رویداد۲۴ نازنین فرزان‌جو: دوران پروید و قاعدگی خود یک داستان است و اختلالات پیش از آن موضوع و ماجرای دیگریست از اختلالات یا سندرم پیشاقاعدگی گرفته تا PMDD یا اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی.
اگر زن باشید دوران پریود و در حین و پیش از پس از آن را از سر گذرانده‌اید و باتوجه به ویژگی‌های بدنی ممکن است در این دوران و یا دست‌کم در یکی از آن‌ها دشواری‌های زیادی را داشته باشید و با مشکلات زیادی روبه‌رو شوید.
ممکن است تاکنون درباره PMS یا سندرم پیشاقاعدگی چیز‌هایی شنیده باشید، اما باید بدانید به جز این سندرم اختلال دیگری با نام PMDD وجود دارد که با نام اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی شناخته می‌شود. اما این دو چه تفاوتی باهم دارند؟
این دو درواقع چیزی شبیه به همند با این تفاوت که اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی بسیار شدیدتر از پی‌ام‌س یا همان سندرم پیشاقاعدگی است.
درواقع این اختلال به نوان یک اختلال روان‌تنی مشابه با افسردگی تک‌قطبی در نظر گرفته می‌شود. این نشانه‌ها معمولا چند روز پیش از آغاز قاعدگی در زنان رخ می‌دهد و حال و احوالاتشان را به کلی به هم می‌ریزد. زنان در این دوران درواقع نوعی آشفتگی شدید را تجربه می‌کنند.
اگرچه اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی مربوط به زنان است، اما به مردان هم توصیه می‌کنیم این مطلب را بخوانند تا نسبت به وضعیت زنان در این اوضاع آگاهی بیش‌تری پیدا کنند و از این موضوع درک بهتری داشته باشند.
نشانه‌هایی مانند اندوه، گریه، احساس کلافگی، بی‌خوابی و پرخوابی، از دست دادن انرژی و… برخی از نشانه‌های این اختلال است.
در این‌جا به تفصیل درباره نشانه‌های این اختلال توضیح می‌دهیم.
به گزارش رویداد۲۴ بین ۲ تا ۱۰ درصد از زنان اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی را تجربه می‌کنند.
برای این‌که بدانید آیا به اختلال دچارید یا خیر دست‌کم باید دو تا سه مورد از نشانه‌های زیر را در دوران پیش از قاعدگی داشته باشید:
نداشتن ثبات هیجانی (عاطفی) شدید (مثلا، نوسانات خلقی؛ ناگهان احساس غمگین بودن با جمع شدن اشک در چشمان با گریه کردن، یا افزایش حساسیت به بی محبتی یا تحویل گرفته نشدن از سوی دیگران
تحریک پذیری یا خشم شدید یا افزایش کشمکش‌های میان فردی و رفتار تند با دیگران
افسردگی زیاد و احساس نومیدی، و افکار خود تحقیری
اضطراب، تنش، و یا احساس عصبی بودن یا تحت فشار قرار داشتن، اضطراب و بی قراری کردن
کم‌شدن علاقه به فعالیت‌های عادی (شغل، مدرسه، دوستان، سرگرمی‌ها
بی رمقی یا نداشتن شوق، احساس خستگی به آسانی، یا نداشتن انرژی به میزان قابل توجه
تغییر شایان توجه در اشتها؛ پرخوری؛ یا هوس شدید برای برخی خوراکی‌های خاص (در این دوران برخی به خوردن شیرینی‌جات میل زیادی دارند و البته اشتهای کاذب دارند یعنی هر چه می‌خورند حس می‌کنند باید باز هم چیز دیگری بخورند.)
هایپر سومنیا (پرخوابی) یا ایسومنیا (بی خوابی)
احساس کلافگی یا از دست دادن کنترل
بیشتر بخوانید: راه‌هایی برای داشتن خوابی با کیفیت
نشانه‌های فیزیکی مانند دردناک شدن یا متورم شدن پستان‌ها، درد مفاصل یا عضلات، احساس بادکردگی بدن، یا افزایش وزن.
وجود درمان‌های حمایتی شامل ارزیابی مناسب وضعیت، اطمینان بخشی، افزایش اگاهی و دادن مشاوره‌های مناسب یکی از موثرترین روش‌ها در این زمینه است. معمولا این کار با اعضای خانواده و کسانی که با فرد مبتلا درتماسند هم انجام می‌شود تا بتوانند او را بهتر درک کنند.
به گزارش رویداد۲۴ جالب است بدانید در رفع و از بین‌بردن شدن و داشتن نشانه‌هایی برای بهبودی از این اختلال تغذیه و رژیم غذایی نقش بسیار مهمی دارد و تاثیر زیادی دارد.
داشتن برنامه منظم برای مصرف کلسیم، مگنزیم، منگنز، ویتامین B۶ باید به عنوان بخش مهمی از این رژیم غذایی درنظرگرفته شود.
کاهش مصرف چربی‌ها می‌تواند سبب کاهش استروژن و بهبود نشانه‌ها شود. مصرف کافئین بویژه در طول دوره باید کاهش پیدا کند، زیرا کافئین باعث افزایش اثرات ادرنالین شده و لذا استرس را فزایش می‌دهد و درنتیجه علائم اضطراب، استرس و تحریک‌پذیری بیشتر می‌شود.
به منظور کاهش برخی علائم بویژه علائم روانی معمول SSRI تجویز می‌شود که یکی از پراستفاده‌ترین دارو‌ها برای کم‌کردن نشانه‌ها و درمان این اختلال است. دارو‌هایی از قبیل فلوکستین (مانند پروزاک) و سرترالین می‌توانند در کاهش علائم خستگی، ولع غذا و اختلالات خواب موثر باشند.
جالب است بدانید کسانه‌که به این اختلال مبتلا هستند نشانه‌هایش را در دوران بارداری به کلی از دست می‌دهند و از این بابت می‌تواند این امر را برای زنان مبتلا به آن خوشایند دانست.
ازسوی دیگر و از آن‌جا‌که این اختلال ارتباط مستقیم با هورمون‌های بدن زنان دارد آن‌ها این حالات را در یائسگی هم از دست می‌دهند و درواقع این چرخه در آن‌ها به‌کلی متوقف می‌شود.