در سال 1996 «آلفونس داماتو» سناتور جمهوریخواه امریکا طرح جدیدی برای تحریم اقتصادی ایران به بیل کلینتون رئیس جمهور وقت امریکا ارایه کرد و مورد موافقت و تصویب کنگره قرار گرفت. به موجب این طرح، هر شرکت یا دولتی که بیش از 40میلیون دلار در صنایع نفت وگاز ایران سرمایه‌گذاری کند، دچار مجازات اقتصادی امریکا خواهد شد.
قبل و پس از لازم الاجرا شدن قانون یک طرفه داماتو، امریکا در حرکتی غیر معمول در عالم دیپلماتیک دست به ابتکاراتی برای تشویق کشورهای دیگر به منظور اتخاذ تدابیری مشابه، علیه ایران زد. در اجلاسیه‌های سران «گروه 7» امریکا از سایر کشورهای صنعتی برای توقف جریان فروش تکنولوژی‌های دارای استفاده نظامی به ایران، درخواست همکاری کرد. همچنین امریکا به دفعات، با تعدادی از دولت‌ها، از جمله اعضای اتحادیه اروپا و ژاپن تماس گرفت و از آنها خواست مجازات‌های اقتصادی و تجاری را علیه جمهوری اسلامی ایران به اجرا گذارند.
تحریم داماتو در همان سال با واکنش مسئولان ایرانی روبرو شد. حسن روحانی که آن زمان نایب رئیس مجلس پنجم بود در واکنشی به این قانون گفته بود: «قانون داماتو توهین بزرگی به همه ملت ها و نقضتمدید این قانون سوالی را در اذهان ایرانیان ایجاد کرده است که چگونه با وجود برجام، آمریکا بازهم این تحریم‌ها را علیه ایران اعمال می‌کند. مگر قرار نبود با برجام تحریم‌های ایران لغو شود؟
نکته‌ای که در این میان مردم و برخی از تحلیل‌گران و ناظران سیاسی باید به آن توجه کنند این معناست که بر اساس برجام در مورد تحریم‌های آمریکا، فقط تحریم‌هایی لغو خواهند شد که به دلیل برنامه هسته‌ای ایران اعلام شده بودند و تحریم‌های دیگر که به دلایل دیگر از جمله روابط دوجانبه تهران - واشنگتن، فعالیت های موشکی و آنچه که حمایت از تروریسم و نقض حقوق بشر نامیده می شود لغو نخواهند شد زیرا مذاکره ای برای لغو آنها صورت نگرفته است.
مقام معظم رهبری بارها اعلام کرده‌اند که مذاکره با آمریکا تنها در حوزه هسته‌ای انجام می شود و در دیگر حوزه‌ها هیچ مذاکره و گفت‌وگویی با آمریکا نخواهیم داشت. بر همین اساس بر اساس مذاکرات صورت گرفته تنها تحریم‌های هسته‌ای آمریکا علیه ایران لغو شده است.
مرور سخنان عراقچی در مورد تحریم‌ها به خوبی حکایت از این معنا دارد. عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته‌ای گفته بود:« از اول هم قرار نبود تحریم‌های غیرهسته‌ای برداشته شود. ما صرفاً درباره موضوع هسته‌ای و تحریم‌های هسته‌ای مذاکره کردیم. تحریم‌های موشکی همچنان به قوت خود باقی است؛ چرا که در این باره مذاکره نکردیم یا درباره تحریم‌های اولیه و تروریسم که مربوط به روابط دوجانبه میان ایران و آمریکا و حمایت ما از جنبش‌های مقاومت است که از نظر غربی‌ها در چارچوب گروه‌های تروریستی خوانده می‌شوند.»
بر همین اساس می‌شود گفت تمدید تحریم‌ها علیه ایران هیچ ارتباطی با برجام ندارد و نباید آن را با برجام گره زد.