*الان با تیمی که داریم
شرایط مان طوری نیست که غصه محرومیت یا مصدومیت یکی دو
بازیکن‌مان را بخوریم. فکر می‌کنید این حرف کی‌روش درست است یا همچنان تیم
وابسته به یازده بازیکن است؟
البته
یک نکته را فراموش نکنیم من داخل پرانتز بگویم همیشه آقای کی‌روش براساس
منافع شخصی و تیمی خودش صحبت می کند. این اتفاقی که افتاده را اگر با یک
جمله طنزآلود بخواهیم بگوییم می‌شود گفت دسته گلی است که خودشان به آب داده
اند. اصلا سابقه نداشته تیم ملی ما در یک بازی متعادل یا حتی سخت اینطور
حاشیه سازی کند که این همه جریمه و محرومیت و پوئن منفی اخلاقی به دنبال
داشته باشد. ایشان این صحبتی که می کنند به نوعی آن اشتباهات را پوشش می
دهند اما در مورد خود سوال من اعتقاد دارم تیم ملی ما الان وابسته به حضور
یک، دو و سه بازیکن نیست. آنقدر بازیکنان خوب در صف انتظار نشسته‌اند و
آماده رفتن به زمین هستند که ما در هیچ زمانی این وضعیت را نداشتیم.
*یعنی شما اعتقاد دارید که فارغ از تیم ملی لیگ این پتانسیل را دارد که بازیکنان دیگری را هم به تیم ملی بدهد؟
بله.
من الان مطمئنم آقای کی‌روش نزدیک به 35 نفر فوتبالیست با 5درصد اختلاف در
لیستش دارد. شاید یک دروازه بان مثل بیرانوند با نفر دوم و سومش یک مقدار
اختلاف داشته باشد یا یک فوروارد ما اختلاف داشته باشد اما اکثر قریب به
اتفاق بازیکنان ذخیره ما هم توانمندی نفر اول را دارند و مهمترین نکته هم
انگیزه ای است که تمام بازیکنانی که به زمین می روند دارند.
*شما در یکی دو سال گذشته مهمترین منتقد آقای کی‌روش بودید و انتقادهای فنی داشتید.
من
هیچوقت بحث شرایط اخلاقی، اجتماعی و رفتاری آقای کی‌روش را با مسائل فنی
تیم ادغام نکردم. بحث فنی جایگاه جدایی دارد مسائل حاشیه ای هم داستان
دیگری دارد. من در مساله فنی منتقد ایشان هستم.
*الان تیم کی‌روش را چطور می بینید؟به نظر تیم ایشان خوب است.
تیم
ملی ما در این هفت هشت بازی اخیر هر وقت به زمین رفته براساس شرایط فنی
حریف و براساس شرایط خودمان بازی کردیم. به لحاظ کیفی هم تیم ما خوب می‌شود
و از نظر نوع بازی هم تیم ملی مهمترین مساله این است که خوب نتیجه می گیرد
و این برای هر تیم ملی ای کفایت می کند.
*آخرین
باری که شما نود آمده بودید یکی از دلایلی که انتقاد فنی می کردید این بود
که این تیم مقابل همه تیم ها یک شیوه و یک برنامه دارد این مشکل الان حل
شده؟
حل
نشده ولی الان یک سری بازیکن هایی حضور دارند که بسیار اثرگذار و در فاز
تهاجمی توانمند هستند. الان دژاگه به لحاظ فیزیکی خیلی متفاوت با بازی های
جام جهانی است یا مثلا امیری که اضافه شده امیری جام ملت ها نیست. یا
جهانبخش شخصیت و اثرگذاری را نداشت. یا الان طارمی را داریم که همراه با
سردار آزمون هر دو فوق العاده هستند. این است که در فاز تهاجمی تیم ملی ما
پیشرفت خیلی خوبی داشته.
*خود
شما به فوتبال مبتنی بر دفاع و ندادن موقعیت به حریف اعتقاد داشتید. یک
عده می‌گویند این تیم چون تیکی تاکا بازی نمی‌کند و موقعیت ایجاد نمی کند
فوتبالش قشنگ نیست در طرف دیگر هم عده‌ای می‌گویند چون در این 270 دقیقه که
تیم بازی کرده تقریبا یک موقعیت مسلم گل به هیچ حریفی ندادیم و موقعیت هم
ایجاد کردیم. آیا این فوتبال زیبا است؟
تیم
فوتبال ما الان خوب عمل می کند و به احتمال زیاد سهل تر از همیشه به جام
جهانی صعود می کند اما این تیم با این وضعیت در بهترین وضعیتش در جام جهانی
هیچ شانسی برای صعود از گروهش ندارد. ما باید فوتبالمان را به سمتی برویم
که به فکر صعود از مرحله گروهی باشیم.
*باید چه کنیم؟
الان
تیم ملی ما باید خیلی با برنامه تر و قوی تر باشد. باید اصطلاح ورزشی شلاق
بهتر بخورد که راهکار این هم بازی با تیم های بزرگ است که ترس از شکست
نداشته باشد. فقط به فکر حفظ رکورد نباختن نباشیم. بتوانیم با تیم های بزرگ
اروپایی بازی کنیم. ما غیر از جام‌جهانی در این چهار پنج سال اخیر با هیچ
تیم درجه دو و سه اروپایی بازی نکردیم.
*با سوئد و شیلی بازی کردیم. شیلی را بردیم و به سوئد باختیم.
طی
یک سری بازی های قوی ما این پتانسیل را نداریم که شیلی جدی یا سوئد را
ببریم. من نکات مثبت تیم ملی را گفتم و یک نکته منفی گفتم شما برنمی تابید.
من می گویم تیم ملی ما نباید برود با تیم باشگاهی دسته دو یک کشوری بازی
کند. ما با تیم های قدر بازی نکردیم. باید آماده سازی بهتری داشته باشیم و
شخصیت برخورد با تیم های قوی را داشته باشیم. تحمل باخت را هم داشته باشیم.
خیلی از باخت ها آموزنده است.
*یعنی شما می گویید اگر با تیم های بزرگ بازی نمی کنیم بخش عمده ای به خاطر خواست کادر فنی است؟
بله.
اینطور به نظر می رسد. در این مدت بازی های بزرگی برای تیم ملی تدارک دیده
شده بود که لغو شدند و درخواستی هم نبود برای جایگزینی شان. این ها نشان
می دهد ماجرا چیست. بالاخره در این سال ها همه ما کار و نوع رفتار هم
دستمان آمده است.
*ولی آخرین دعوای کی‌روش بر سر این بود که بازی تدارکاتی با عراق کنسل شد.حالا بماند.شما می گویید تیم تجربه کمی دارد؟
تجربه بالای بازی های بین المللی با تیم های قوی را ندارند. دژاگه، شجاعی یا شاید آزمون هم داشته باشد ولی بقیه بازیکنان ندارند.
*کی‌روش
اعتقاد دارد یک بازیکن حتی اگر در لیگ های اروپایی ذخیره هم باشد شانس
بیشتری برای فیکس شدن در تیم ملی دارد. به همین دلیل هم عده‌ای به او
انتقاد می کنند. نظر شما چیست؟ مثلا میلاد محمدی بعد از رفتنش به گروژنی
روسیه فیکس شد شما این را یک اتفاق خوب می دانید؟
این
جوان یک جوان ایرانی است و خوب بازی می کند. 90 درصد فوتبالش را اینجا یاد
گرفته و چون خوب بوده او را در باشگاه اروچایی پذیرفتند. به نظر من الان
خیلی خوب از او استفاده می‌شود اگر نیت همین خوب بودن خود بازیکن باشد.
خیلی از زمان ها مربی یک کارهایی می کند سایرین را متوجه رفتارش می‌کند
اینجا به اعتقاد من آقای کی‌روش عدم اعتمادش به لیگ را نشان داد هر چند این
بازیکن بازیکن خوبی است.یا مثلا
عزت‌اللهی در 18 سالگی الان فیکس تیم ملی بازی می کند. بسیار بسیار بازیکن
شایسته ای است و خیلی هم خوب بازی می کند. ما در فوتبالمان هافبک دفاعی با
این کیفیت نتوانستیم تولید کنیم. الان عزت‌اللهی روز به روز آنجا بهتر
می‌شود. استفاده کردن از او توجیه منطقی دارد.یکی دیگر از کارهایی که
کی‌روش کرده ، اعتماد به بازیکنان پرسپولیس در ترکیب ثابتش است.
*یعنی آنها به اضافه لژیونرها. این تاکتیک را می‌پسندید؟
در
این مورد ترجیح می‌دهم صحبت نکنم چون اعتقاد دارم الان تیم ملی روی دور
برد است و همه باید از تیم حمایت کنیم. باید کمک کنیم تیم به جام‌جهانی
برسد. من نمی‌خواهم خیلی وارد مسائل حاشیه‌ای بشوم و نظری متفاوت در این
مورد دارم که ترجیح می‌دهم نگویم.
*سوال
دیگرمان درباره این نسل تیم کی‌روش است. جوان های تیم‌ملی. این‌ها در قیاس
با تیم 98 ، می‌توانند به ستاره‌هایی جهانی تبدیل شوند؟
این
باز از آن موضوعات حساس است که دوست ندارم بد منعکس شود. بالاخره تیمی که
کی‌روش ساخته ، تیمی جوان و خوب است اما بچه های تیم 98 تجربه بین المللی
زیادی داشتند. آن تیم بعد از تغییر مربی حتی خیلی کیفیتش عوض نشد اما حالا
نظم و هارمونی این تیم را فقط خود سرمربی می تواند حفظ کند. در قیاس این
بچه ها با هم ، می توانم بگویم الان تنها ستاره بین المللی ما که با تیم 98
قابل مقایسه است ، اشکان دژاگه مان است. بازیکنی که بیس فوتبالش حرفه ای
بوده و در ان نظام بزرگ شده است. وگرنه هنوز این جوانان مان راه زیادی تا
تبدیل شدن به ستاره های بین المللی دارند. باید سن شان بیشتر و مسیر پیشرفت
شان رو به جلوتر باشد تا از این سقف ها بگذرند.