که دولت تا شب عید نتوانست حتی حقوق بازنشستگان را پرداخت کند.
از مهمترین وعده‌های ابراهیم رئیسی تک‌رقمی کردن تورم بود. برای فهم بهتر ماجرا و اینکه آیا این وعده تحقق یافته یا دست‌کم وضعیت بهتر شده، کافی است به آمار بانک مرکزی مراجعه شود که خود گویای ماجراست.
در وزارت اقتصاد مهمترین وعده‌ها حول محور بورس و قیمت دلار و سامان دادن به ساختارها بود. سیداحسان خاندوزی گفته بود با تامین مالی متفاوت و سرمایه‌گذاری خارجی مشکل مسکن را حل می‌کنیم. او همچنین وعده داده بود که به برداشت پول از بانک مرکزی پایان داده می‌شود و مهمتر از آن گفته بود با تصمیم‌های دولت هیچ‌گاه قیمتها از این فراتر نخواهد رفت. تقریبا هیچکدام از این وعده‌ها محقق نشده است. وضعیت بورس همچنان مبهم است و هیچ ثباتی وجود ندارد. قیمتها هر لحظه افزایش می‌یابد و تورم نیز کنترل نشده است.
در وزارت کار حجت عبدالملکی مرد شغل‌ها یک میلیونی، با ده‌ها وعده رنگانگ وزیر شد. منتقدانش می‌گفتند او فقط خوب حرف می‌زند و البته برای کسی که درکی از علم اقتصاد ندارد، این صحبت‌ها بسیار شیرین به نظر می‌رسد و تصور می‌کند وزیر قرار است کاری کند کارستان. با این حال او که قرار بود با هر یک میلیون تومان یک شغل ایجاد کند، یکباره موضع عوض کرد و گفت وظیفه اشتغال بر عهده او نیست.
وزیر کار با شعارهای انقلاب اقتصادی و جهاد اقتصادی وعده‌های بسیار بزرگی داد و قرار بود در ۱۴۰۰ با تغییر کاربری زمینهای کشاورزی ۱۲ میلیون شغل ایجاد شود. آمار می‌تواند گواهی دهد که چنین اتفاقی رخ داده یا خیر. طبق وعده وزیر کار همسان سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی یکی از مهمترین برنامه‌های وزارتخانه بود، با این حال برای اولین بار در طول ۶۰ و خرده‌ای سال گذشته حقوق بازنشستگان در نوروز پرداخت نشد.
وزارت راه و مسکن هم از رویایی‌ترین وزارتخانه‌های کشور بود. رستم قاسمی وعدهای عجیب داده بود که زمین ۴ میلیون مسکن ویلایی را تامین می‌کنیم و جشن پایان مستاجری مردم ایران را برگزار می‌کنیم. تا این لحظه کلنگ یک واحد مسکن هم هنوز بر زمین نخورده است.
محسن رضایی معاون اقتصادی رئیس جمهور وعده دو برابر کردن یارانه‌ها را داد اما معلوم نشد این وعده چه شد. او حتی در دوران انتخابات برای مردم چک ۴۵۰ هزار تومانی کشید اما مشخص بود چنین وعده‌های هیچ ریشه‌ای در واقعیت ندارند و صرفا شعارهای دهان‌پرکن هستند؛ چنانچه دو برابر کردن یارانه‌ها هم مشابه همان چک بود.
بیشتر بخوانید: کابینه رئیسی ناکارآمدترین کابینه بعد از انقلاب است/ رئیس جمهور در اولین فرصت تیم اقتصادی خود را برکنار کند
تنه وزیر بهداشت به دیگر وزرا خورده بود و او هم وعده‌هایی عجیبی داد؛ از جمله اینکه تا مهر ماه ۱۴۰۰ جشن پایان کرونا در ایران برگزار خواهد شد. آمار مبتلایان در اسفندماه نشان می‌دهد آن وعده چقدر غیر واقعی بوده است. وعده پایان واکسیناسیون تا بهمن ۱۴۰۰ هم از دیگر وعده‌های دولت بود که هنوز محقق نشده است.
محمد مخبر معاون اول رئیس جمهور پیش از حضور در دولت هم به عنوان مرد وعده‌های پوچ شناخته می‌شد. تا شهریور ۱۴۰۰ قرار بود ۵۰ میلیون دوز واکسن به وزارت بهداشت تحویل شود اما وقتی که قرار شد واکسن تولید کنند، تازه فهمیدند زیرساخت تولید و خط تولید ندارند! آنها وقتی که همه دنیا دوز دوم و سوم خود را زده بودند، تازه به صرافت راه‌اندازی خط تولید افتادند و در نهایت وعده رئیس ستاد اجرایی و معاون اول به شوخی در افکار عمومی تبدیل شد و مردم به طعنه می‌گفتند وعده‌هایت شبیه وعده‌های مخبر است!
مثلا راجع به رشد چند صد درصدی صادرات
راجع به اشتغال زایی در تک تک استان ها(دیدم که میگم)
افتتاح خییلی از کارخانه های تعطیل و نیمه کاره(فقط تو استان ما در سفر دومشون ٧۴ تا کارخونه افتتاح شد که یکیش بزرگ ترین کارخانه فولاد خاورمیانه بود)
عدم قطعی برق در تابستان پارسال(یادتونه اواخر دولت قبل هر هفته برق ها میرفت)
بیشتر شدن فروش نفت و گرفتن پول آن به صورت نقد(زدن پالایشگاه فرامنطقه ای)
کاهش نرخ بیکاری از ٩/۴ به ٨/٢
اجرای رتبه بندی معلمان عزیز بعد از سال ها
کنترل کرونا(هنوز یادمون نرفته وقتی دولت رو تحویل گرفتن روزانه ٧٠٠_٨٠٠ نفر از مردممون میمردن)
آزادسازی سواحل
افتتاح بزرگترین بیمارستان خاورمیانه، همین یکی دو روز پیش(این بیمارستان چند سالی بود که نیمه کاره رها شده بود و رئیس جمهور در سفر استانی به تهران گفتن که میسازنش و ساختنش)
افزایش چشم گیر صادرات به روسیه و چین
بیمه حدود ۵ میلیون از مردم
جلوگیری از قاچاق گسترده آرد و روغن یارانه ای
بیشتر شدن بودجه مناطق محروم
ساماندهی انبار کالاهای متروکه و درآمد ده هزار میلیارد تومنی که قبلا ٢٠٠ میلیارد بود
حذف ارز ترجیحی
عدم استقراض از بانک مرکزی و خلق پول
درگاه ملی مجوزها و حذف امضا های طلایی
سرمایه گذاری و بها دادن به شرکت های دانش بنیان(هر روز تو اخبار داره نشون میده که فلان شرکت فلان کالا که فقط دو تا کشور اروپایی داشتن رو ساخته)
٣ برابر شدن نرخ خرید گندم از کشاورزهای زحمت کش
افزایش ده درصدی ظرفیت پزشکی
افزایش ۵٠ درصدی حقوق بازنشستگان
فروش کشتی های اقیانوس پیما
شروع ساخت هواپیما با چین و روسیه (دیگه انحصار ساخت در دست آمریکا و فرانسه نخوها بود)
افزایش وام ازدواج
پرداخت وام فرزندآوری
پرداخت وام ناباروری
ایران را عضو شانگهای کرد (همون سازمانی که واسه عضو شدن توش میگفتن باید اف ای تی اف و... رو امضاء کنیم)
عدم چاپ پول بی پشتوانه
نزولی شدن نرخ رشد تورم
فعال کردن کریدور شمال جنوب
برکناری مدیر عامل ایران خودرو وقتی بدون نوبت قرار شد به برخی خودرو بده
و...
قبول دارم که مشکلاتی داریم ولی دلیل نمیشه که نیمه ی پر لیوان رو نبینیم و یا اینکه اون رو هم خالی ببینیم.