رویداد۲۴ برای بررسی وضعیت بنیادی شرکتهای بیمه گری باید ثبت حسابداری گذشته را نیز لحاظ کرده و مهمترین موضوع در این حوزه ذخیره گیری ثبتشده در صورتهای مالی قبل از دوره موردبررسی است.
به گزارش بانکداری ایرانی، شرکت بیمه دی نیز بر اساس صورتهای مالی دارای ذخایر زیادی است که برای بررسی نسبتها و ضرایب خسارت باید این ذخیره گیری را لحاظ کرد.
این در حالی است که بر اساس گزارشهای ماهیانه نسبت خسارت شرکت مناسب ارزیابی نمیشود علت این موضوع این است که در گزارشهای ماهیانه ذخیره گیری شرکت در دورههای مالی گذشته لحاظ نمیشود.
شرکتهای بیمه برای عقد قراردادهای بیمه و حق بیمه تولیدی بهنوعی مجاب هستند که ان قرارداد را بلافاصله در صورتهای مالی خود بهطور کامل منعکس کنند. یعنی اگر شرکتی حق بیمه بزرگ یا کوچک برای مشتریان حقیقی یا حقوقی تولید کردهاند باید بلافاصله و بهطور کامل آن را در صورتهای مالی خود منعکس کند تا شفافسازی کاملی صورت بگیرد، اما برای ثبت خسارتهای پرداختی شرکتهای میتوانند در بلندمدت اقدام کنند.
به همین دلیل ممکن است که اثر یک خسارت در سالهای مختلفی باقی بماند، اما اثر تولید حق بیمه ان درگذشته نمایان شده باشد. از طرف دیگر ذخیره گیری خسارت یک حق بیمه در پایان همان سال انجام میشود. این وضعیت در گزارشهای ماهیانه شرکت منعکس نمیشود به همین دلیل بسیاری بهغلط بر اساس گزارش ماهیانه تحلیل میکنند که بیمه دی دارای نسبت خسارت نامناسبی است. حالآنکه اگر در دورهای خسارت بالایی پرداختشده به معنی این است که این خسارت برای دورههای قبل است و به دلیل ذخیره انجامشده در دوره قبل از محل ذخیره پرداختشده و نباید بهحساب ضرر و زیان شرکت بیمه گذاشت. نکتهای که باید به آن توجه ویژه داشت تمدید قراردادهاست درصورتیکه قراردادی زیانده باشد به دلیل اینکه شرکتهای بیمه قوانین اکچوئری و مدیریت ریسک دارند سریعاً آن قرار را در پایان مهلت قانونی رها کرده و تمدید نمیکنند.
بر اساس گزارشهای ماهیانه بیمه دی، در سال ۱۴۰۰ شرکت بیش از ۴۱ هزار میلیارد ریال حق بیمه تولید کرده و در مقابل ۴۸ هزار میلیارد ریال خسارت داده است.
در ابتدا باید گفت که ذخیره شرکت در آذر ۱۴۰۰ به این شرح است که ذخیره خسارت معوق مبلغ ۱۲ هزار میلیارد ریال، ذخیره ریسکهای منقضی شده ۶۹۰ میلیارد ریال، ذخیره ریاضی بیمه عمر و تشکیل سرمایه یک هزار و ۷۵۷ میلیارد ریال، ذخیره حق بیمه عاید نشده ۱۰ هزار و ۳۹۶ میلیارد ریال سایر ذخیره فنی نیز یک هزار و ۸۹۴ میلیارد ریال است.
نکته مهم اینکه خسارتهای پرداختی در دورههای مالی بعدی بر اساس همین ذخایر صورت میگیرد.
حالآنکه در گزارش ماهیانه آذرماه ۱۴۰۰ شرکت حق بیمه تولیدی شرکت ۲۰ هزار میلیارد ریال و خسارت پرداختی ۳۱ هزار میلیارد ریال است. اما در صورتهای سود و زیان شرکت حق بیمه شرکت ۳۰ هزار میلیارد ریال و خسارت پرداختی ۲۷ هزار میلیارد ریال و خسارت پرداختی خالص هشت هزار میلیارد ریال است به همین دلیل گزارش ماهیانه شرکتهای بیمه کامل نیست و باید بقیه گزارشها را نیز مطالعه کرد، چراکه ذخیره شرکت ثبتنشده است.
یعنی آن مبلغ ۳۱ هزار میلیارد ریالی که در صورت فروش ماهیانه آذر ۱۴۰۰ ثبتشده بود مربوط به دوره ۹ ماهه آذر ۱۴۰۰ نیست بلکه برای دوره قبل بوده که ذخیره گیری شده و نباید نسبت خسارت شرکت را در این دوره محاسبه کرد. در حقیقت بر اساس گزارش ماهیانه شرکت نسبت خسارت شرکت بالاتر از ۱۴۷ درصد است، اما بر اساس صورت سود وزیان حدود ۹۰ درصد است که تفاوت اساسی داشته و نشاندهنده ضرر و زیان نیست؛ بنابراین برای تحلیل وضعیت بنیادی شرکت باید تمام جوانب را بررسی کرده و ذخیرههای شرکت را نیز موردمحاسبه قرارداد.