رویداد۲۴ مهدی توفیقی: پارک جمشیدیه که در منطقه یک و ناحیه چهار تهران و در بخشی از اراضی باغهای دولو ساخته شده است، روزگاری متعلق به خاندان دولو بود. این خاندان در دوره سلسله قاجار ساکن تهران بوده اند.
به گزارش جامعه ۲۴، بوستان جمشیدیه تهران که امروزه به این نام مشهور است، در واقع متعلق به فردی به نام جمشید دولو قاجار بوده است.
در تهران املاک و اراضی بسیار به این خاندان تعلق داشته و این خاندان از مشهورترین خانوادههای وابسته به سلسله قاجار بوده اند. پارک جمشیدیه تهران، دارای شناسنامه تاریخی است که مالک آن شخصی به نام جمشید دولو قاجار بوده است، مالکی که ملک ۶۹ هزار مترمربعی خود را به فرح پهلوی بخشید.
در اوایل و ابتدای کار قرار بود این باغ به مکانی برای سالمندان تبدیل شود، اما این تصمیم هرگز به اجرا در نیامد و به جای آنکه تصمیم بر آن شد تا پارکی بسیار بزرگ برای تفریح مردم در این منطقه ساخته شود. در سال ۱۳۵۶، این منطقه شمایل یک پارک عمومی را پیدا کرد و به یکی از زیباترین جاذبههای گردشگری شهر تهران تبدیل شد.
بوستان جمشیدیه از بدو تأسیس، تا امروز دو بار بازسازی شده است، همچنین در سال ۱۳۷۴، ۱۶ هکتار به وسعت آن افزوده شد که قسمت الحاقی به پاس ۳۰ سال رنج شاعر نامدار در سرایش شاهنامه، به نام «فردوسی» مزین شد؛ بوستان سنگی فردوسی با ابتکاراتی که برای احداث آن به کار رفته، از نظر جذب گردشگر با پارک اصلی در رقابت است.
آنچه که امروز ما به عنوان پارک جمشیدیه میشناسیم در طول سالیان دراز دستخوش تغییراتی قرار گرفته است، اما طراحی اصلی آن را کامران طباطبایی دیبا انجام داده است. وی در ۱۴ اسفند ۱۳۱۵ در تهران متولد شد و در سال ۱۳۳۵، تحصیل را در رشته معماری دانشگاه هاروارد، در شهر واشینگتن دی. سی آغاز کرد. او نقاش، شهرساز و معمار نوگرا و صاحب سبک ایرانی بود که اماکن و بناهای بسیار زیبا و دیدنی نظیر موزه هنرهای معاصر تهران، فرهنگسرای نیاوران و فرهنگسرای دانشجو، پارک شفق و... را در کارنامه کاری خود جای داده است.
پس از آنکه به بوستان جمشیدیه وارد میشوید، با موج هوای خنک و پاکیزه مواجه خواهید شد. در این بوستان خبری از شلوغی و آلودگی هوا نیست و تا چشم کار میکند، درخت است و گل. نغمه پرندگان با صدای شرشر آب درهم آمیختهاند و چشم اندازی بی نظیر و طبیعی را به وجود آورده است.
قرارگیری کوه، رودخانه و آبشار در محوطه جنگل نمایی تماشایی و منحصر به فرد را ایجاد کرده است؛ بهطوری که کوهنوردان بسیاری از این مسیر برای صعود به قلههای کلکچال استفاده میکنند. همچنین پلههای سنگی و مسیر نسبتا همواری که در پارک جمشیدیه است، تداعیکننده جادههای جنگلی است که تجربه بسیار خاص و تکرار نشدنی است.
دریاچه پارک جمشیدیه
در پارک جمشیدیه وجود دریاچه به همراه آب نمای آن چشم انداز زیبایی را خلق کرده است. دیدن بازی ماهیها و مرغابیهای بازیگوش در این برکه میتواند ساعتها گردشگرانی که برای دیدن این پارک میروند، مجذوب خود کند.
بوستان جمشیدیه از امکانات گوناگونی چون آلاچیق، سرویسهای بهداشتی، کافههای گوناگون، آبشار، آبنما، رستوران و فضایی برای نگهداری پرندگان برخوردار است. در بوستان جمشیدیه، تندیسهایی از اشخاص مشهور ایرانی طراحی و ساخته شده است که به جذابیت این پارک میافزاید.
نگارستان و آمفی تئاتر پارک جمشیدیه
این بوستان برای فرهنگدوستان نیز فرصتی مهیا کرده است تا از نگارستان و آمفیتئاتر آن استفاده کنند و در کنار بهرهگیری از طبیعت به فعالیتهای فرهنگی بپردازند.
بوستان سنگی جمشیدیه
پس از آنکه ۶۰۰ پله را در بوستان جمشیدیه طی کردید، چشم اندازی نگاهتان را مجذوب میکند، بوستان سنگی، موزهای سنگی است که در سنگها اشکال گوناگون وجود دارد، که پس از آن باغ وحشی سنگی پیش روی شما است. بوستان سنگی را میتوان فرزند پارک جمشیدیه دانست که یکی از جاذبههای گردشگری استان تهران به شمار میرود، این مجموعه از امکانات رفاهی خوبی برای گردشگران برخوردار است.
پارک جمشیدیه در کل چهار درب اصلی دارد. کلکچال در شمال این بوستان قرار دارد و از جنوب به باغهای دولو منتهی میشود. از شرق به خیابان جمشیدیه و از غرب به جاده کلکچال متصل میشود.
برای بازدید از پارک جمشیدیه ابتدا باید به میدان تجریش بروید. برای این کار مسیرهای مختلفی وجود دارد، میتوانید در ایستگاه مترو تجریش در خط یک مترو از ایستگاه پیاده شوید، یا با اتوبوسهای تندرو (BRT) مسیر میدان راهآهن-تجریش و تاکسیهایی استفاده کنید که از سراسر شهر به میدان تجریش میروند.
پس از آن میتوانید از میدان تجریش سوار بر تاکسیهایی شوید که از میدان قدس به پارک جمشیدیه میروند و به پارک برسید. همچنین در خیابان نیاوران میتوانید از خیابان فیضیه و امیدوار به بوستان جمشیدیه برسید.
به گزارش جامعه ۲۴، بوستان جمشیدیه در هرفصل زیباییهای خاص خود را دارد، اما بهترین فصول که زیباییهای بوستان جمشیدیه دو چندان میشود، فصول بهار و پاییز است. سرسبزی و طراوت درختان سر به فلک کشیده در بهار هوش از سر هر گردشگری میبرد و در فصل پاییز که درختان رنگ نارنجی و زرد به خود میگیرند، تصویری به یاد ماندنی در ذهن هر گردشگری را خلق میکنند.