رویداد۲۴ میثم سعادت: در روزهای میانی بهمن ماه، زهره الهیان از چهرههای نزدیک به زاکانی و جریان ایثارگران، حزبی جدید را تاسیس کرد؛ حزبی با نام «جمعیت اعتلای نهادهای مردمی انقلاب اسلامی» که با سخنرانی غلامعلی حداد عادل و علیرضا زاکانی تاسیس خود را رونمایی کرد. این حزب قرار است زیر پرچم «شانا» [شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی] فعالیت کند و سخنرانی حداد عادل در مراسم افتتاح آن حزب، نشانهای از هماهنگی میان آنان و تشکیلات اکثریت اصولگرایان بود.
این تشکیلات در همان بدو تاسیس با کنایههای نزدیکان قالیباف همراه شد. مجید ر فیعی از چهرههای رسانهای نزدیک به قالیباف تصویر موسسان این حزب را در صفحه توییتر خود منتشر کرد و نوشت «طنز اگر تصویر بود!» البته محمدصالح مفتاح دیگر روزنامهنگار وابسته به این جریان در پاسخ به او نوشت «اگر چیز خندهداری است بگویید ما هم بخندیم! معمولاً چیزهای خرق عادت موجب خنده میشود؛ اینجا چیز جدیدی نیست. فقط نفهمیدیم سند این حزب رو به نام چه کسی گرفتند!»
این مسخره کردن یک شوخی همیشگی در فضای مجازی نیست. مشخصا در پس این کنایهها، نقدهایی خوابیده است که فعلا بر زبان قالیباف و یاران او جاری نشده است. به هر حال قالیباف و زاکانی، همیشه رفقای خوبی برای هم بودهاند. در آن جلسه، اعلام شده بود که مهرداد بذرپاش هم به عنوان یکی از سخنرانها حضور خواهد داشت. اما بذرپاش به آن جلسه نیامد. این در حالی بود که چند روز قبل از تشکیلات جدیدی رونمایی شد که اتفاقا هم بذرپاش سخنران اصلی بود و هم وابستگی تعداد زیادی از اعضای شورای مرکزی به بذرپاش قابل کتمان نبود. بعضی از آنها از دیوان محاسبات آمده بودند و برخی از وزارت راه و برخی دیگر، رفقای سالهای دور بذرپاش بودند. حزبی که «شریان» نامیده شد و جمعی از اصولگرایان را به دور خود جمع کرد.
این بار نزدیکان قالیباف، صریحتر و عصبانیتر به حزب جدید تاختند. روزنامه «صبح نو» با تیتر «وحدت با وحدتشکنان» به استقبال تاسیس این حزب رفت. این روزنامه در گزارش خود نوشته است: «مسلم است تأسیس «شریان» را میتوان حرکتی در جهت تضعیف شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی به عنوان نهاد ایجادکننده وحدت در سه انتخابات اخیر دانست. رویکردی که بر خلاف موضوعات مطرحشده در نشست ۱۱ اسفند نه تنها موجب تقویت جریان انقلاب در مقطع فعلی و فعالیت سیاسی سازنده در تقابل با تهدیدهای بیرونی نخواهد شد، بلکه در جهت وحدتشکنی و ظهور اختلافات و تشتتآرا، بیش از هر چیز آینده فعالیت سیاسی شورای ائتلاف را زیر سوال میبرد. اینکه بذرپاش به عنوان فردی که در فرآیند شورای ائتلاف سهیم بوده اکنون با افرادی، چون رسایی که همواره مخالف این شورا بودهاند و فرآیند وحدت را زیر سوال بردهاند، همنشین شده را باید ادامه دلخوری او از لیست شورای شهر شورای ائتلاف دانست؟»
بیشتر بخوانید: شریان پایداری؛ حزب جدید اصولگرایان با محوریت بذرپاش
سایت فردانیوز نیز مرتب در مصاحبه با چهرههای اصولگرا، انتقادات تندی را به این حزب و نیروهای دولتی که کار حزبی میکنند، منتشر کرده است. گرچه زمانی که قالیباف در شهرداری تهران بود، اکثریت قریب به اتفاق اعضای حزب جمعیت پیشرفت و عدالت، کارمندان شهرداری تهران بودند، اما حالا به کار سیاسی مدیران دولتی انتقاد وارد میکند.
اوایل دهه دهه هشتاد، قالیباف، فرمانده نیروی انتظامی بود. زاکانی فرمانده بسیج دانشجویی بود و بذرپاش، ریاست بسیج دانشگاه شریف را بر عهده داشت. با ورود احمدینژاد به شهرداری، بذرپاش به عنوان رئیس مشاوران جوان به او نزدیک شد و تبدیل به یکی از چهرههای حامی او شد. تلاش زاکانی برای هدایت بسیج دانشجویی به سمت ستادهای قالیباف در سال ۸۴ ناکام ماند و بذرپاش، تبدیل به یکی از نیروهای معتمد احمدی نژاد شد.
در جریان انتخابات شورای شهر سوم، بذرپاش از جمله افرادی بود که در ستادهایی با نام رایحه خوش خدمت، مقابل اصولگرایان مدرن قرار گرفت، اما شکست خورد و بعد از آن سعی کرد قسمتی از ائتلاف باشد و سهم خود را در لیست اصلی جستجو کند. زاکانی سال ۹۲ سعی کرد راه خود را از قالیباف جدا کند. او ابتدا خود نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد و بعد از رد صلاحیت، به ستاد حدادعادل پیوست تا این فاصله را رسمیت ببخشد. زمانی که قالیباف و جلیلی به عنوان نامزد جبهه پایداری، رقابتی جدی داشتند. بعد از پیروزی حسن روحانی، بار دیگر اصولگرایان وحدت کردند تا انتخابات رئیسی.
حالا، اما یک سال به انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است. برای قالیباف، هیچ چیز شیرینتر از تکرار این مجلس نیست. ژنرالهای مجلس یا مثل میرسلیم و نادران و آقاطهرانی، منزوی شدهاند یا مثل زاکانی و قاضیزاده هاشمی از مجلس استعفا کردهاند و به دولت و شهردای رفتهاند و قالیباف یکهتاز میدان شده است. اما صندلی او خواهانهای زیادی دارد.
زاکانی دو دهه است با استفاده از شبکه قدرتمند نیروهای سابق بسیج دانشجویی، رفقای زیادی را در سراسر کشور ساماندهی کرده است از یک سو؛ و بذرپاش که زمانی از چهرههای موثر جریان احمدینژاد بود و هنوز هم بعید نیست در بزنگاهها بتواند قسمتی از سبد رای او را به بازی بگیرد از سویی دیگر، صندلی قالیباف را تهدید میکند.
رسانه نزدیک به قالیباف در ظاهر به اعضای این احزاب، اما در واقع از ابراهیم رئیسی میپرسد: «تکلیف خود را با این احزاب مشخص کنید!» تحقیر قالیباف در صندوقهای رای و مقصر معرفی کردن او درباره شرایط اقتصادی، میتواند مرگ زودرس سیاسی او را برساند. در روزگاری که اصلاحطلبان ابدا تمایلی برای ورود به انتخابات ندارند، رقابتها در جریان اصولگرایی خیلی زودتر شروع شده است.