رویداد۲۴ محمد آیتی: این روز‌ها نام «حمیدرضا الداغی» جوان ۴۶ ساله سبزواری بر سر زبان بسیاری از ایرانی‌ها جاری است. او با دو پسر که ظاهرا به دو دختر گیر داده بودند، درگیر شد و به خاطر ضربات متعدد چاقو به قلب، قفسه سینه و پشتش جان خود را از دست داد.
حمیدرضا الداغی، متولد سال ۱۳۵۶ در شهر سبزوار بود. الداغی متاهل بود و یک فرزند دختر ۱۵ ساله داشت. او در زمان حیاتش، به عنوان معمار و طراح ساختمان، در یک دفتر معماری فعالیت می‌کرد.
همچنین در کارنامه حمیدرضا الداغی، فعالیت در ورزش قهرمانی هم به چشم می‌خورد. او زمانی، هندبال بازی می‌کرد وظاهرا بازیکن گوش چپ تیم سبزوار بود. الداغی در همه رده‌های سنی برای تیم دانشگاه تربت جام به میدان رفت. وی در دهه ۷۰ در رقابت‌های لیگ دسته یک، در تیم سبزوار، سابقه بازی داشته است.
در شامگاه هشتم اردیبهشت سال ۱۴۰۲ در شهر سبزوار حمیدرضا الداغی انتظار آمدن دخترش از کلاس درس را می‌کشید که با دو نوجوان سبزواری یکی ۱۸ ساله و دیگری ۱۶ ساله درگیر شد. در فیلم دوربین‌های مداربسته این‌طور پیداست که یکی از دو جوان با کشیدن دست این دختر نوجوان می‌خواهد او را با خود همراه کند و دختر هم مقامت می‌کند. آنگونه که از فیلم‌ها مشخص است ظاهرا دو نوجوان و دختران با یکدیگر آشنا بوده‌اند یا دست‌کم یکدیگر را می‌شناسند، با این حال به دلایلی که مشخص نیست دختر با پسران همراه نمی‌شود. مقاومت دختر نوجوان باعث شد شخصی به نام حمیدرضا الداغی، وارد درگیری شود و چند ضربه چاقو به بدنش زده میشود.
بیشتر بخوانید: دوقطبی شهادت یا کشته شدن حمیدرضا الداغی را رها کنید، امنیت کجاست؟
به گزارش رویداد۲۴ جان باختن حمیدرضا الداغی در شرایطی رقم خورد که مسئله مقابله با بی‌حجابی در دستور کار حاکمیت قرار گرفته است. در این شرایط برخی نوشتند که آزادی حجاب به «عدم امنیت دختران» می‌انجامد و نتیجه آن جان باختن جوانان است. برخی نیز گفتند که مسئله درگیری الداغی ربطی به آزادی حجاب ندارد و مشابه این ماجرا در ایران صدها بار رخ داده بنابراین اکنون ارتباط دادن آن به اعتراضات حجاب اجباری صحیح نیست.
عباس عبدی در توییتی نوشته اگر ماجرا برعکس بود و الداغی در همین شرایط از خود دفاع می‌کرد و یکی از طرفین را می‌کشت، آیا همین نگاه نسبت به او وجود داشت: «در ماجرای حمیدرضا الداغی به این نکات پرداخته نشد که چرا چنین اتفاقی در شهر مذهبی سبزوار رخ داده و چرا نیروی تامین کننده امنیت حضور ندارند و چرا یک شهروند جوان باید نقش پلیس را بدون اسلحه ایفا کند؟ او اگر هم سلاح داشت و استفاده می‌کرد شاید اکنون در زندان منتظر مجازات بود.»
در اتفاقی عجیب، پس از حادثه تلخی که برای الداغی رخ داد، به عکس او ریش اضافه شد تا چهره‌اش شبیه نیروهای بسیج شود. برخی ناظران گفتند این کار برای آن انجام شده که بتوانند از نام الداغی به نفع خودشان استفاده کنند، با این حال همسر گفته حمیدرضا فردی معمولی بوده و اجازه نمی‌دهد او را مصادره به مطلوب کنند.
وقتی مسئله دوقطبی موافقان و مخالفان حجاب اجباری مطرح شد، تصاویری از همسر وی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد که بر پایه آن گفتند خود الداغی به حجاب اجباری اعتقادی نداشته و آزادی همسرش نیز همین مسئله را نشان می‌دهد. همسرش نیز اعلام کرد «فیلم واضح است؛ حمید می‌خواهد از یک دختری که نه بی‌حجاب و پسری که نه مامور است، در حالی که خودش هم، بسیجی نیست، در یک شب معمولی در یک گوشه خیابان که عابر‌ها راه می‌روند و هر شب هر جایی ممکن است این اتفاق بیفتد، دفاع کند و از کسانی که می‌خواهند حقی را از یک مظلوم بگیرند، تا لحظه آخر می‌ایستد و کوتاه نمی‌آید و تا جایی که جان دارد دفاع می‌کند، این یعنی آخر مردانگی و غیرت و هیچ‌کس نمی‌تواند این را چه در داخل کشور و چه خارج از کشور، به موضوعی دیگری نسبت بدهد. من اجازه نمی‌دهم خون او پایمال شود. این خون فقط برای غیرت و جوانمردی بود و نباید بر این خون، اسم دیگری گذاشت. دیدن فیلم، حقانیت حمیدرضا را نشان می‌دهد.»
به هر حال پس از این واقعه نام میدان «سه گوش» در سبزوار به «حمیدرضا الداغی» تغییر داده شد. همچنین یکی از خیابان‌های ریوند از توابع بخش باشتین شهرستان داورزن به نام «شهید حمیدرضا الداغی» نامگذاری شده است.
قاتلان حمیدرضا الداغی، یکی ۱۸ ساله و دیگری ۱۶ ساله هستند. در خبری که قوه قضاییه منتشر کرده، گفته شده فرد ۱۸ ساله، دو سابقه دعوا که منجر به ورود دستگاه قضا به ماجرا شده داشته است. همچنین قاتل دیگر که جوان ۱۶ ساله است و به گفته خودش در دو، سه سال پیش در دعوایی که منجر به قتل شده، حضور داشته است.»
مراسم تشییع حمیدرضا الداغی، روز دوشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ از مهدیه مشهد به سمت حرم رضوی برگزار شد. روز بعد از این مراسم، سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ با حضور مردم سبزوار، مراسم تشییع او از مقابل مسجد جامع سبزوار به سمت گلزار شهدای این شهر برگزار و در همان‌جا، به خاک سپرده شد.