متن گزارش آژانس در تأیید اقدامات ایران

مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با انتشار گزارشی تأیید کرد که ایران تعهدات خود در برنامه جامع اقدام مشترک را به طور کامل انجام داده است.


یوکیا آمانو مدیر روز شنبه در گزارشی 5 صفحه‌ای، اجرای کامل تعهدات ایران بر اساس برنامه جامع اقدام مشترک را تائید کرد.

در ادامه ترجمه متن این گزارش آمده است:

 
راستی‌آزمایی و نظارت در جمهوری اسلامی ایران در سایه قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل

گزارش مدیر کل

شورای حکام به مدیر کل اجازه داد راستی‌آزمایی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط با هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران آنطور که در برنامه جامع اقدام مشترک آمده را اجرا کرده و بر این اساس در کل دوره آن تعهدات بر اساس قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل اقدام به گزارش‌دهی کند.
این گزارش به شورای حکام و به موازات به شورای امنیت سازمان ملل تائیدی است بر اینکه آژانس تائید کرده است که ایران اقدامات مشخص شده در پاراگراف‌های 15.1 تا 15.11 ضمیمه پنجم از برجام را انجام داده است.
آژانس تائید و راستی‌آزمایی کرده است که تا تاریخ 16 ژانویه 2016، ایران:

رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک (15.1):

i. ساخت رآکتور IR-40 کنونی (رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک) را بر اساس طراحی اصلی آن پیگیری نکرده است (برجام، ضمیمه اول، اقدامات مرتبط با هسته‌ای، پاراگراف 3)؛

ii. کلندریا کنونی را از رآکتور IR-40 خارج کرده است (پاراگراف 3)؛

iii. کلندریا را از طریق پر کردن محفظه‌های آن با بتون غیرقابل فعالیت کرده، به نحوی که آژانس توانست تائید کند که کلندریا دیگر برای کاربری‌های هسته‌ای قابل استفاده نیست (پاراگراف 3)؛

iv. قرص طبیعی اورانیوم، پایه سوخت یا مجتمع‌های سوخت اختصاصا طراحی‌شده برای رآکتور IR-40 بر اساس طراحی اصلی را تولید یا تست نمی‌کرد (پاراگراف 10)؛

v. تمام صفحات اورانیوم و مجتمع‌های سوختی موجود برای رآکتور IR-40 را تحت نظارت مداوم آژانس انبار کرده است (پاراگراف 10)؛

vi. خط فرآوری تولید سوخت در کاخانه تولید سوخت اصفهان را به نحوی اصلاح کرده که نتوان از آن برای تولید سوخت رآکتور IR-40 بر اساس طراحی اصلی استفاده کرد (پاراگراف 10)؛

کارخانه تولید آب سنگین

i. بیش از 130 تن آب سنگین درجه تسلیحاتی یا معادل آن در شکل‌های متفاوت غنی‌سازی نداشت (پاراگراف 14)؛

ii. درباره این اقلام و کارخانه تولید آب سنگین به آژانس اطلاع داده و به آژانس اجازه داد تا بر کمیت ذخایر آب سنگین ایران و مقادیر آب سنگین تولید شده در کارخانه تولید آب سنگین نظارت نماید؛

ظرفیت غنی‌سازی

i. در زمان توافق برجام، بیش از 5060 دستگاه سانتریفیوژ نسل اول در کارخانه غنی‌سازی سوخت نطنز، در حداکثر 30 آبشار در ترکیب‌های واحدهای عملیاتی نداشت؛

ii.  در هیچ یک از تأسیسات هسته‌ای اعلام‌شده‌اش در حال غنی‌سازی اورانیوم بالاتر از 3.67 درصد نبود؛

iii. تمامی سانتریفیوژها و زیرساخت‌های غیرمرتبط با 5060 سانتریفیوژ موجود در کارخانه غنی‌سازی سوخت، از جمله تمامی سانتریفیوژهای نسل دوم، اتصالات هگزافلوراید اورانیوم و تجهیزات دفع هگزافلوراید اورانیوم مربوط به یکی از ایستگاه‌های دفع که در زمان توافق بر سر برجام فعال نبود را خارج و تحت نظارت پیوسته آژانس در سالن B کارخانه غنی‌سازی سوخت ذخیره کرده بود؛ (پاراگراف 29.2)؛

تحقیق و توسعه سانتریفیوژ (15.4)

i. در برنامه تحقیق و توسعه خود، اورانیوم غنی‌شده جمع‌آوری نمی‌کند و  برنامه تحقیق و توسعه غنی‌سازی‌اش، با استفاده از ماشین‌های IR-4,IR-5,IR-6,IR-8  نبود (پارگراف 32)؛

ii. در حال تست مکانیکی روی بیش از دو سانتریفیوژ از نوع  IR-2m، IR-4، IR-5، ,IR-6,IR-6s,IR-7,IR-8 نبود (پاراگرف 32)؛

iii. در حال ساخت یا تست انواع سانتریفیوژهایی غیر از موارد مشخص شده در برجام نبود (پاراگراف 32)؛

iv. تمام سانتریفیوژها را از زنجیره 164 ماشین IR-2m و زنجیره 164 ماشین IR-4 در تاسیسات پایلوت نطنز خارج کرده و آنها را در سالن B تحت نظارت پیوسته آژانس قرار داده است (پاراگراف‌های 33 و 34)؛

v. در حال آزمایش سانتریفیوژهای نصب‌شده در تأسیسات پایلوت نطنز در محدوده‌های زمانی مشخص‌شده در برجام بود، یعنی تک ماشین IR-4 (پاراگراف 35)، زنجیره ده ماشین IR-4 (پاراگراف 35)، تک ماشین IR-5 و تک ماشین IR-6 و زنجیره‌های میانی آنها؛

vi. هنوز آزمایش سانتریفیوژ تک ماشین IR-8 را آغاز نکرده بود (پاراگراف 38)؛

vii. جریان‌های آبشارهای تحقیق و توسعه در کارخانه غنی‌سازی سوخت آزمایی را با استفاده از اتصالات به هم پیوسته، با هم ترکیب کرده به نحوی که مانع خروج مواد تولیدی اورانیوم غنی‌شده یا ضعیف شده شود (پاراگراف 39)؛

viii. در ارتباط با تأسیسات هسته‌ای اعلام شده خود، تستهای خود با اورانیوم بر روی ماشین‌های سانتریفیوژ را فقط در پایلوت نطنز  و تمام آزمایشات مکانیکی بر روی ماشین‌های سانتریفیوژ خود را فقط در پایلوت نطنز و مرکز تحقیقات تهران انجام می‌داد (پاراگراف 40)؛

ix. تمام سانتریفیوژهای کارخانه غنی‌سازی سوخت آزمایشی به جز آن‌هایی که برای تست‌های شرح داده‌شده در پاراگراف‌های مربوطه فوق لازم است و آن‌هایی که در آبشار 1 کارخانه غنی‌سازی سوختآزمایشی هستند را تحت نظارت مداوم آژانس به سالن B کارخانه غنی‌سازی سوخت نطنز منتقل کرده و در نتیجه آبشار اول را از جمله از طریق خارج کردن روتور و تزریق رزین اپوکسی به لوله‌ها و برداشتن سیستم‌های الکتریکی، غیر قابل مصرف کرده است (پاراگراف 41)؛

x. تمام سانتریفیوژهایی را که پیش از این در آبشار 6 کارخانه غنی‌سازی سوخت آزمایشی نصب بود و زیرساخت‌های مربوط به آن را تحت نظارت مداوم آژانس در سالن B نطنز انبار کرده و فضا را در این خط برای تحقیق و توسعه خالی نگه داشت (پاراگراف 41)؛

xi. زیرساخت‌های آبشار برای تست سانتریفیوژهای تک و کوچک و همچنین آبشارهای رابط در دو خط تحقیق و توسعه را حفظ کرد و دو خط دیگر تحقیق و توسعه از طریق حذف زیرساخت‌های کنونی ایجاد کرده است. (پاراگراف 42)؛

کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو (15.5)

i. هیچ غنی‌سازی اورانیوم یا تحقیق و توسعه مربوطه را در کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو انجام نمی‌داد (پاراگراف 45)؛

ii. تمام مواد هسته‌ای را از کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو خارج کرده (پاراگراف 45)؛

iii. شمار سانتریفیوژهایش در کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو بیش از 1044 دستگاه IR-1 نبوده و همه آن‌ها هم در یک جهت قرار داشته‌اند؛

iv. دو آبشار کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو را که هرگز UF6 وارد آن‌ها نشده بود، از طریف خارج کردن اتصال به سر اصلی تغذیه UF6 برای تولید ایزوتوپ‌های پایدار اصلاح کرده و اتصالات آبشار UF6 را تحت نظارت مداوم آژانس به انبار فردو منتقل کرده است (پاراگراف 46.1)؛

v. دو آبشار را در حالت بی‌کار و دو آبشار را به صورت فعال حفظ کرده و لوله‌هایی را که اتصال متقاطع بین این چهار آبشار را ممکن می‌کرد، برداشته است (پاراگراف 46.2)؛

vi. دو آبشار دیگر از این طرف فوق الذکر را از طریق برداشتن سانتریفیوژهای IR-1 و لوله کشی UF6 مربوط به آن، حذف کرده است (پاراگراف 47.1)؛

vii. از طرف دیگر کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو، تمام سانتریفیوژهای IR-1 و زیرساخت‌های غنی‌سازی اورانیوم مربوطه از جمله لوله‌کشی‌ها، ورودی و خروجی‌ها را برداشته است (پاراگراف 48.1)؛

دیگر جنبه‌های غنی‌سازی (15.6)

i. طرح بلندمدت غنی‌سازی و تحقیق و توسعه غنی‌سازی خود را که بخشی از اعلامیه ابتدایی شرح داده‌شده در بند دوم از پروتکل الحاقی است، به آژانس ارائه کرده است (پاراگراف 52)؛

ii. الگویی برای توصیف انواع مختلف سانتریفیوژها (IR-1، IR-2m، IR-4، IR-5، IR-6، IR-6s، IR-7، IR-8) و تعاریف مربوطه را که با طرف‌های برجام مورد توافق قرار گرفته، به آژانس ارائه کرد (پاراگراف 54)؛

iii.  با شریکان برجام، بر سر ساز و کاری جهت اندازه‌گیری داده‌های عملکرد سانتریفیوژهای IR-1، IR-2m و IR-4 توافق کرده بود (پاراگراف 55)؛

سوخت‌ها و ذخایر اورانیوم

i.  پس از ترقیق به اورانیوم طبیعی یا فروش و تحویل در خارج از ایران، بیش از 300 کیلوگرم هگزافلوراید اورانیوم U-235 با غنای 3.67  (یا معادل آن در ترکیبهای شیمیایی دیگر) نداشت (پاراگراف 57)؛

ii. تمام اکسید اورانیوم غنی‌شده به بین 5 درصد و 20 درصد را به صفحه‌های سوخت برای رآکتور تهران تبدیل کرده و یا اینکه آن را به خارج منتقل کرده یا به سطح غنای 3.67 درصد رسانده است؛ (پاراگراف 58)؛

ساخت سانتریفیوژ (15.8)

i. در حال ساخت سانتریفیوژهای نسل اول جهت جایگزین کردن ماشین‌های آسیب‌دیده یا خراب نیست، زیرا موجودی این سانتریفیوژها بیشتر از 500 عدد است (پاراگراف 62)؛

اقدامات شفاف‌ساز

i. تمامی مدالیته‌ها و توافقات خاص تأسیسات را برای اجازه به آژنس جهت اجرای تمامی اقدامات شفاف‌ساز به صورت مشخص‌شده در ضمیمه I برجام، تکمیل کرده است؛

پروتکل الحاقی و کد اصلاحی 3.1.

i. متعاقب پاراگراف 64، بخش L در ضمیمه I سند برجام به اطلاع آژانس رسانده که ایران، از روز اجرا، به صورت مشروط، پروتکل الحاقی را طبق بند ب ماده 17 علاوه بر توافقنامه پادمانی خود اجرا خواهد کرد (پاراگراف 64)؛

ii. متعاقب پاراگراف 65، بخش L، ضمیمه I سند برجام، به اطلاع آژانس رسانده که ایران از روز اجرا کد اصلاحی 3.1 را، به عنوان بخشی از ترتیبات فرعی موافقت‌نامه جامع پادمان‌های ایران، تا زمانی که موافقت‌نامه پادمان‌ها اجرا می‌شود به طور کامل اجرا خواهد کرد؛

شفاف سازی تولید قطعات سانتریفیوژ (15.11)

i. ایران یک موجودی اولیه از همه لوله‌های روتور سانتریفیوژ و بیلوز به آژانس ارائه کرده و اجازه داده است تا این موجودی را با شمارش و کدگذاری، و از طریق محدودسازی و مراقبت راستی آزمایی نماید (پاراگراف 80.1)؛ و

ii. همه مکان‌ها و تجهیزاتی را که به قصد تولید لوله‌های روتور و بیلوز مورد استفاده قرار می­‌گیرند، را به آژانس اعلام نموده و به آژانس اجازه نظارت مداوم بر این تجهیزات را داده است. (پاراگراف 80.2)؛

4. علاوه بر این، آژانس همچنین تائید می‌کند که تا تاریخ 16 ژانویه 2016، ایران:

تکنولوژی‌های پیشرفته و حضور طولانی مدت آژانس

a) به آژانس اجازه استفاده از تجهیزات اندازه‌گیری آنلاین غنی‌سازی و مهر و موم‌های الکترونیکی را که وضعیت خود در داخل سایت هسته‌ای را به بازرسان آژانس منتقل می‌کنند، داده است (پاراگراف 67.1)؛

b) جمع‌آوری خودکار یافته‌های کمی که توسط تجهیزات اندازه‌گیری آژانس ثبت شده‌اند را تسهیل کرده است (پاراگراف 67.1)؛

c) تمهیدات لازم برای آنکه امکان حضور بلند مدت آژانس فراهم شود، از جمله صدور روادید طولانی مدت و همچنین ارائه محل کار مناسب برای آژانس در سایت‌های هسته‌ای که تلاش شده در مکان‌هایی نزدیک سایت‌های هسته‌ای در ایران باشند، انجام داده است (پاراگراف 67.2)؛

شفاف سازی مربوط به کنسانتره سنگ معدن اورانیوم

a) به آژانس اجازه داده است از طریق اقدامات تفاهم شده با ایران شامل اقدامات محدودسازی و مراقبت، پایش کند که همه کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولید شده در ایران یا بدست آمده از هر منبع دیگر به تاسیسات فرآوری اورانیوم (UCF) در اصفهان منتقل می­شود (پاراگراف 68)؛

b) همه اطلاعات لازم برای اینکه آژانس را قادر سازد که تولید کنسانتره سنگ معدن اورانیوم و موجودی کنسانتره سنگ معدن اورانیوم تولید شده در ایران یا بدست آمده از هر منبع دیگری را راستی آزمایی کند، برای آژانس فراهم کرد (پاراگراف 69)؛ و

شفاف‌سازی مربوط به غنی‌سازی

a) به آژانس اجازه دسترسی منظم، به ساختمان‌های مرتبط در نطنز شامل همه بخش‌های موسسه ­های FEP و PFEP را داد.