رویداد۲۴ زینب غبیشاوی: «وقتی دولت سیزدهم دست به اصلاح نظام یارانه‌ای کشور می‌زند، هم باید خودش هزینه این اصلاحات را به‌عنوان مجری و متولی امور بپردازد و هم مردم! مردم دلایل این گرانی‌ها را می‌دانند، یارانه متناسب با آن را دریافت کرده‌اند.»
این بخشی از گزارش روز گذشته روزنامه کیهان بود که مدعی است اگر مردم هزینه اصلاحات را می‌دهند، یارانه آن را دریافت می‌کنند.» اما آیا چنین گزاره‌ای درست است؟ مهدی پازوکی اقتصاددان به این سوال پاسخ داده است. او به رویداد۲۴ می‌گوید: متاسفانه یارانه در ایران هدفمند نشده و در واقع فقط پول پخش می‌کنیم. براساس آمارهای اسفندماه ۱۴۰۰ ما به بیش از ۹۵ درصد مردم کشور یارانه پرداخت می‌کنیم، این در حالی است که ما باید سلامت اقتصادی را به اقتصاد ایران برگردانیم.
او می‌گوید: اولا درباره اقتصاد ایران باید بگویم که در ایران اتفاق خاصی رخ داده است؛ به این معنا که در همه کشورهای توسعه‌یافته، سیاست و سیاست خارجی در خدمت توسعه و پیشرفت کشور است، اما در ایران، اقتصاد در گرو سیاست و خصوصا سیاست خارجی قرار دارد و همین موضوع بزرگترین آسیب‌ها را به اقتصاد ایران زده است. شما نه کشورهای توسعه‌یافته، بلکه رقبای منطقه‌ای ما را ببینید که چگونه اقتصاد را در خدمت توسعه درآورده‌اند؛ مثلا قطر در منطقه نقش اساسی را بازی می‌کند و حتی در استخراج منابع انرژی مثل میدان پارس جنوبی از ما پیشی گرفته است زیرا با جامعه جهانی در ارتباط هستند و بهترین تکنولوژی‌ها را استفاده می‌کنند. در مورد دیگر عراق با وجود جنگ‌هایی که داشته است، اما به دلیل ارتباط با جهان و استفاده از تکنولوژی در بخش نفت، جای ما را در اوپک گرفته است و با تولید ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه نفت در روز، بعد از عربستان در رتبه دوم ایستاده است. امروز نرخ تورم در عراق را با جمهوری اسلامی ایران مقایسه کنید! این در حالی است که داعش تا ۶۰ کیلومتری بغداد آمده بود. البته این به معنای نفی مشکلات عراق نیست.
بیشتر بخوانید: کل سیاست‌های دولت توسط یکی دو وزیر و نزدیکان آنها اتخاذ میشود/ تصمیم‌های ریسکی زندگی مردم را به خطر انداخته است
پازوکی با بیان اینکه برخی فکر می‌کنند ارتباط با کشورهای توسعه‌یافته به معنای وادادگی است؛ این در حالی است که ماجرا کاملا برعکس است. دولت باید بتواند شرکت‌های بزرگ را به کشور بیاورد زیرا تعاملات تجاری به نفع ماست نه به نفع امریکا و اسرائیل. متاسفانه عده‌ای در ایران نمی‌فهمند شکسته شدن تحریم‌ها به نفع مردم و کشور است و فکر می‌کنند اگر از دنیا فاصله بگیریم و ارتباط اقتصادی نداشته باشیم، نشانه انقلابی بودن است، اتفاقا این نشانه انزوا است و منزوی شدن به معنای بازی کردن در زمین دشمن است.
او می‌گوید: اگر ما منافع ملی را تعریف کنیم، باید بدانیم که ارتباط با دنیا به نفع ملت ایران است؛ البته اگر عاقلانه نگاه و رفتار کنیم. متاسفانه این افراد از عقلی که خداوند به آنها داده است، در راستای مدیریت مطلوب کشور استفاده نمی‌کنند. تفکر کیهان تفکر واپسگرا و ارتجاعی است، این یعنی اگر سال ۵۷ مردم می‌دانستند قرار است «تفکر کیهانی» بر کشور حاکم شود، انقلاب نمی‌کردند! شخصا به عنوان یک فرد انقلابی اصلا انقلاب نمی‌کردم.
پازوکی می‌گوید: ما انقلاب کردیم که بی‌عدالتی از بین برود، انقلاب کردیم که در جامعه جهانی، فرهنگ و انقلاب را صادر کنیم نه اینکه منزوی بشویم.
این کارشناس اقتصادی می‌گوید: اینکه گفته میشود کالا‌ها را گران کردیم و مابه‌التفاوت آن را به عنوان یارانه پرداخت می‌کنیم، سخنی غیرمنطقی و غیراقتصادی است. ما باید سلامت را به اقتصاد برگردانیم، از طریق انضباط پولی در سیستم بانکی، انضباط مالی در سند بودجه و انضباط اداری در کشور است که می‌توانیم تورم را کنترل کنیم. اینها می‌گویند چهار قلم کالا گران شده است، این افراد یا در جامعه زندگی نمی‌کنند یا اینکه نمی‌فهمند. البته من فکر می‌کنم این افراد نمی‌فهمند و مشکل ما جهل است. نمی‌فهمند که چند صد قلم کالا افزایش قیمت داشته است.
او با انتقاد از سیاست‌های اقتصادی دولت رئیسی می‌گوید: دولت رئیسی به کوتوله‌ها نزول کرده است. تیم اقتصاد اوایل انقلاب به مراتب از مدیران فعلی بهتر بودند؛ این یعنی ما عقبگرد کردیم.
پازوکی ادامه می‌دهد: یارانه‌ای که پرداخت میشود اساسا کفاف گرانی را نمی‌دهد و سبد خانوار را پوشش نمی‌دهد. اگر اقتصادمان سالم بود لازم نبود که به همه یارانه بدهیم. شرایط به شکلی است ما که منتقد روحانی بودیم اکنون می‌گوییم خدا پدر روحانی را بیامرزد. با مردم و کشور چه کردید؟ شما ببینید مصحت خود کشور چگونه در نظر گرفته نمی‌شود؛ مثلا آقای عراقچی که اصولگرا و تابع ولی فقیه و به زبان بین‌الملل مسلط است را به مذاکرات نفرستاده‌اند و به جای آن فردی را فرستاده‌اند که نه زبان بلد است نه با برجام موافق است.
پازوکی می‌گوید: دولت اگر تدبیر عقل داشته باشد، به دنبال ایجاد ارتباط با دنیا می‌رود. دولت به جای برخورد‌های هیاتی باید برخورد علمی کند. نمی‌دانم چرا نمی‌فهمند که پیوستن به FATF به نفع ما است؟ چرا همین کشورهای چین و روسیه که قبله آقایان است، عضو ثابت FATF هستند و ما که قرار است فقط عضو همکار باشیم را منع می‌کنند؟ آیا آقایان این را از خود پرسیده‌اند؟ اینها بخاطر این است که افرادی صفر کیلومتر روی کار آمده‌اند و به یکباره سفر خارجی رفتند، پست و مقام گرفتند و منافع ملی برایشان ذره‌ای اهمیت ندارد.