رویداد۲۴ سعید شمس: حسین زمان را می‌توان یکی از سیاسی‌ترین چهره‌های هنری دانست. مرحوم زمان سال‌های زیادی را به دلیل همراهی با مردم با محرومیت در حیطه هنری‌اش مواجه شد و بالاجبار از خواندن بازماند.
حسین زمان ۱۸ مرداد ۱۳۳۸ در تهران دنیا آمد. ابوذر و زینب زمان فرزندانش هستند. ۱۵ اسفند ۱۳۵۹ با همسرش ازدواج کرده که ثمره این زندگی دو فرزند به نام‌های ابوذر و زینب است. او از سال ۱۳۸۱ در جزیره کیش زندگی می‌کرد. زمان که کارشناسی ارشد مخابرات بود، برای مدتی فرماندهٔ معاونت مخابرات نیروی دریایی سپاه پاسداران بود. او همچنین سابقه‌ای ۲۰ ساله تدریس در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی و نیز پژوهش در زمینه‌های الکترونیک، مخابرات و رایانه مشغول داشت. معاونت طرح و برنامه و نیز عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف، پردیس کیش در کارنامه اش دیده می‌شود که به‌دلیل مواضعش، در سال ۱۳۹۲ از دانشگاه و تدریس برای همیشه کنار گذاشته شد.
در سال‌های منتهی به انقلاب ۵۷، دکتر شریعتی به جای شهید مطهری در حسینیه ارشاد به منبر می‌رفت و در بین سیاسیون هواخواهان زیادی پیدا کرده بود که حسین زمان یکی از آن‌ها بود. او درباره تاًثیر دکتر شریعتی بر افکارش و نگاهی که به مسائل پیرامون داشت، اینطور گفته بود که «من خودم را شاگرد علی شریعتی می‌دانم، چون همه کتاب هایش را خوانده ام. از دوره نوجوانی تحت تاثیر نوشته‌های ایشان بودم و پخش برخی بیانیه‌های دکتر شریعتی در دبیرستان و دانشگاه عامل بازداشت ام توسط ساواک بود»
در سال‌های منتهی به انقلاب ۵۷، در میان مردم، به ویژه نوجوانان و جوانان شور عجیبی ایجاد شده بود و هر کس به میزان توانمندی دنبال تاثیرگذاری در روند انقلابیگری بود. در چنین زمانی حسین زمان از همان ۱۶ سالگی فعالیت‌های انقلابی را از دبیرستان با پخش پخش اعلامیه و مقالات سیاسی آغاز کرد و در دوران داشجویی هم فعالیت داوطلبانه را ادامه داد تا اینکه در همان سال اول دانشگاه دستگیر و اخراج شد. او پس از آزادی برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و تا آغاز جنگ ایران و عراق در آنجا بود. با آغاز جنگ، با اینکه ۱۰۰ واحد دانشگاهی را به عنوان شاگرد اول دانشگاه پاس کرده بود، درسش را نیمه کاره رها کرده تصمیم گرفت برای همراهی با رزمنده‌ها به ایران برگردد و راهی جبهه‌ها شود تا در جدال با عراقی‌ها نقش و سهم داشته باشد.
حسین زمان در طول فعالیت‌های سیاسی به جریان اصلاحات و اصلاح طلبان نزدیک شد و با عضویت در جبهه مشارکت رسماً به عنوان یک فعال سیاسی اصلاح طلب شناخته می‌شد. شاید از همینجا بود که بین او و تصمیم گیران حاکمیتی فاصله افتاد تا انواع و اقسام محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها را تجربه کند. یکی از قاب‌های ماندگار زمان و اصلاح طلبان، قرائت دعای کمیل بود که او در نشستی که اصلاح طلبان برای دعا برای سلامتی سعید حجاریان برگزار کردند، بود و از همان اوایل دهه ۸۰ عملا ممنوع‌الکار شد.
با این حال زمان تبعات رفتار اعتراضی را به جان خرید و خانه نشینی اجباری باعث عقب نشینی از مواضع اش نشد. زمان که زبان صریحی داش در این باره گفته است «اگر کسی به معضلی اعتراض کرد که برانداز نیست و نمی‌خواهد که رژیم را سرنگون کند، نمی‌خواهد که اطلاعات به بیگانه بدهد، نمی‌خواهد که جاسوسی کند، اما این برچسب‌ها را به هرکسی که قصد برخورد با معضلات جامعه را دارد می‌چسبانند. من با تعریف خودم که ذکر کردم، لازم می‌دانم که هر هنرمندی به آن‌چه به ضرر مردم است معترض باشد، حالا هر اسمی می‌خواهید بر روی آن بگذارید؛ سیاسی یا هر چیز دیگری» حسین زمان خودش تاکید کرده است که با امضای علی لاریجانی ممنوع‌الکار شده است. این ممنوعیت ۱۷ سال تداوم داشت.
بیشتر بخوانید: جعفر پناهی کیست؟
با این حال در سال‌های پایانی دهه ۹۰ شرایط برایش بهتر شد و موفق به کسب مجوز از وزارت ارشاد دولت روحانی شد. آخرین کنسرت حسین زمان بعد از ۱۷ سال نخواندن، در مرداد ماه ۱۳۹۸ برگزار شد.
به گزارش رویداد۲۴ درگیری با «سرطان» و البته خستگی و ناامیدیِ ناشی از شرایط جامعه و احوال مردم مجال خواندن را از او گرفت. با اینکه محروم شدن از فعالیت هنری به «زمان» لطمه‌های زیادی زد، اما در گفت و گویی که در شهریور ۱۴۰۱ با سایت دیده بان داشت با گفتن اینکه «ممانعت از کنسرت‌ها و پخش نشدن ترانه‌ها از صدا و سیما به من لطمه بزرگی زد، ولی اصلاً پشیمان نیستم، زیرا حاضر نبودم یک خواننده سفارشی و فرمایشی باشم و دوست نداشتم با مجموعه‌ای که مردم برایش هیچ اهمیتی ندارد همکاری نمایم» ضمن ابراز عدم پشیمانی، نشان داد هنر را ابزاری برای همراهی با مردم می‌داند، نه هکاری با حاکمیت.
با پررنگ شدن اعتراض‌های مردمی که به واسطه گرانی یک شبه بنزین در آبان ۱۳۹۸ رخ داد، زمان بنا را بر همراهی با مردمی گذاشت که به شدت نگران معیشت شان بودند. او در همین راستا نوشته‌های اعتراضی خود را به‌صورت علنی در صفحه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، توییتر، تلگرام و یوتیوب منتشر کرد.
فرزندان حسین زمان نیز این روزها نسبت به مسائل سیاسی بی‌تفاوت نبودند. چنانکه زینب زمان در فروردین ۱۴۰۲ توسط سازمان اطلاعات سپاه بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد. او پس از چند روز با قرار وثیقه آزاد شد.
بعد از مرگ دردآور مهسا امینی بازهم در کنار مردم داغدار ایستاد. او خواننده‌ی سفارشی نبود؛ در کنار مردم اعتراض می‌کرد و آخرین اثر خود که ترانه‌ای با عنوان «خیابان» است، در حمایت از مردم معترض ایران اجرا و منتشر کرد.
حسین زمان هشت اثر در عرصه خوانندگی از خود به آلبوم به یادگار گذاشته است که شامل «شب دلتنگی، فصل آشنایی (وصل هجران، آیین همدردی)، گلایه، (مشترک با قاسم افشار، امیر کریمی و محمدرضا عیوضی)، قصهٔ شب، شاپرک، مشق عشق، قصه نگفته و فرار عاشقی» یم شود. همچنین آن مرحوم ۱۷ تک آهنگ با نام‌های «فراغ، آیین همدردی، غم پنهان، از تو خوندن، شور عشق، خورشید خانه، روز‌های کودکی، دخترم کجاست، حصر آغوش، تو نباشی، فکر تو، به تو می‌رسم، دوباره، کی دنیاتو رو خط خطی کرد، زندونی، برادرجان، خبری نیست و خیابان» را خوانده است.