رویداد۲۴ حضانت فرزند نامشروع یکی از موضوعاتی است که سؤالات زیادی در مورد آن می‌شود. هر جامعه‌ای عرف و قواعد مخصوص به خود را دارد. این عرف در زندگی اجتماعی و حقوقی افراد نمود پیدا می‌کند. یکی از مواردی که به‌شدت تحت‌تأثیر عرف قرار می‌گیرد، خانواده و روابط خانوادگی است. حقوق خانواده در ایران گرفته شده از شرع و دین ماست که در زندگی روزمره مردم دیده می‌شود. همراه مجله اینترنتی دلتا باشید.
ابتدا برای بررسی حضانت فرزند نامشروع به ولایت و نسب این کودکان می‌پردازیم.
ابتدا این نکته مهم را باید بیان کنیم که تفاوت کودک عادی و کودک حاصل از رابطه نامشروع، در نسب آنان است. در مورد فرزند عادی پدر و مادر که از رابطه مشروع و نکاح متولد شده‌اند، نسب آن‌ها به پدر و جد پدری‌شان بر می‌گردد؛ اما کودکانی که حاصل رابطه نامشروع هستند هیچ نسبی با پدر و مادر خود ندارند.
اما مسئله حضانت و ولایت با نسب این کودکان متفاوت است. ولایت یک مسئله اجباری است و یک حقی است که بر گردن پدر و جد پدری فرزند قرار دارد. این حق را هیچ کس نمی‌تواند اسقاط کند و نمی‌توان آن را به کسی منتقل کرد. بنابراین کودک چه مشروع چه نامشروع باشد، پدر و جدپدری بر وی ولایت دارند. ولایت بر کودک یعنی مسئولیتی که پدر و جدپدری نسبت به کودک حاصل از رابطه نامشروع دارند.
حضانت فرزند نامشروع جنبه جبران خسارت دارد. در واقع به بیان دیگر پدر و مادر زناکار باید حضانت فرزند نامشروع خود را برعهده بگیرند و از او نگهداری کنند تا او به سن قانونی برسد. پدر و مادر نمی‌توانند به بهانه نبود نکاح فرزندشان را رها کرده و حالا که او را از حقوقی بسیاری از کودکان عادی محروم کرده‌اند، باید حضانت و نگهداری مناسب از او کنند.
حضانت فرزند نامشروع چه دختر و چه پسر، تا پایان ۷ سالگی با مادر است. پس از اینکه کودک به ۷ سالگی رسید، دادگاه خانواده با بررسی اوضاع‌واحوال هرکدام از والدین، همچنین شرایط کودک برای حضانت بعدی او تصمیم می‌گیرد که بودن در کنار کدام یک از والدین برای کودک بهتر است.
منبع: مجله دلتا