رویداد۲۴ عاطفه آخوندی نصرآبادی: مازوخیسم یا خودآزاری، یک نوع اختلال جنسی -روانی است که در آن رضایت جنسی شخص بهواسطه ایجاد درد جسمی شدید یا تحقیر او به وجود میآید و شخص از اینکه تحتتأثیر درد قرار میگیرد، احساس لذت میکند.
در واقع میتوان گفت مازوخیسم وضعیتی است که در آن فرد از درد و تحقیر، لذت جنسی را تجربه میکند. این یک اختلال روانی است که اغلب به اشتباه در فرد درک میشود.
یک عمل جنسی که شامل تبادل قدرت توافقی بین افراد است. بااینحال، همه افرادی که BDSM را تمرین میکنند مازوخیسم نیستند و همه مازوخیسمها در فعالیتهای BDSM شرکت نمیکنند. در این مقاله، ریشههای مازوخیسم، علائم و روشهای درمان آن را بررسی میکنیم.
خاستگاه مازوخیسم پیچیده و چندوجهی است. برخی از محققان بر این باورند که مازوخیسم ممکن است ریشه در تجربیات دوران کودکی از دردهای جسمی یا عاطفی، تروما یا سوءاستفاده باشد.
این تجربیات ممکن است ارتباطی بین درد و لذت در روان فرد ایجاد کند و منجر به ایجاد تمایلات مازوخیسم شود. برخی دیگر بر این باورند که مازوخیسم ممکن است نتیجه یک استعداد بیولوژیکی نیز باشد.
تصور میشود که افراد خاصی ممکن است حساسیت شدیدی نسبت به درد داشته باشند و پاسخ عصبی متفاوتی نسبت به آن بدهند که منجر به تجربه لذت میشود.
نظریه دیگر این است که مازوخیسم ممکن است یک مکانیسم مقابلهای برای افرادی باشد که در زندگی خود احساس عدم کنترل یا قدرت میکنند.
عمل تسلیم شدن به کنترل شخص دیگری در زمینه BDSM ممکن است احساس تسکین یا فرار از فشارها و مسئولیتهای زندگی روزمره را ایجاد کند.
علاوه بر این، برخی از افراد ممکن است متوجه شوند که درگیر شدن در رفتار مازوخیسم به آنها کمک میکند تا تجربیات آسیبزا گذشته را پردازش کرده و بر آنها غلبه کنند.
علائم مازوخیسم از فردی به فرد دیگر میتواند بسیار متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است فقط تمایلات مازوخیسم خفیفی را تجربه کنند، درحالیکه برخی دیگر ممکن است رفتار شدیدتر و اجباری داشته باشند.
علائم مازوخیسم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تخیلات جنسی شامل درد، تحقیر یا تسلیم شدن.
تمایل به تحت سلطه یا کنترل شدن توسط شخص دیگری.
جستوجوی موقعیتهایی که شامل درد یا تحقیر است، چه در زمینه BDSM یا در سایر زمینههای زندگی.
درگیر شدن در خودآزاری یا سایر اشکال خودآزاری.
بیشتر بخوانید: سادیسم چیست؟
مشکل در ایجاد روابط سالم یا حفظ صمیمیت عاطفی.
احساس شرم یا گناه در مورد تمایلات مازوخیسمی.
توجه به این نکته مهم است که همه افرادی که در BDSM شرکت میکنند مازوخیسم نیستند و همه مازوخیسمها در فعالیتهای BDSM شرکت نمیکنند.
به گزارش رویداد۲۴ علاوه بر این، وجود تمایلات مازوخیسمی لزوماً نشان دهنده یک اختلال روانی نیست. تنها زمانی که این تمایلات اجباری میشوند یا در زندگی روزمره فرد تداخل ایجاد میکنند، ممکن است آنها را نشانه مازوخیسم در نظر بگیریم.
هیچ رویکرد یکسانی برای درمان مازوخیسم وجود ندارد، زیرا تجربه و علائم هر فرد ممکن است بسیار متفاوت باشد. بااینحال، برخی از روشهای درمانی که برای بعضی از افراد مؤثر بودهاند عبارتاند از:
درمان شناختی -رفتاری CBT و سایر اشکال گفتاردرمانی میتواند به افراد کمک کند تا ریشههای تمایلات مازوخیسمی خود را درک کنند و مکانیسمهای مقابلهای سالمتری ایجاد کنند. در برخی موارد، درمان ممکن است به افراد برای پردازش و غلبه بر تجربیات آسیبزای گذشته کمک کند.
داروهای ضدافسردگی و سایر داروها ممکن است برای کمک به افراد در مدیریت علائم افسردگی یا اضطراب که ممکن است در تمایلات مازوخیسمی آنها نقش داشته باشد، تجویز شود.
ایجاد تغییرات مثبت در سبک زندگی، مانند تمرین مراقبت از خود، ایجاد روابط سالم و درگیر شدن در فعالیتهایی که باعث شادی و رضایت میشود، ممکن است به افراد کمک کند تا تمایلات مازوخیسمی خود را مدیریت کنند و مکانیسمهای مقابلهای سالمتری ایجاد کنند.
پیوستن به یک گروه حمایتی برای افراد با تجربیات مشابه میتواند حس جامعه و همچنین دسترسی به منابع و مشاوره برای مدیریت تمایلات مازوخیسمی را فراهم کند.
برای افرادی که در فعالیتهای BDSM شرکت میکنند، مهم است که ایمنی و ارتباط با شرکای خود را در اولویت قرار دهند. این کار ممکن است شامل تعیین مرزهای واضح، استفاده از کلمات ایمن، و تمرین مراقبتهای بعدی فرایند مراقبت از خود و شریک زندگی خود برای ارتقای سلامت عاطفی و جسمی باشد.
برخورد با افراد مازوخیسم ممکن است پیچیده باشد، زیرا رفتار و نیازهای آنها ممکن است بسیار متفاوت باشد. بااینحال، در اینجا چند نکته کلی در مورد نحوه حمایت و برقراری ارتباط با افراد مازوخیسم وجود دارد:
مهم است که با افراد مازوخیسم با همدلی و درک برخورد کنید و از انگ زدن یا شرمساری رفتار آنها خودداری کنید. بهگونهای برخورد کنید که آنها سزاوار حمایت و احترام هستند.
هنگام درگیر شدن با افراد مازوخیسم، مهم است که به طور واضح و محترمانه ارتباط برقرار کنید.
اگر با یک شریک مازوخیسم در فعالیتهای BDSM شرکت میکنید، ایمنی و رضایت را در اولویت قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که هر دو طرف کاملاً از خطرات موجود آگاه هستند و از کلمات ایمن یا سایر روشهای ارتباطی استفاده کنید تا اطمینان حاصل شود که همه طرفین احساس امنیت و احترام میکنند.
اگر یک فرد مازوخیسم پریشانی قابلتوجهی را تجربه میکند یا رفتارش در زندگی روزمره او تداخل دارد، او را تشویق کنید که به دنبال کمک باشد.
یک متخصص سلامت روان میتواند به آنها کمک کند تا ریشههای تمایلات مازوخیسمی خود را کشف کنند و مکانیسمهای مقابلهای سالم را توسعه دهند.
افراد مازوخیسم را تشویق کنید تا در شیوههای مراقبت از خود شرکت کنند که احساسات عاطفی و جسمی را ارتقا دهند. این کار ممکن است شامل اعمالی مانند مدیتیشن، ورزش یا گذراندن وقت با عزیزان باشد.
بهطورکلی، حمایت و برقراری ارتباط با افراد مازوخیسم مستلزم همدلی، ارتباط شفاف و تمرکز بر ایمنی و رفاه است. با نزدیک شدن به مازوخیسم با احترام و درک، میتوانیم به ایجاد محیطی فراگیرتر و حمایتی برای همه افراد کمک کنیم.
در خاتمه، مازوخیسم یک اختلال روانشناختی پیچیده است که اغلب مورد انگ و سوءتفاهم قرار میگیرد. ریشههای آن ممکن است در تجربیات دوران کودکی، استعداد بیولوژیکی یا مکانیسمهای مقابله با فقدان کنترل یا قدرت در زندگی باشد. علائم مازوخیسم ممکن است شامل خیالپردازیهای جنسی شامل درد و تحقیر، جستجوی موقعیتهایی که شامل درد یا تحقیر است و مشکل در ایجاد روابط سالم باشد. بااینحال، همه افرادی که در BDSM شرکت میکنند مازوخیسم نیستند و همه مازوخیسمها در فعالیتهای BDSM شرکت نمیکنند. روشهای درمانی ممکن است شامل رواندرمانی، دارودرمانی، تغییر سبک زندگی، گروههای حمایتی و شیوههای ایمن BDSM باشد. مهم است که با همدلی و درک به مازوخیسم نزدیک شویم و به دنبال حمایت و منابع مناسب برای مدیریت علائم باشیم.