ا اینکه معده شما نمی‌تواند آنطور که بقیه غذاها را تجزیه می‌کند آدامس را هم هضم کند، ولی دستگاه گوارش بدنتان می‌تواند آن را وارد فعالیت روده ها کند. این یعنی موقعی که دستشویی می‌روید همراه با بقیه چیزها از بدنتان خارج می‌شود. اینکه آدامسی که قورت داده اید تا ۷ سال در داخل معده تان باقی خواهد ماند، درست نیست. این گفته یک کذب محض است. البته بدین معنا هم نیست که هرچقدر دلمان بخواهد چنین کاری را انجام دهیم.
پزشکان می گویند که آدامس به گونه ای ساخته نشده که قابل خوردن باشد، اما در بخش های داخلی بدن تان هم انسدادی را به وجود نیاورده و باعث به هم چسبیدن اندام های داخلی شما هم نمی شود. اما قورت دادن یک آدامس خیلی بزرگ یا چند آدامس کوچک ممکن است دستگاه گوارش شما را مسدود کند. ین اتفاق خصوصا در مورد کودکان که اندازه این اندام ها در آنها کوچک تر است، باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد. طبق یافته های دکتر لیزا گانجو، متخصص بیماری های معده و روده، در مرکز پزشکی لانگون در شهر نیویورک، آدامس مانند هر ماده خوراکی دیگری همان مسیر همیشگی را طی می کند با این تفاوت که کمی سخت تر جذب می شود.
اين پزشك مي‌گويد: اگر معده شما بتواند مواد غذایی ای چون یک استیک سفت را هضم کند، مطمئن باشید که از پس آدامس هم بر خواهد آمد.
آدامس از مواد طبیعی و مصنوعی (ضمغ آدامس یا رِزین)، نگه‌دارنده ها، طعم‌دهنده ها و شیرین‌کننده ها ساخته شده است. بدن می‌تواند شیرین‌کننده ها مثل قند را جذب کند و اگر از آدامس های قنددار استفاده کنید، می‌تواند کالری خیلی زیادی وارد بدنتان کند. اما دستگاه گوارش بدن انسان قادر به هضم رزین آدامس نیست و آن را در دستگاه گوارش به حرکت مجبور مي‌كند.
علت اینکه گفته می‌شود آدامس خود را قورت ندهید آن است که هر چند وقت یک بار و در مواردی خاص، بیماری‌هایی در بدن دیده شده اند که علت اصلی آنها، قورت دادن آدامس و چسبیدن آن به دستگاه‌های گوارشی بوده است؛ به طور مثال در موردی خاص، پسر بچه 4 ساله‌ای که در طول هر روز بین 5 تا 7 آدامس را قورت داده بود، دچار بیماری شدیدی شد که پس از تحقیقات فراوان مشخص گردید در داخل بدن او توده ی بزرگی از آدامس های به هم چسبیده وجود دارد که سبب بیماری شده است.