رویداد۲۴ علل گرمازدگی شامل قرار گرفتن در معرض دمای بالا، به ویژه هنگامی که با رطوبت زیاد و فعالیت بدنی شدید همراه باشد. در صورت عدم دریافت درمان سریع، گرمازدگی می‌تواند به سکته قلبی منجر شود. خوشبختانه در بسیاری از موارد گرمازدگی قابل پیشگیری است.
علائم گرمازدگی
علائم گرمازدگی ممکن است به طور ناگهانی یا با گذشت زمان، به خصوص با دوره‌های ورزش طولانی مدت ایجاد شود. علائم و نشانه‌های احتمالی گرمازدگی عبارتند از:
پوست خنک، مرطوب و مور مور شده در اثر گرما
تعریق شدید
ضعف
سرگیجه
خستگی
نبض ضعیف و سریع
فشار خون پایین هنگام ایستادن
گرفتگی عضلات
حالت تهوع
سردرد
اگر فکر می‌کنید دچار گرمازدگی شده‌اید، در ابتدا لازم است که:
تمام فعالیت‌های خود را متوقف کرده و استراحت کنید.
به مکان خنک‌تری بروید.
آب خنک یا نوشیدنی‌های ورزشی بنوشید.
در صورت وخیم شدن علائم در طی یک ساعت با پزشک خود تماس بگیرید. اگر با کسی هستید که علائم گرمازدگی دارد، در صورت گیجی یا آشفتگی، از دست دادن هوشیاری یا عدم توانایی در نوشیدن، فوراً به پزشک مراجعه کنید. اگر دمای مرکزی بدن (اندازه گیری توسط دماسنج مقعدی) به ۱۰۴ درجه فارنهایت (۴۰ درجه سانتیگراد) یا بالاتر برسد، به مراقبت‌های پزشکی فوری نیاز خواهید داشت.
علل گرمازدگی
ترکیب گرمای بدن با گرمای محیط دمای مرکزی نامیده می‌شود. این به معنی دمای داخلی بدن است. بدن برای حفظ درجه حرارت مرکزی طبیعی که تقریباً ۹۸.۶ فارنهایت (۳۷ درجه سانتیگراد) است نیاز به دریافت گرما از محیط یا از دست دادن گرما دارد. در صورت بروز مشکل در عدم توانایی بدن در خنک کردن دمای مرکزی خود، گرمازدگی اتفاق می‌افتد.
در هوای گرم بدن عمدتا با تعریق خنک می‌شود. تبخیر عرق دمای بدن را تنظیم می‌کند. با این حال، وقتی در هوای گرم و مرطوب بیش از حد ورزش کنید یا فعالیت سنگین داشته باشید، بدن قادر به خنک کردن خود نخواهد بود. در نتیجه ممکن است دچارگرمازدگی، خفیف‌ترین نوع بیماری مرتبط با گرما، شوید.
علائم گرما گرفتگی معمولاً شامل تعریق شدید، خستگی، تشنگی و کرامپ یا گرفتگی عضلات است. درمان سریع نیز معمولاً از پیشرفت علائم آن جلوگیری می‌کند. گرما گرفتگی را می‌توان با نوشیدن مایعات یا نوشیدنی‌های ورزشی حاوی الکترولیت‌ها، رفتن به مکان خنک‌تر مانند اتاق با تهویه مطبوع یا زیر سایه و استراحت، درمان کرد.
علاوه بر هوای گرم و فعالیت شدید، سایر دلایل گرمازدگی عبارتند از:
کمبود آب بدن که باعث کاهش توانایی تعریق و حفظ درجه حرارت طبیعی بدن می‌شود.
مصرف الکل که می‌تواند توانایی بدن در تنظیم دما را تحت تأثیر قرار دهد.
پوشیدن لباس زیاد، به خصوص لباس‌هایی که اجازه نمی‌دهند عرق به راحتی تبخیر شود.
چه عواملی سبب تشدید علائم گرمازدگی می‌شود؟
هرکسی ممکن است دچار گرمازدگی شود، اما برخی از عوامل باعث افزایش حساسیت به گرما می‌شوند. از جمله این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
سن بالا یا کم
خطر گرمازدگی در نوزادان و کودکان زیر ۴ سال و بزرگسالان بالای ۶۵ سال بیشتر است. توانایی بدن در تنظیم درجه حرارت در افراد کم سن و سال کاملاً تکامل نیافته است. در افراد مسن نیز ممکن است به دلیل بیماری، دارو‌ها یا سایر عوامل این تووانایی کاهش یابد.
دارو‌های خاص
دارو‌هایی که توانایی بدن در هیدراته ماندن و واکنش مناسب به گرما را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این دارو‌ها شامل دارو‌های مورد استفاده برای درمان فشار خون بالا و مشکلات قلبی، کاهش علائم آلرژی، مسکن‌ها یا دارو‌های کاهنده علائم روانپزشکی از جمله دارو‌های ضد روان پریشی هستند.
به علاوه برخی از دارو‌های غیرقانونی، مانند کوکائین و آمفتامین نیز می‌توانند دمای بدن را افزایش دهند.
چاقی
وزن اضافی بر توانایی بدن در تنظیم درجه حرارت تأثیر به سزایی دارد و موجب حفظ گرمای بیشتری می‌شود.
تغییرات ناگهانی دما
اگر به گرما عادت نداشته باشید، مستعد ابتلا به بیماری‌های مرتبط با گرما مانند گرمازدگی هستید. سفر از یک منطقه با آب و هوای سرد به مکانی با آب و هوای گرم یا زندگی در منطقه‌ای که موج گرمای اولیه داشته باشد، فرد را در معرض خطر بیماری مرتبط با گرما قرار می‌دهد. زیرا بدن فرصتی برای عادت به دمای بالاتر نداشته است.
شاخص حرارت بالا
شاخص گرما یک مقدار درجه حرارت واحد است که احساسی را که دمای خارج از منزل و رطوبت به فرد می‌دهد، در نظر می‌گیرد. وقتی رطوبت زیاد است، عرق به راحتی تبخیر نمی‌شود و بدن در خنک سازی با مشکل مواجه شده و فرد را مستعد گرما زدگی و گرماگرفتگی می‌کند. هنگامی که شاخص گرما ۹۱ درجه فارنهایت (۳۳ درجه سانتیگراد) یا بالاتر است، باید احتیاط کنید تا بدنتان را خنک نگه دارید.
بیشتربخوانید: ۱۰ باور اشتباه رایج درباره مراقبت از پوست
عوارض گرمازدگی
در صورت عدم درمان، گرمازدگی می‌تواند منجر به گرما گرفتگی شود. در چنین شرایطی یک وضعیت خطرناک که با رسیدن درجه حرارت بدن به ۱۰۴درجه فارنهایت (۴۰ درجه سانتی گراد) یا بالاتر رخ می‌دهد. گرما گرفتگی نیاز به عملیات فوری پزشکی دارد تا از وارد شدن آسیب دائمی به مغز و سایر اندام‌های حیاتی که منجر به مرگ می‌شود، جلوگیری به عمل آید.
پیشگیری از گرمازدگی
می‌توانید برای جلوگیری از گرمازدگی و سایر بیماری‌های مرتبط با گرما اقدامات احتیاطی انجام دهید. هنگام افزایش دما، به یاد داشته باشید:
لباس‌های سبک و گشاد بپوشید.
پوشیدن لباس اضافی یا تنگ، جلوی خنک شدن بدن را می‌گیرد.
مواظب آفتاب سوختگی باشید.
آفتاب سوختگی بر توانایی خنک شدن بدن تأثیر می‌گذارد؛ بنابراین در فضای باز از کلاه لبه دار، عینک آفتابی و کرم ضد آفتاب با SPF حداقل ۱۵ هر دو ساعت یک بار استفاده کنید.
مصرف مایعات فراوان
هیدراته ماندن به تعریق و حفظ دمای بدن کمک می‌کند.
احتیاط در مصرف دارو‌های خاص
اگر داروی مصرفی شما اختلالی در میزان آب بدن یا دفع گرما به وجود می‌آورد، مراقب مشکلات مربوط به گرما باشید.
داخل اتومبیلی که پارک شده ننشینید.
این یکی از دلایل عمده مرگ‌های ناشی از گرما در کودکان است. دمای خودرویی که زیر آفتاب پارک شده می‌تواند در عرض ۱۰ دقیقه، ۲۰ درجه فارنهایت (بیش از ۷/۶ درجه سانتیگراد) افزایش یابد.
نشستن داخل اتومبیل پارک شده در هوای گرم، حتی اگر شیشه‌ها پایین یا ماشین زیر سایه باشد، ایمن نیست. وقتی ماشین را پارک می‌کنید برای جلوگیری از ورود کودکان به داخل، آن را قفل نگه دارید.
در ساعات گرم روز به خود استراحت دهید.
اگر مجبور به انجام فعالیت شدید در روز گرم هستید، مایعات بنوشید و مرتبا در یک مکان خنک استراحت کنید. ورزش یا فعالیت بدنی را در ساعات خنک روز مانند صبح زود یا عصر انجام دهید.
به آب و هوای جدید خو بگیرید.
زمان کار یا ورزش در گرما را تا زمانی که به آن خو می‌گیرید، محدود کنید. افرادی که به هوای گرم عادت ندارند، مستعد ابتلا به بیماری‌های مربوط به گرما هستند. چند هفته طول می‌کشد تا بدن با هوای گرم سازگار شود.
احتیاط در صورت داشتن ریسک فاکتور‌ها در صورت مصرف دارو یا وجود شرایطی که احتمال بروز مشکلات مربوط به گرما را افزایش می‌دهد، مانند سابقه بیماری گرمایی قبلی، از گرما بپرهیزید. هنگام مشاهده علائم گرمازدگی نیز سریعا اقدامات لازم را انجام دهید.
اگر در یک رویداد ورزشی بزرگ در هوای گرم شرکت می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که در موارد اضطراری خدمات پزشکی در دسترس است.
نحوه تشخیص گرمازدگی
اگر به دلیل گرمازدگی نیاز به مراقبت پزشکی دارید، این مشکل ممکن است برای پرسنل پزشکی مشخص باشد. در غیر این صورت درجه حرارت مقعدی برای تأیید تشخیص و رد گرما گرفتگی اندازه‌گیری می‌شود. اگر پزشک مشکوک باشد که امکان تبدیل گرمازدگی به گرما گرفتگی وجود دارد، ممکن است به آزمایشات دیگری نیاز باشد. این آزمایش‌ها معمولا یکی از موارد زیر را شامل می‌شود:
آزمایش خون برای بررسی سطوح پایین سدیم یا پتاسیم خون و محتوای گاز‌های موجود در خون.
آزمایش ادرار برای بررسی غلظت و ترکیب ادرار و عملکرد کلیه که می‌تواند تحت تأثیر گرمازدگی قرار گیرد.
آزمایشات عملکردی عضله برای بررسی رابدومیولیز – آسیب جدی به بافت عضلانی.
عکس برداری با اشعه ایکس و تصویربرداری‌های دیگر برای بررسی آسیب به اندام‌های داخلی.
درمان علائم گرمازدگی
در بیشتر موارد، با انجام موارد زیر خودتان می‌توانید گرمازدگی را درمان کنید:
استراحت در محل خنک
ورود به یک ساختمان با تهویه مطبوع بهترین راه است، اما حداقل یک مکان سایه دار پیدا کنید یا در مقابل پنکه بنشینید. به پشت بخوابید و پا‌های خود را بالاتر از سطح قلب قرار دهید.
نوشیدن مایعات خنک
آب یا نوشیدنی‌های ورزشی بهترین انتخاب هستند. از مصرف نوشیدنی‌های الکلی بپرهیزید، زیرا کمبود آب بدن را به دنبال خواهند داشت.
اعمال خنک کننده
در صورت امکان دوش آب سرد بگیرید، در وان حاوی آب سرد بنشینید یا حوله آغشته به آب خنک را روی پوست خود قرار دهید. اگر در فضای باز هستید، غوطه ور شدن در یک برکه یا جریان آب خنک می‌تواند به کاهش درجه حرارت کمک کند.
پوشیدن لباس‌های سبک
هرگونه لباس غیرضروری را کنار گذاشته و اطمینان حاصل کنید که لباس‌تان سبک و غیر چسبان است.
اگر در عرض یک ساعت پس از استفاده از این اقدامات درمانی احساس بهبودی نکردید، سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید.
برای خنک سازی بدن در دمای طبیعی، پزشک ممکن است از این روش‌های درمانی استفاده کند:
غوطه ور شدن در آب سرد
ثابت شده است که حمام آب سرد یا یخ موثرترین روش برای کاهش سریع دمای بدن است. هرچه سریع‌تر این اتفاق بیفتد، خطر مرگ و آسیب به ارگان‌های بدن کاهش می‌یابد.
استفاده از روش‌های خنک کننده تبخیری
اگر دمای بدن در محدوده گرما گرفتگی نیست و حمام آب سرد در دسترس نباشد، کارکنان مراقبت‌های بهداشتی ممکن است دمای بدن را با استفاده از روش تبخیر کاهش دهند. در حالی که هوای گرم در حال وزش به سمت فرد است، آب خنک روی بدنش می‌ریزند تا بر اثر تبخیر آن پوست خنک شود.
استفاده از یخ و پتو‌های خنک کننده
روش دیگر این است که فرد را در یک پتو خنک کننده مخصوص بپیچند و کیسه‌های یخ را در کشاله ران، گردن، پشت و زیر بغل قرار دهند تا درجه حرارت پایین بیاید.
دارو‌هایی برای جلوگیری از لرز
اگر روش‌های درمانی برای کاهش دما باعث لرز شود. پزشک داروی شل کننده عضله مانند بنزودیازپین تجویز می‌کند. زیرا لرز، دمای بدن را افزایش داده و درمان را بی اثر می‌کند.