صفحه نخست

سیاسی

جامعه و فرهنگ

اقتصادی

ورزشی

گوناگون

عکس

تاریخ

فیلم

صفحات داخلی

سه‌شنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ - 2023 March 07
کد خبر: ۳۲۱۰۰
تاریخ انتشار: ۱۶:۲۹ - ۲۲ آبان ۱۳۹۵

کاندیداهای 96 چه شعارهایی بدهند تا رئیس‌جمهور شوند؟

مردم از روحانی چه توقعی دارند تا دوباره کلید پاستور را به دستش بدهندسایر کاندیداها چه بگویند تا آنها مستاجر بعدی پاستور باشند و کلید را از رئیس‌جمهور فعلی بگیرند؟


رویداد۲۴-مردم از روحانی چه توقعی دارند تا دوباره کلید پاستور را به دستش بدهندسایر کاندیداها چه بگویند تا آنها مستاجر بعدی پاستور باشند و کلید را از رئیس‌جمهور فعلی بگیرند؟

به گزارش خبرآنلاین،‌ شش ماه تا انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری در کشورمان مانده اما هنوز نه کاندیداهای این دوره رخ از پرده برون آورده‌اند، نه هنوز صدای وعده و شعاری شنیده شده است؛ اما آنها چه موضوعاتی را در صدر امور قرار دهند،‌ بیشتر به دغدغه‌های مردم پرداخته اند؟

برای پاسخ به این سوال نمایشگاه مطبوعات را فرصت مغتنمی دانستیم؛ هر چه باشد، عموما کسانی به نمایشگاه مطبوعات می‌آیند که دغدغه فضای رسانه‌ای در کشور را دارند و به دلیل ارتباطشان با رسانه‌ها از وضعیت کنونی کشور بی‌اطلاع نیستند و انتظاراتشان با واقعیت‌های جامعه همخوانی بیشتری دارد و تحقق این انتظارات نباید برای مسئولان چندان سخت باشد. از این رو، از تعدادی از بازدیدکنندگان نمایشگاه پرسیدیم چه توقعی از رئیس جمهور بعدی دارند و اساسا به نظرشان فضای سیاسی انتخابات پیش رو با انتخابات سال 92 چه تفاوتی دارد؟ آیا دغدغه انتخابات سال آینده را دارند یا ...؟

نه اصولگرایی و نه اصلاح‌طلبی؛ دغدغه مردم بیکاری است

خانم راشدی28 ساله است. او کار را مهمترین دغدغه مردم به ویژه جوانان می‌داند و می‌گوید: من در حال حاضر مشغول به کار هستم اما مسئله جدی که جوانان با آن رو به رو هستند، بیکاری است و حتما باید تصمیم جدی برای حل این معضل گرفته شود.

او ادامه می‌دهد: من معتقدم فضای جامعه به سمتی گرایش پیدا کرده است که برای مردم اصلاح طلب  و اصول گرا تفاوت چندانی ندارد و خود را خیلی درگیر فضای سیاسی نمی کنند و صرفا شنونده هستند تا در جریان برنامه های رئیس جمهور احتمالی قرار بگیرند. البته معمولا 90درصد این برنامه ها اجرایی نمی‌شود.

اشتغالزایی دغدغه یکی دیگر از همصحبت‌های خبرآنلاین بود، خانم 26 ساله‌ای که می‌گوید: به عنوان یک جوان تحصیل کرده تنها توقعم از رئیس جمهور اشتغال‌زایی در حوزه تخصصی خودم است.

وضعیت برای روحانی سخت‌تر شده

خانم 23 ساله ای را وقتی مخاطب سوالات خود قرار می دهیم او اولویت اول را به حل مشکلات منطقه ای و سیاسی و اولویت دوم را به حل مشکلات اقتصادی می‌دهد و معتقد است: انتخابات پیش‌رو از انتخابات سال 92 سخت‌تر است به این علت که رئیس جمهور فعلی با مشکلات اقتصادی زیادی روبرو است که او را در اجرای وعده‌های خود با مشکل روبرو کرده است و باید دید در این شرایط طرفداران خود را حفظ کرده است یا نه.

به فکر شغل و مسکن جوان‌ها باشید

مرد 38 ساله‌ای است که خود را جوان می‌داند و البته چهره‌اش هم خیلی جوان‌تر از 38 سال دیده می‌شود. او خواسته‌اش را به عنوان یک جوان مطرح می‌کند: اولین توقعی که ما جوان ها از رئیس جمهور داریم این است که به فکر مسکن و شغل ما باشد که به دنبال آن سن ازدواج بالا رفته است.

او معتقد است که رسانه ها و دولت، نرخ بالای بیکاری را اعلام نمی‌کنند و درباره تفاوت انتخابات 92 و 96 می‌گوید:‌ «در انتخابات دوره قبل، مردم از شرایط پیش آمده خسته شده و به دنبال تحول بودند و تصورشان این بود که با آقای روحانی اتفاقات جدید در کشور رخ خواهد داد اما بعدچهار سال، ایشان تمامی انتظارات مردم را برآورده نکردند و احتمال اینکه تعداد کمتری از مردم پای صندوق رای بیایند دور از انتظار نیست.»

حفظ روابط سیاسی

آقای 35 ساله‌ای است که چندان تمایلی به گفت‌وگو ندارد و به بیان دو جمله قناعت می‌کند: به وعده هایی که تا به حال دادند، عمل کنند و روابط سیاسی‌مان را با کشورهای دیگر حفظ کند.

عمل به جای حرف؛ ناکارآمدها را اخراج کنید

جوان 22 ساله‌ای هم هم کلام ما شد. او که به همراه دوستان خود به نمایشگاه آمده بود می گوید«رئیس‌جمهور باید به جای حرف زدن،  عمل کند.» این پسر جوان می‌گوید: اگر کسی در سیستم دولتی کار خود را درست انجام نمی‌دهد، سخنرانی در این رابطه کارساز نیست. رئیس جمهور صرفا سخنران نیست؛ ایشان این اختیار را دارند که فرد ناکارآمد را اخراج و فردی دیگر جایگزین کنند.

وعده‌ای ندهند که نمی‌توانند

مرد جوان 26 ساله‌ای است که نگران وعده‌های بی‌پایه کاندیداهاست. او می‌گوید: قوانین و برنامه‌ها برای روسای جمهور نوشته شده و معین است. توقع من این است رئیس جمهور در این چهارچوب از تمام توانش استفاده کند و به تمامی مسئولیت‌هایی که به وی محول می‌شود عمل کند و پیش از آنکه بخواهد به ریاست برسد وعده‌هایی ندهد که خودش هم می‌داند که این وعده ها عملی نمی‌شود، با این کار تنها ملت بی‌اعتماد می‌شوند.

مردم هم باید آگاه‌تر شوند

مرد 43 ساله‌ای است که همه توقعش از رئیس جمهوری نیست، نیم‌نگاهی هم به مردم دارد. او البته از تعارض بین منابع کشور و وضعیت اقتصادی شاکی است. او می‌گوید: ایران درحال حاضر با وجود منابع و مخازن غنی که دارد در وضعیت بد اقتصادی است. هر کشوری سیاست خود را اشتباه بگذارد امکان رشدش کم می‌شود. رئیس جمهور باید مدبر باشد و مردم باید آگاه‌تر شوند.

 عمر جوانان به بطالت می‌گذرد

خانم 40 ساله و فرهنگی. تنها دغدغه‌اش نیروی جوان جامعه است. او می‌گوید: هر لحظه آنها به بطالت می‌گذرد؛ دیدن فرزندان این کشور در این وضعیت دردناک است، ای کاش رئیس جمهور دلسوز باشد.

او درباره فضای سیاسی نیز می‌گوید: بنده در رابطه با تفاوت فضای سیاسی سال پیش‌رو با سال 92 نظری ندارم اما ای کاش انتخابات آبرومندانه برگزار شود.

چهار سال زمان کوتاهی است

اقای 37 ساله‌ای معتقد است«رئیس جمهور کشور را در وضعیت بدی از دولت قبل تحویل گرفتند و چهار سال برای منظم کردن امور کشور مدت کوتاهی است. تنها توقعم از رئیس جمهور این است که ایستادگی کنند و همچنان با تدبیر ادامه دهد.»

استفاده بیشتر از جوانان

اقای 53 ساله‌ای نیز می‌گوید: ای کاش روسای جمهور و سران کشور از نیروی فرهیخته و جوان مشاوره بگیرند و در اداره امور از جوانان استفاده کنند.

ناامیدی جوانان را دریابید

دختر جوان 21 ساله‌ای است که می‌گوید در 96 رای اولی است. او از رئیس جمهور جدید متوفع است و می گوید«باصداقت باشد و یاس وناامیدی را که من و همسن و سالانم دچارش شده‌ایم را از جامعه دور کند».

کنسرت‌ها لغو نشوند

پسر جوان 19 ساله‌ای را در حال مطالعه بنر یکی از غرفه ها مخاطب سوالاتمان قرار دادیم. او هم نگران وضعیت جوانان است و خطاب به رئیس‌جمهور چهار سال آتی می‌گوید: آقای رئیس جمهور عزیز لطفا به ما جوانان بیشتر اهمیت دهید. ای کاش کنسرت ها لغو نشود. لطفا برخورد جدی با مسئولین داشته باشید. ما شما را درک می کنیم، کشور مسائل مهمی دارد اما جوانان در کشور خیلی باارزش هستند.

ناامیدها و بی‌تفاوت‌ها

همه کسانی که با آنها سرصحبت را باز کردیم،‌ از دغدغه‌هایشان نگفتند. برخی ناامید بودند؛ همچون زوج جوانی در رابطه با این سوال بیان کردند متاسفانه در تصمیمات کشور توجهی به توقع ما نمی‌شود وحتی صدای رسانه به هیچ جا نمی‌رسد. و برخی بی‌تفاوت؛ همچون آقای 67 ساله‌ای که می‌گفت: «من نه کسی را می‌شناسم و نه برایم مهم است».

نظرات شما