نگران نامزد اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری نیستیم

رویداد۲۴- یک فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد که اصلاح طلبان هیچ نگرانی از بابت نامزدهای اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری ندارند چرا که به گفته او «نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری عموما از چهره‌های سرشناس هستند که این افراد شناخته شده امتحان خود را پس داده‌اند.»

رییس ستاد ائتلاف اصلاح طلبان شهر تهران در انتخابات دهمین دوره مجلس معتقد است که در انتخابات پیش رو اصلاح طلبان بیش از آنکه بر انتخابات ریاست جمهوری مترکز باشند بر انتخابات شوراهای شهر و روستا تمرکز خواهند کرد. به گفته علی صوفی، وزیر تعاون دولت سید محمد خاتمی، اصلاح طلبان از این رو بر انتخابات شوراهای شهر و روستا متمرکز خواهند بود که تلکیفشان برای انتخابات ریاست جمهوری از هم اکنون مشخص است و می دانند نامزدشان چه کسی است و باید از چه کسی حمایت کنند. او کسی نیست جز حسن روحانی.

این عضو بنیاد امید ایرانیان در گفت‎وگو با رویداد۲۴ نگاهی هم به انتخابات مجلس گذشته دارد و همچنان از رویکرد و استراتژی اصلاح طلبان در آن انتخابات که اصولگرایانی به مدد لیست امید وارد مجلس شدند و در ادامه راه خود از اصلاح طلبان را جدا کردند دفاع می کند. به گفته صوفی «موفقیت ما در استراتژی ما است. استراتژی ما در مرحله اول تشکیل مجلس اصلاح‌طلبی بود» که به عقیده او نتیجه حاصل از رای اعتماد به سه وزیر پیشنهادی روحانی این موفقیت را اثبات کرد.

انتخابات ریاست‌جمهوری به این دلیل که دور دوم انتخابات ریاست‌جمهور است و رئیس‌جمهور مستقر هم کاندید شده است و کاندیدای اصلاح‌طلب‌ها هم بوده و بازهم هست بنابراین کار چندانی ازنظر شورای عالی سیاست‌گذاری نخواهد داشت و به‌ویژه اینکه کار ستاد انتخاباتی بر عهده خود کاندیداست یعنی شورای عالی سیاست‌گذاری در تشکیل ستادهای انتخاباتی نامزد ریاست‌جمهوری نقش ندارد. 

بنابراین اصل کار هم در همان ستادهای انتخابات انجام می‌شود. از همین رو در اجرای انتخابات ریاست‌جمهوری، شورای عالی نقشی ندارد. به‌هرحال در انسجام‌بخشی اصلاح‌طلب‌ها و فراخوان عمومی برای مشارکت مردم در انتخابات و اعلام کاندید یا کاندیداهای اصلاح‌طلبان شورای عالی می‌تواند ایفای نقش کند.

در انتخابات مجلس گذشته شاهد این بودیم که برای ایجاد تفاهم بین جریان اصلاح‌طلب و جریان اعتدالی نزدیک به دولت در بعضی مواقع یک سری اختلاف‌نظرهایی به وجود آمد، آیا این احتمال وجود دارد که شاهد چنین اختلاف‌هایی در انتخابات شورای شهر باشیم؟ علاوه بر آن آیا تلاش می‌شود که این ائتلاف دوباره شکل بگیرد  یا قرار است اصلاح‌طلب‌ها جداگانه لیستی ارائه  دهند؟

من آنچه را که بر اساس تجربه انتخابات گذشته در جریان هستم، اصلاح‌طلبان مجبور به ائتلاف شدند. خواست و تصمیم قبلی اصلاح‌طلب‌ها این ائتلاف نبود؛ اما به دلیل شرایطی که پیش آمد و رد صلاحیت‌های گسترده، اصلاح‌طلب‌ها در عین اینکه استراتژی حمایت از دولت را از پیش داشتند اما شرایط به‌گونه‌ای پیش آمد که مصلحت را در آن دیدند که بروند با نماینده دولت که حزب اعتدال و توسعه بود ائتلاف کنند.

یا اینکه حتی فراتر از این اجازه دادند که بعضی از اصولگرایان معتدل در رقابت با اصولگرایان تندرو با شرایطی وارد لیست اصلاح‌طلب‌ها شوند. در این دوره با توجه به اینکه نظارت و تأیید صلاحیت کاندیداها بر عهده مجلس است، مشکل تأیید صلاحیت نخواهیم داشت و بنابراین می‌توانیم کاندیدای حداکثری خودمان را معرفی کنیم.

از سویی دیگر به دلیل زیاد بودن تعداد همین کاندیداها، در همین حوزه اصلاح‌طلبی با حفظ هویت اصلاح‌طلبی می‌توانیم لیست خود را ببندیم. بنابراین فکر  می‌کنم نیازی به ائتلاف نباشد. با توجه به تجربه انتخابات مجلس در شورای شهر احتمالاً کار به ائتلاف نرسد.

موفقیت ما در استراتژی ما است. استراتژی ما در مرحله اول تشکیل مجلس اصلاح‌طلبی بود. اما زمانی که کاندیدای حداکثری و حتی کاندیدای حداقلی ما را رد کردند. ما مجبور شدیم در تهران فراخوان دهیم. در چنین شرایطی ما مجبور شدیم استراتژی خود را تغییر دهیم و استراتژی سلبی را اتخاذ کنیم.

استراتژی ما این بود که با این روش می‌توانیم جلوی تشکیل مجلس تندرو را بگیریم. بر همین اساس با حمایت  از  اصولگرایان معتدل و با شناسایی اصلاح‌طلبان ناشناخته و قرار دادن آن‌ها در لیست و دعوت مردم به رأی دادن به لیست به‌جای اینکه به افراد رأی بدهند. 

بنابراین از پتانسیلی که داشتیم، از آقای خاتمی تا تشکل‌های اصلاح‌طلب که داشتیم استفاده کردیم و توانستیم این استراتژی را پیش ببریم که دیگر آن مجلس تندرو نباشد. همچنین در رأی اعتماد به این سه وزیر هم اثبات شد که این مجلس دقیقاً نقطه مقابل مجلس قبل است. به این معنی که مجلس قبل به این وزرا رأی ندادند، اما در این دوره مجلس هر سه وزیر رأی اعتماد را کسب کردند.

این موضوع نشان‌دهنده موفقیت نسبی ما است. درواقع مجلسی که به این سه وزیر این رأی را داد، همین مجلس به کاندیدای لیست امید برای ریاست مجلس رأی  نداد. این موضوع را می‌توان به‌عنوان عدم موفقیت اشاره کرد. اما به‌طورکلی مجلس در اختیار تندروها نیست و از دست آن‌ها خارج شده است. 

ضمن اینکه فراکسیون امید هم بر صحن مجلس حاکم است و هر کاندیدایی را که در معرض رأی مجلس می‌گذارند، مثل سه‌نفری که برای هیئت نظارت شورای شه انتخاب شدند، یا دونفری که از کمیسیون اصل 90 انتخاب شدند هر دو اصلاح‌طلب هستند و یا اعضای کمیسیون ماده 10 همگی رأی آورند. معمولاً تصمیماتی که در صحن مجلس گرفته می‌شود اراده فراکسیون امید بر آن حاکم است.

من موضوع رانت را صد در صد حل می‌کنم. هیچ رانتی وجود ندارد. من به‌عنوان رئیس ستاد تهران عضو هیئت‌رئیسه شورای عالی سیاست‌گذاری بودم که در رابطه با لیست تهران تصمیم نهایی را گرفت. اولاً این فرایند، فرایندی بوده که خیلی طویل بود و افراد زیادی در آن نقش داشتند. 

معاون من در وزارت تعاون کاندیدا بود. او از چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب هم هست ولی ایشان در فرایند تعامل با حزب اعتدال توسعه و بستن لیستی ائتلاف کنار گذاشته شد. معاون آقای دکتر کمالی که وزیر کار بود هم کاندیدا بود اما او هم کنار گذاشته شد.

بعضی از نمایندگان احزاب که در هیئت‌رئیسه شورای عالی سیاست‌گذاری بودند، جزو لیست اولیه بودند اما آن‌ها هم کنار گذاشته شدند. ما بعضی چهره‌های جوانی را داریم که معمولاً این‌گونه شایعه شده  که پدرانشان در گذاشتن آن‌ها در لیست امید نقش داشتند. درحالی‌که این چهره‌ها هر دو خانم هستند.

ازآنجایی‌که خانم‌ها خواستار یک سهم 30 درصدی بودند که با آن موافقت شد و 9 نفر به خانم‌ها اختصاص داده شد. ازآنجایی‌که خانم‌ها نتوانستند این 9 نفر را پر کنند و فقط 8 نفر معرفی کردند. بنابراین همه خانم‌هایی که کاندیدا شده بودند و اصلاح‌طلب شناخته شدند، همگی در لیست قرار گرفتند.

در استان‌ها هم تصمیم‌گیری از پایین به بالا بود و بر عهده حوزه‌های انتخاباتی گذاشته شد. این‌که در حوزه‌های انتخابیه چه اتفاقی افتاد ما در تهران در مرکز به‌واسطه میز استان‌ها و هم به‌واسطه کارگروه استان‌ها نظارت مستمر داشتیم و سعی کردیم شهرستان‌ها هم با موازینی که ما تعیین می‌کنیم انتخاب کنند. اما ممکن است در بعضی استان‌ها شورای اصلاح‌طلبان شهرستان اعمال نفوذ کرده باشد، که این موضوع را ما رد نمی‌کنیم.

شورای عالی سیاست یک ارزیابی 4 ماهه داشت که در این مدت حتی یک گزارش به دست ما نرسید که کسی با پول و رانت به‌طور  ناسالم وارد این لیست شده باشد.

خیر. به‌هرحال نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری یا از چهره‌های سرشناس هستند که این افراد شناخته شده امتحان خود را پس داده‌اند. بنابراین ما آن‌ها را رقیب نمی‌دانیم. 

چهره‌ای هم که مثل سال 84 ناشناس باشد مثل آقای احمدی‌نژاد و بتواند با یکسری شعارهای پوپولیستی نظر مردم را جلب کند هم خیلی بعید است که بتوانند وارد عرصه انتخابات کنند. من فقط نگران تخریب هستم. نگران اینکه بخواهند علیه آقای روحانی از ابزار قدرتی که در اختیار دارند مثل رد صلاحیت و امثال آن استفاده کنند.