رویداد۲۴ به گزارش ایمنا، محرم یا محرم‌الحرام نخستین ماه از ماه‌های دوازده گانه قمری و از ماه‌های حرام است. در این ماه، امام سوم شیعیان، امام حسین (ع) و یاران خود برای زنده نگه داشتن دین اسلام و به پا داشتن نماز جان خود را فدا کردند. شیعیان در این ماه با برگزاری مراسم‌های روضه و عزاداری، اقدامات امام حسین (ع) و یاران با وفای خود را ارزشمند و زنده نگه می‌دارند.
در شب اول محرم توصیه می‌شود که فرد مسلمان در ابتدا صد رکعت نماز به جا بیاورد که در هر رکعت آن حمد و توحید را قرائت کند. سپس دو رکعت نماز به جا بیاورد و در رکعت اول ابتدا باید سوره حمد و پس از آن سوره انعام را قرائت کند. در رکعت دوم پس از سوره حمد باید سوره یس را قرائت کند. سپس مجدداً دو رکعت نماز به جا بیاورد و در هر رکعت آن ابتدا یک سوره حمد و پس از آن ۱۱ بار سوره توحید را بخواند. پس از به جا آوردن نماز‌ها فرد مسلمان بهتر است به احیای این شب بپردازد و با خالق خود راز و نیاز کند.
یکی از مهمترین حوادث ماه محرم شهادت امام حسین (ع)، اهل بیت ایشان و یاران با وفایشان است. نماز و روزه از اهداف امام حسین (ع) بود که در گرمای صحرای کربلا برای قطره‌ای از آب فرات پی در پی تلاش کردند تا در نهایت به نبردی برای زنده نگهداشتن اسلام بپردازند. در روز اول محرم توصیه می‌شود، فردی که شب اول ماه را به احیا و نماز پرداخته است، روز اول ماه را روزه بگیرد.
سید ابن طاووس در اقبال از امام رضا (ع) از پدرانشان نقل کردند که سیره رسول خدا این بود که، چون روز اول محرم می‌رسید دو رکعت نماز می‌خواندند، بعد از نماز دستشان را بالا گرفته این دعا را سه مرتبه تکرار می‌کردند:
اَللّهُمَّ اَنْتَ الاِْلهُ الْقَدیمُ وَهذِهِ سَنَةٌ
خدایا تویی معبود ازلی و این سال
جَدیدَةُ فَاَسْئَلُکَ فیهَاالْعِصْمَةَ مِنَالشَّیْطانِ وَالْقُوَّةَ عَلی هذِهِ النَّفْس
تازه است از تو خواهم در این سال نگهداریم را از شیطان و نیروی بر این نفس
الاْمّارَةِ بِالسّوَّءِ وَالاِْشْتِغالَ بِما یُقَرِّبُنی اِلَیْکَ [یاکَریمُ]یا ذَاالْجَلال
که پیوسته به گناه فرمان می‌دهد و سرگرمی بدان چه مرا به تو نزدیک کند‌ای صاحب جلالت
وَالاِْکْرامِ یا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ یا ذَخیرَةَ مَنْ لا ذَخیرَةَ لَهُ یا حِرْزَ
و بزرگواری‌ای تکیه گاه کسی که تکیه گاهی ندارد‌ای ذخیره آن کس که ذخیره ندارد‌ای پناهگاه
مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یا غِیاثَ مَنْ لا غِیاثَ لَهُ یا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یا کَنْزَ
آن کس که پناهگاهی ندارد‌ای فریادرس آن کس که فریادرسی ندارد‌ای پشتیبان آن کس که پشتیبانی ندارد‌ای گنج
مَنْ لا کَنْزَ لَهُ یا حَسَنَ الْبَلاَّءِ‌ی ا عَظیمَ الرَّج اَّءِ‌ی ا عِزَّ الضُّعَف آءِ‌ی ا مُنْقِذَ
آن کس که گنجی ندارد‌ای که آزمایشت نیکو است‌ای بزرگ مایه امید‌ای عزت بخش ناتوانان‌ای نجات بخش
الْغَرْقی یا مُنْجِیَ الْهَلْکی یا مُنْعِمُ یا مُجْمِلُ یا مُفْضِلُ یا مُحْسِنُ
غریقان‌ای خلاص کننده هالکان‌ای نعمت بخش‌ای زیبا پرور‌ای فزون بخش‌ای نیکوده
اَنْتَ الَّذی سَجَدَ لَکَ سَوادُ اللَّیْلِ وَنُورُ النَّهارِ وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَشُعاعُ
تویی که سجده کرد (و به کمال خضوع درآمد) برائت سیاهی شب و روشنی روز و تابش ماه و شعاع
الشَّمْسِ وَدَوِیُّ الْمآءِ وَحَفیفُ الشَّجَرِ یا اَللّهُ لا شَریکَ لَکَ اَللّهُمَّ
خورشید و صدای ریزش آب و بهم خوردن درخت‌ای خدایی که شریک نداری خدایا
اجْعَلْنا خَیْراً مِمّا یَظُنُّونَ وَاغْفِرْ لَنا ما لا یَعْلَمُونَ وَلا تُؤ اخِذْنا بِما
قرارمان ده بهتر از آنچه مردم گمان کنند و بیامرز از ما آنچه را که نمی‌دانند و مگیر ما را بدان چه
یَقُولُونَ حَسْبِیَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ
گویند بس است مرا خدا معبودی جز او نیست بر او توکل کنم و او است پروردگار عرش
الْعَظیمِ امَنّا بِهِ کُلُّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَما یَذَّکَّرُ اِلاّ اُولُوا الاْلْبابِ رَبَّنا
عظیم ایمان داریم به او و هرچه هست از نزد پروردگار ما است و اندرز نگیرند جز خردمندان پروردگارا
لاتُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ اِذْ هَدَیْتَنا وَهَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهّابُ
منحرف مساز دل‌های ما را پس از آنکه هدایتمان کردی و ببخش به ما از پیش خود رحمتی که به راستی تویی بخشایشگر.