رویداد۲۴ سوسن صفاوردی در زن دیپلماسی نوشت: در اظهارات اخیر آقای رحیم پور ازغدی عضو شورای انقلاب فرهنگی با هدف حمایت از جایگاه زن در اسلام و اینکه به لحاظ فقهی زن هیچ وظیفه ایی در خانه ندارد ٬ یک نگاهی که تا به امروز با توجیه فقهی به زنان وجود داشته است ٬ مجددا مورد تاکید قرار گرفته است « تعهد برای زناشویی» و باز هم جایگاه و تعهدات زنان از منظر آقایان ترسیم شد! و این عضو شورا به نوعی این نگاه را نقطه قوت نگاه فقهی مطرح کردند. حال آنکه در این نگاه نیز روایت کاملا از منظر جنسیت نرینه به جنسیت ماده مطرح شده است و گویی فلسفه ازدواج و زندگی مشترک که برای تکامل انسانی در دستگاه خلقت طراحی شده است ٬ باید در تامین التذاذ نر از ماده تصویر شود و وظیفه و تعهد زن در پایبندی به این تعهد است «برطرف کردن نیازهای جنسی نر بواسطه جنس ماده ».
حال سوال اینجاست که اگر این تصور صحیح است و بدون هیچ پیش زمینه عاطفی در زندگی مشترک زن تعهد به زناشویی دارد و زناشویی رابطه ای بر اساس یک حس مشترک بر مبنی عشق و محبت نیست چه تفاوتی بین ارضای جنسی انسان اشرف مخلوقات و حیوانات در این نیاز یکسان جنسی وجود دارد؟ در این حالت این تصور که در برآوردن نیازهای مادی فرقی بین انسان و حیوان وجود ندارد ٬ قوت می گیرد که خلاف حقیقت امر است و انسان در تامین و بر آوردن نیازهایش کاملا با حیوان متفاوت است و دارای اصول و قانون.
از طرف دیگر این تعهد در ازای چه چیز شکل می گیرد ؟ اگر صرفا به این علت که چون مرد زندگی را تامین میکند ٬ زن نیز متقابلا باید تعهد زناشویی داشته باشد ( مطلبی که ذیل تمکین زن از مرد ستم های زیادی بر زنان را مشروعیت بخشیده است ) ٬ تعریف می شود ٬ زن در چهار دیواری خانه چه تفاوتی با یک برده جنسی در این نوع نگاه خواهد داشت؟ گذشته از این نکته مهم که در بسیاری از خانواده ها اگر سهم زنان در اقتصاد و تامین امنیت زندگی بیشتر نباشد قطعا کمتر نیست و زنان در تمام ادوار تاریخ حتی آنجا که درآمد مالی نداشته اند اما با تنوع و کثرت کارهایی که در خانه انجام داده اند ٬ یک شریک و همکار مستقیم اقتصادی در خانه بوده اند و اینکه این سهم غالبا دیده نشده است از سهم زنان به هیچ وجه کم نمی کند و لذا طرح این روایت ها با چه منطقی مجوز می یابد ٬ سوال دیگری است که با یک توجیه فقهی همانگونه که اشاره شد ٬ زمینه ستم های زیادی بر زنان را بوجود آورده است .
روایت های مردانه به نام فقه و شرع که منجر به سکوت زنان مسلمان در برابر ستم های جنسی بواسطه ترس از عدم متشرع بودن به فقه ممکن شده است٬بیشتر به نگاه جنس نر به جنس ماده بر می گردد و بدور از جایگاه انسان است که با مدیریت نیازهایش باید تفاوت خود با حیوان را به نمایش بگذرد.
جناب ازغدی انتقاد مکرر به غرب در نوع نگاه ابزاری به زن غرب و شرق ندارد و موضوع نگاهی است که در هر جا و در هر لباسی بدور از شأن انسانی شکل بگیرد ٬ همانقدر محکوم است و اینکه به نام فقه وشرع و با ادبیات دیگر زن بعنوان ابزار التذاذ جنسی دیده شود ٬ فرقی در ماهیت این نوع نگاه را ایجاد نمی کند.