هنوز چند ماهی به انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ باقی‌مانده است اما بر اساس عرف هر انتخاباتی، تاکنون باید نامزد طیف‌های سیاسی مشخص شده باشد. اصلاح‌طلبان در این رابطه نظر قطعی خود را مطرح کرده‌اند اما اصولگرایان باوجودآنکه مدام بر اجماع برای انتخابات سال آینده اصرار دارند اما به نظر می‌رسد که دچار تردید و دودلی شده‌اند.
اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ اعلام کردند که بنا است از بین کاندیداهایی که ثبت‌نام انجام داده‌اند، تنها یک نفر حضور پیدا کند و اجماع صورت گیرد اما در نهایت علی‌اکبر ولایتی، محمدباقر قالیباف، محسن رضایی، غلامعلی حداد عادل و سعید جلیلی هر پنج نفر در جلسات مناظره‌ها حضور پیدا کردند و در نمایش ضعف‌های دوستان خود از یکدیگر سبقت گرفتند.
در نهایت غلامعلی حداد عادل که ادعا کرده بود ۶۰ درصد از آرا به او، قالیباف و ولایتی تعلق دارد، چهار روز پیش از برگزاری انتخابات به نفع اصولگرایان کنار رفت. اصولگرایان در رابطه با انتخابات سال آینده هم مدام از اجماع بر سر یک کاندیدا صحبت به میان می‌آورند و حتی برخی از چهره‌های سیاسی برای ورود به عرصه انتخابات همین مسئله را شرط گذاشته است، اما اخبار رسیده از اصولگرایان تا به امروز نشان از معرفی یک فرد برای انتخابات ندارد.
علی صوفی، وزیر دولت اصلاحات در رابطه با عدم موفقیت اصولگرایان برای دستیابی به اجماع بر سر یک کاندیدا برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده به
رویداد۲۴گفت: مهم‌ترین مشکل اصولگرایان در انتخابات آینده ریاست جمهوری عدم دستیابی به اجماع برای معرفی یک فرد به‌عنوان کاندید ریاست جمهوری است و مسئله فوق ازاین‌جهت مهم به نظر می‌رسد که نامزدهای اصولگرایان برای انتخابات آتی حاضر به کناره‌گیری به نفع هم طیفی خود نخواهند شد.
وی دلیل این مسئله را چنین بیان کرد: اقتدارگرایی در بین برخی اصولگرایان غالب است و آنان بیشتر به قدرت متکی هستند تا نظر مردم، زیرا قدرت را متعلق به خود می‌دانند بنابراین با چنین شیوه تفکری نیازی به مراجعه آرای عمومی هم نمی‌بینند، پس بر این تصور هستند که هر یک به‌تنهایی از موفقیت لازم برخوردار خواهند بود.
صوفی اظهار داشت: این دسته از اصولگرایان برای مردم اعتبار و حقی قائل نیستند و به انحای مختلف خود را برای مشخص کردن ارکان حکومت، محق می‌دانند و به صرافت هم گفته‌اند که مراجعه به آرای عمومی تشریفاتی است. بنابراین تا زمانی که چنین ذهنیت‌هایی وجود دارد، فکر می‌کنند هرچه آنان بپسندند، مردم باید تائید کنند و نیازی به تدبیر و سیاست ورزی نیست.
وی افزود: ازآنجاکه دلدادگان به این شیوه فکری به سمت جمود رفته‌اند بنابراین قادر به حل اختلافاتی درون‌گروهی هم نیستند و بر اساس مبانی و ذهنیت‌هایی که دارند یکسری ویژگی‌هایی برای ریاست جمهوری بر می‌شمرند که نتیجه آن اصرار بر خواسته‌شان و کوتاه نیامدن در برابر یکدیگر است.
صوفی در ادامه گفت: تا زمانی که اصولگرایان با این تفکر به کار سیاسی می‌پردازند و همان‌طور که اشاره کردم، هیچ‌چیز دیگری جز حفظ قدرت برایشان مهم نخواهد بود زیرا بر این تصور هستند که قدرت امانتی از سوی خدا به آنان است، بنابراین نباید آن را از دست دهند.
وزیر دولت اصلاحات اضافه کرد: اصولگرایان در برنامه‌ریزی آینده خود برای منافع ملی جایی ندارند و همواره چنین بوده که بر منافع فردیشان اصرار ورزیده‌اند. انتخابات سال ۹۲ و حضور اصولگرایان در آن دور از انتخابات ریاست جمهوری کاملاً این مسئله را به نمایش گذاشت. کاندیدا‌ها برای نمایش توانایی‌های خود و جهت کسب محبوبیت به شدید‌ترین وضع دوستان خود را مورد حمله قرار دادند.
وی در ادامه اضافه کرد: مشکل اصولگرایان کاملاً ریشه‌ای است و فکر می‌کنند می‌توانند در برابر حسن روحانی به رقابت برخیزند و آن را شکست دهند اما علائم و شواهد نشان از این احتمال حتی خیلی ضعیف هم ندارد.
صوفی درباره اصلاح‌طلبان نیز اظهار داشت: اصلاح‌طلبان از آقای روحانی حمایت خواهند کرد و در این مسئله هیچ تردید وجود ندارد البته نگرانی‌هایی هست.
وزیر دولت اصلاحات در رابطه با این نگرانی‌ها چنین توضیح داد: نگرانی اصلاح‌طلبان بابت تخریب آقای روحانی از سوی گروه رقیب در زمان برگزاری انتخابات است. اصلاح‌طلبان دغدغه مهندسی‌هایی را دارند که همواره در هر انتخاباتی با توسل به ابزارهایی که در دست گروه رقیب قرار دارد سبب به وجود آمدن ناعدالتی‌هایی شود.