وزیری توانمند و خوشفکر، درمان آموزشوپرورش است
مهدی بهلولی، کارشناس آموزشوپرورش و فعال کانون صنفی معلمها در پی انتصاب دانش آشتیانی بهعنوان وزیر آموزشوپرورش و مشکلات عمیق این وزارتخانه که میراثی از گذشته این وزارتخانه است اشاره کرده و به رویداد۲۴ میگوید: انتظار تغییر و تحولات خیلی جدی را دستکم در این 10 ماه باقیمانده دولت یازدهم، از وزیر آموزشوپرورش نداریم. در این مدت نمیشود معجزه کرد. با توجه به اینکه فخرالدین احمدی دانش آشتیانی از بیرون از آموزشوپرورش آمده است و سابقه کاری وی بیشتر در آموزش عالی است. بنابراین نمیتوان توقع داشت همه مشکلات با چشم برهم زدنی حل شود.
به گفته بهلولی، آموزشوپرورشیها آرزو دارند که وزیری از دل آموزشوپرورش اما توانمند و خوشفکر این وزارتخانه را اداره کند. بههرروی در حال حاضر آقای آشتیانی بهعنوان وزیر منصوبشدهاند و باید برنامههای این وزیر را بررسی کرد. این مشکل که آشتیانی سابقه فعالیت در آموزشوپرورش را ندارد، مگر مدیریت دبیرستان مفید، غیرقابلانکار است. از سویی دیگر مدیریت در یک مدرسه به معنی آشنایی با سیستم آموزشوپرورش نیست.
وی تأکید میکند، وضعیت آموزشوپرورش، یا همه مشکلاتی که دانش آموزان و معلمها در سراسر کشور با آن روبرو هستند مسئلهای متفاوت با مدیریت یک مدرسه است. در حال حاضر اما مهمترین نکتهای که باید به آن توجه کرد حمایت هیئت دولت از وزیری است که در این جایگاه منصوبشده است. به این معنی که دانش آشتیانی باید مورد تائید و حمایت همهجانبه و جدی شخص رئیسجمهور و هیئت دولت قرار بگیرد.
به اعتقاد بهلولی، رئیسجمهور باید به آنچه در انتخابات 92 درباره آموزشوپرورش بیان کرد رجوع کند. اگر روحانی با همان حرفها و ایدههایی که در آن دوره مطرح کرده بود در حال حاضر از وزیر جدید حمایت کند میتوان امیدوار بود که دستکم در این 10 ماه یک یا دو مورد از کارهای مهم و مفید را برای فرهنگیان و آموزشوپرورش انجام شود.
این کارشناس آموزشوپرورش تأکید میکند اولین کاری که برای آموزشوپرورش ضروری و مهم به نظر میرسد، اجرای مرحله دوم رتبهبندی معلمهاست. این طرح که مرحله اول آن از سوی روحانی نسبتاً خوب اجرا شد، اهمیت زیادی در آموزشوپرورش دارد. برنامههایی ازایندست برای اهداف میانمدت آموزشوپرورش در دوره 10 ماهه مؤثر خواهد بود.
به گفته وی اگر وزیر آموزشوپرورش با رویکرد بلندمدتتری به آموزشوپرورش نگاه کند، باید چرخشی از خصوصیسازی آموزشوپرورش به سمت تقویت آموزشوپرورش دولتی داشته باشیم و مهمتر از این موضوع تا جایی که امکان دارد، آموزشوپرورش را از آموزش القایی دور کنیم و به آموزشوپرورش تحلیلی نزدیک کنیم.
پرداخت معوقات آموزشوپرورش و بهبود حال این وزارت خانه
دولت یازدهم در راستای کاهش بدهیهای دولت، اقدام به تصفیهحساب با وزارتخانهها و بانکها و... کرده. آموزشوپرورش نیز با توجه به معوقات و بدهیهای عقبافتاده معلمها یکی از گزینههایی است که دولت در نظر دارد با تصفیه معوقات بازنشستگان بخشی از این بدهی را کاهش دهد؛ اما این تصفیهحسابهای مالی و کم کردن فشارهای مالی از دوش آموزشوپرورش چه کمکی به بهبود وضعیت آموزشوپرورش خواهد کرد؟ آیا این برنامه میتواند نشاط و آرامش و پیرو آن بهرهوری بالاتر را به این وزارت خانه بازگرداند؟
به اعتقاد این فعال کانون صنفی معلمها، این برنامه بسیار مهم است و یکی از مواردی است که میتوان انتظار داشت وزیر در 10 ماه پیش رو به آن رسیدگی کند. در حال حاضر معوقات معلمها بسیار بالا رفته است. در این شرایط بحث بازنشستگان و پاداش پایان خدمت آنها قابلتوجه است و حتی شاهد هستیم پاداش پایان خدمت که مبلغی نزدیک به 40 تا 50 میلیون تومان است نزدیک به 3 سال زمان صرف میشود تا به معلم بازنشسته پرداخت شود. درحالیکه در ادارههای دولتی دیگر که پاداش بازنشستگی دو برابر این رقم است درزمانی حدود 2 تا 3 ماه با کارمند بازنشسته تصفیهحساب میشود.
این در حالی است که وی مدعی است علاوه بر پاداش پایان خدمت و معوقات بازنشستگان، اضافهکار، حقالتدریس و حقالزحمه حضور در حوزههای امتحانهای نهایی بهعنوان مراقب و مصحح مدتهاست که پرداختنشده است.
آیا زمان دولت برای ترمیم آموزشوپرورش کافی است؟
در حالی فعالان آموزشوپرورش نسبت به زمان باقیمانده تا پایان دولت دهم برای وزیر جدید آموزشوپرورش ابراز نگرانی کردهاند که برنامههای دانش آشتیانی زمانی بیش از 10 ماه را پوشش میدهد. آیا میتوان با نگاهی بلندمدت نسبت به برنامههای وزیر آموزشوپرورش امیدوار به بهبود وضعیت این وزارت خانه بود؟ در این شرایط معلمها چه رویکردی به این موضوع خواهند داشت؟
این فعال کانون صنفی معلمها می گوید: با توجه به صحبتهایی که آقای آشتیانی مطرح کرده بود مشخص است، بعضی از این برنامهها برای زمانی بیش از 10 ماه تعریفشده است. به همین دلیل است که ما از اهداف میانمدت صحبت میکنیم؛ بنابراین باید تلاش کنیم آموزشوپرورش را از حالت القایی دور کنیم و به آموزش و پروش تحلیلیتر نزدیک شویم. همچنین مهمترین مسئله دور شدن از رویکردی است که خصوصیسازی آموزشوپرورش را القا میکند.
بهلولی تأکید میکند این موضوع یک تفکر غلط است و در کشورهای توسعه یافت هم هیچ پشتوانه علمی ندارد و حتی کشورهای توسعهیافته هرروز از این موضوع فاصله میگیرند. امیدواریم در اهداف بلندمدت آشتیانی این موضوع موردتوجه قرار بگیرد.