رویداد۲۴ پس ازگذشت شش هفته از خواب داوطلبان ۹۰ دقیقه کمتر از حد معمول، محققان تغییرات مشخصی را در سلول‌های بنیادی ایمنی مشاهده کردند.
فیلیپ سویرسکی، نویسنده ارشد این مقاله توضیح داد: این مطالعه شروع به شناسایی مکانیسم‌های بیولوژیکی می‌کند که خواب و سلامت ایمنی را در درازمدت به هم مرتبط می‌کنند.
این تحقیق نشان می‌دهد که در انسان‌ها و موش‌ها، اختلال در خواب تأثیر عمیقی بر برنامه‌ریزی سلول‌های ایمنی و سرعت تولید آن‌ها دارد و باعث می‌شود که اثرات محافظتی خود را از دست بدهند و در واقع عفونت‌ها را بدتر کنند. این تغییرات طولانی‌مدت هستند.
تحقیقات جدید بر روی مکانیسم مادام العمر به نام خون سازی متمرکز شده است که در درجه اول در مغز استخوان اتفاق می‌افتد و فرآیندی است که در آن بدن شما سلول‌های خونی جدید را بازسازی می‌کند. برخی از آن‌ها سلول‌های ایمنی یا مونوسیت هستند؛ بنابراین سوال بزرگی که این تحقیق بررسی می‌کرد این بود که خواب چگونه بر خون‌سازی و به‌ویژه تولید مونوسیت‌ها تأثیر می‌گذارد. اولین گام، دعوت از ۱۴ داوطلب بزرگسال سالم برای آزمایش خواب بود.
این گروه وظیفه داشت شش هفته خواب سالم داشته باشد ، یعنی حداقل ۷.۵ ساعت در شب.
پس از یک استراحت ، گروه شش هفته را صرف کاهش خواب خود با حدود ۹۰ دقیقه، به تقریبا شش ساعت در شب کرد و نمونه خون در نقاط مختلف آزمایش گرفته شد.
محققان دریافتند که تنها شش هفته اختلال خواب منجر به تغییرات قابل توجهی در سلول‌های بنیادی و پیش ساز خونساز (HSPCs) شرکت‌کنندگان شد، آن سلول‌های بنیادی پیش‌ساز که در نهایت تبدیل به مونوسیت می‌شوند.
ساختار DNA HSPCهای محروم از خواب برای تقویت حالات التهابی تغییر یافت و تعداد بیشتری از آن‌ها در خون تکثیر شدند.
سویرسکی می‌گوید : سلول‌های بنیادی تحت تأثیر محدودیت خواب دچار تغییرات ژنتیکی شدند.
بیشتربخوانید: اختلالات خواب چیست و چگونه درمان می‌شود؟
محققان سپس به سراغ مدل‌های موش رفتند تا تأثیر خواب بر سلول‌های بنیادی ایمنی را بیشتر بررسی کنند. یافته‌های آزمایش‌های انسانی در مطالعات حیوانی تکرار شد، اما محققان سیگنال‌هایی را نیز دریافتند که نشان می‌دهد این آسیب ناشی از کمبود خواب به سلول‌های بنیادی ممکن است با از سرگیری شیوه‌های خواب بهتر به حالت عادی برنگردد.
موش‌ها پس از بازگشت به الگو‌های خواب طبیعی به تولید حجم بیش از حد سلول‌های بنیادی ایمنی آسیب دیده ادامه دادند.
کامرون مک آلپاین، محقق ارشد این مطالعه، گفت: این مطلب نشان می‌دهد که خواب ناکافی ممکن است در تسریع روند پیری سیستم ایمنی نقش داشته باشد.
مک آلپاین گفت : یافته‌های ما نشان می‌دهد که بازیابی خواب نمی‌تواند به طور کامل اثرات خواب بی‌کیفیت را معکوس کند.
ما می‌توانیم اثر مولکولی خواب ناکافی را در سلول‌های بنیادی ایمنی، حتی پس از هفته‌ها خواب و بهبودی تشخیص دهیم. این اثر مولکولی می‌تواند باعث شود سلول‌ها به روش‌های نامناسبی که منجر به التهاب و بیماری می‌شود، واکنش نشان دهند.
یافته‌ها به ترسیم یک خط مستقیم بین مشکلات خواب و بیماری‌های قلبی عروقی کمک می‌کند و همچنین سرنخ‌هایی را ارائه می‌دهد که چگونه اختلال عملکرد سیستم ایمنی عمومی می‌تواند توسط خواب ضعیف ایجاد شود.
ماریشکا براون، مدیر مرکز ملی تحقیقات اختلالات خواب ، گفت: این یافته‌های جدید بسیاری از مطالعات مشاهده‌ای را تایید می‌کند که مزایای سلامتی شیوه‌های خواب خوب را تایید می‌کند.
خواب بر عملکرد بهینه تقریباً هر سلول و اندام بدن تأثیر می‌گذارد.
بینش پاتولوژیک حاصل از این مطالعه از یافته‌های مطالعات جمعیت بزرگ‌تر حمایت می‌کند، که نشان می‌دهد خواب می‌تواند اثر محافظتی در برابر شرایط مختلف از جمله بیماری قلبی، سرطان و زوال عقل داشته باشد.
مطالعه جدید در مجله Experimental Medicine منتشر شده است.