علی کریمی آن‌چیزی که در ظاهر می‌بینید نیست/ علایق شخصی کریمی، نیکبخت و کاظمیان

سقف یک فوتبالیست کاملاً به خود او بستگی دارد ولی یک مربی بزرگ شدن به عوامل زیادی وابسته است. اگر مروری به عملکرد فوتبالیست‌های دو دهه اخیر فوتبال کشورمان داشته باشیم، عملاً می‌بینیم که از بین صدها فوتبالیستی که در این دو دهه در بالاترین سطح فوتبال بازی کرده‌اند، حدود ۲۰ یا شاید هم ۳۰ نفر به طور حرفه‌ای وارد عرصه مربیگری شده و یا در این حرفه دوام آورده‌اند. دایی، منصوریان، استیلی، باقری، ویسی، خطیبی، تارتار، خرمگاه، نوازی، صالح، گل‌محمدی، دین‌محمدی، سعداوی، پیوس، شاهرودی، فکری، نامجومطلق، غلامپور، مدیرروستا، پیروانی، پاشازاده، تهامی، خاکپور، عزیزی و خیلی دیگر از فوتبالیست‌های مطرح دهه ۷۰ و ۸۰ وارد عرصه مربیگری شدند اما یا دوام نیاوردند و یا توانستند لقب بهترین مربیگری لیگ برتر را از آن خود کنند. برخی معتقدند مربیگری هم مثل فوتبال بازی کردن در خون آدم باید باشد و معمولاً فوتبالیست‌‌هایی می‌توانند مربیان خوبی شوند که ذاتاً افراد بادانش، باهوش، کاردان و فوتبال‌شناس باشند. بسیاری از فوتبالیست‌ها بعد از پایان دوران فوتبالی خود بلافاصله در کلاس‌های مربیگری شرکت می‌کنند و حتی تا دریافت مدرک A نیز پیش می‌روند اما چون نه بستر مناسبی هست و نه فضای کار، خیلی زود به شغل دیگری روی آورده و قید مربیگری را می‌زنند. بالا بودن سطح توقع فوتبالیست‌های ایرانی موجب شده کمتر مربی‌ای را در فوتبال خود مشاهده کنیم که پله‌پله رشد کرده و آموزش دیده باشد. همه دوست دارند خیلی زود روی نیمکت بنشینند، ولو اینکه با عنوان تدارکاتچی باشد! البته برای این مقوله مثال نیاوریم، بهتر است.

حدود ۴۰ روز پیش در آکادمی فوتبال کلاس مربیگری با حضور چهره‌های مطرحی چون علی کریمی، نیکبخت‌واحدی، کاظمیان، محمد محمدی و مرتضی کاشی برگزار شد. فریدون معینی به عنوان مدرس در این دوره حضور داشت و با توجه به حضور کریمی به عنوان یکی از محبوب‌ترین چهره‌های فوتبالی تاریخ ایران، وزن این کلاس خیلی بالا رفت.
به هر حال علی کریمی چهره دوست‌‌داشتنی طرفداران فوتبال است و ورود او به عرصه مربیگری می‌تواند جلوه‌های ویژه فوتبال ایران را تا حد زیادی بالا ببرد اما آیا او می‌تواند مثل دوران فوتبالی‌اش، در مربیگری بزرگ و صاحب سبک شود؟ هیچ‌کس نمی‌تواند به این سؤال پاسخ دهد، حتی خود کریمی! زمان، بهترین قاضی است.
اما خیلی از بزرگان فوتبال کشورمان معتقدند علی کریمی این ظرفیت را دارد. از علی پروین، حشمت مهاجرانی، مرتضی محصص، امیر حاج‌رضایی و حتی قلعه‌نویی و کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی، کریمی را فردی «کاریزماتیک» می‌شناسند و او را لایق موفقیت در زمره مربیان فوتبال معرفی می‌کنند. فریدون معینی مدرس اولین دوره مربیگری‌ای که علی کریمی در آن شرکت می‌کرد، درخصوص کریمی اظهارنظر جالبی دارد: «فکر نمی‌کردم علی این‌قدر خوش‌خط باشد. ادبیات نوشتاری قابل قبولی دارد. اعتماد به نفس خوبی از او دیدم و مهم‌تر از همه این مسئله که او از فوتبال درک بالایی دارد. کریمی فقط آن چیزی که در ظاهر می‌بینید، نیست!»

یکی از مسائلی که در کلاس مربیگری مدرک C مطرح شده، موضوع سبک‌های دلخواه شرکت‌کنندگان است. مثلاً اینکه آن‌ها چه سبک فوتبالی را دوست دارند؟ علاقه به کدام فوتبالیست و تیم فوتبال دارند و مبنای انتخاب‌شان چه چیزی است. اینکه چهره‌های مطرح حاضر در این کلاس چه جوابی به این سؤالات داده‌اند، به طور حتم برای طرفداران فوتبال جالب خواهد بود. ما عیناً برگه سؤال و جواب هر چهره را برای‌تان می‌گذاریم.

علی کریمی: عاشق میلان دهه ۸۰ و لوئیس فیگو هستم

چه سبک فوتبالی را می‌پسندی؟
فوتبال تهاجمی را دوست دارم و اعتقاد دارم که بهترین دفاع، حمله است. تماشاگر از فوتبال زیبا لذت می‌برد و برای دیدنش حاضر است به ورزشگاه بیاید. فوتبال ساکن و تدافعی شاید در برخی موارد نتیجه بدهد اما من فوتبال زیبا را بیشتر از هر چیزی می‌پسندم. چرخش توپ در زمین و استفاده از همه فضاهای موجود؛ این سبک دلخواه من است.

فوتبالیست مورد علاقه‌ات چه کسی است؟
لوئیس فیگو. او قدرت بالایی داشت و موقعی که پا به توپ می‌شد، بهترین تصمیم را می‌گرفت. شوت، پاس و ارسال‌هایش نظیر نداشت. در فوتبال سرعتی، فکر کردن سخت است اما فیگو با فکر فوتبال بازی می‌کرد و به همین خاطر فوتبالیست مورد علاقه من بود.

تیم مورد علاقه‌ات کدام است؟
میلان اواخر دهه هشتاد. زمانی که گولیت، فان‌باستن و ریکارد در آن تیم بودند. آن تیم هم خوب نتیجه می‌گرفت و هم خوب فوتبال بازی می‌کرد. درست است که سبک فوتبال تغییر کرده اما آن نوع فوتبال هیچ‌وقت کهنه نمی‌شود.

نیکبخت‌واحدی: سبک مسی و بارسا را می‌پسندم

چه سبک فوتبالی را می‌پسندی؟
پاسکاری کوتاه و فوتبال هجومی. به اعتقاد من فوتبال هجومی در هر شرایطی جواب می‌دهد و موجب می‌شود بیننده از دیدن بازی لذت کافی ببرد. ایجاد موقعیت از کناره‌ها و بهره‌گیری از پاس‌های کوتاه و عمقی می‌تواند به نتیجه‌گیری خوب یک تیم کمک کند.

فوتبالیست مورد علاقه‌ات چه کسی است؟
لیونل مسی. مسی همه چیز دارد. هم گلزن است، هم پاسور، هم روحیه‌بخش. یک فوتبالیست باید قابلیت هر کاری را داشته باشد. مسی خیلی خوب می‌تواند گره کور بازی را باز کند.

تیم مورد علاقه‌ات کدام است؟
من سبک بازی بارسلونا را دوست دارم. پاس‌های کوتاه آنها حیرت‌انگیز است. دلیل اینکه طرفداران بارسلونا در همه دنیا این‌قدر زیاد هستند، همین مسئله زیبا بازی کردن و پاس‌های کوتاه بین بازیکنان بارساست.

جواد کاظمیان: آرسنال را دوست دارم

چه سبک فوتبالی را می‌پسندی؟
حفظ توپ در زمین حریف و بازی ترکیبی را بیشتر می‌پسندم.

فوتبالیست مورد علاقه‌ات چه کسی است؟
مودریچ بازیکن رئال را خیلی دوست دارم. تنوع بازی‌اش خیلی زیاد است؛ چه از نظر تکنیکی و چه تاکتیکی بازیکن کاملی است.

تیم مورد علاقه‌ات کدام است؟
آرسنال. از معدود تیم‌هایی است که تنوع تاکتیکی بالایی دارد و تماشاگران از دیدن بازی‌هایش لذت می‌برند. سرمربی این تیم خلاقانه فوتبال را در زمین پیاده می‌کند.

پی‌نوشت: فریدون معینی، یکی از مدرسان این دوره مربیگری معتقد است سلیقه این ۳ فوتبالیست از دوران فوتبال‌شان نشأت گرفته و در دوره مربیگری هم به دنبال اجرای فوتبال هجومی هستند؛ معضلی که فوتبال روز دنیا هم از فقدان آن رنج می‌برد. شاید تزریق این دیدگاه‌های نسل جدید مربیان بتواند فوتبال ما را نیز به سمت و سوی پرسپولیس و استقلال دهه هفتاد ببرد. من به این بچه‌ها امیدوارم.