رویداد۲۴ حسین فلاحی: پس از پایان جنگ ایران و عراق در سال 1988، ایران به تعدادی از کشورها درخواست خرید هواپیماهای جنگنده را ارائه کرد و در این میان روسیه یکی از کشورهایی بود آمادگی خود را برای فروش جنگنده به ایران اعلام کرد.
معامله جنگنده Su-35 با روسیه و خرید آن برای ایران یک خرید استراتژیک و کلیدی به شمار می رود، چرا که می تواند توان تهاجمی نیروی هوایی ایران را افزایش دهد. معامله ای که حتی به اذعان دشمنان ایران از جمله اسرائیل با انجام آن توان نیروی هوایی ایران بیش از پیش افزایش خواهد یافت و بر توان تهاجمی آن خواهد افزود. در این مطب به بررسی جنگنده Su-35 و مشخصات آن خواهیم پرداخت.
سوخو-35 که توسط ناتو به عنوان "Flanker-E" شناخته شده است، یک جنگنده چند منظوره تک سرنشین و دو موتوره ساخت روسیه است. این جنگنده بر اساس طراحی قبلی Su-27 Flanker ساخته شده است. Su-35 در سال 2007 در نیروی هوایی روسیه وارد خدمت شد و خود را به عنوان یک دشمن و رقیب بسیار توانا برای نسل فعلی جنگنده های ساخت آمریکا مانند F-15 Eagle، F-18 و حتی F-35 Lightning II ثابت کرده است.
بزرگترین سردرگمی در مورد سوخو Su-35 این واقعیت است که گزارش های متناقض نشان می دهد که این در واقع برچسب دو هواپیمای جت جنگنده جداگانه است. اولی یک Su-27 به شدت اصلاح شده است و دیگری دارای کاناردهای بسیار تهاجمی تر است که یادآور یوروفایتر و ساب گریپن است.
بسیاری از تحلیلگران دفاعی به این نتیجه رسیده اند که سوخوی سو-35 نوعی توقف در صنعت تولید جنگنده برای روسیه بشمار می رود. این جنگنده تا تولید خط کامل و عرضه نسل پنجم جنگنده چندمنظوره رادارگریز معروف به سوخو PAK FA در لیست خدمت خواهد بود. Su-35 در اواخر دهه 1980 برای رقابت با هواپیماهای جنگنده نسل چهارم موجود مانند F-15 Eagle، F-14 Tomcat و F/A-18 Super Hornet طراحی شد.
بیشتر بخوانید: رتبه بندی قدرت های پهپادی جهان
برنامه ریزی برای تولید با سقوط اتحاد جماهیر شوروی به دلیل بودجه و تخصیص بودجه به تعویق افتاد. فدراسیون روسیه علاقه خود را به این هواپیما افزایش داده است. این یک جنگنده رادارگریز از نظر طراحی نیست، اما به نظر می رسد یک هواپیمای جنگنده برتر هوایی باشد. از بسیاری جهات، Su-35 با ظرفیت F-15 Eagle برای حمل موشک های هوا به هوا و هوا به سطح پیشرفته در 12 اسلات سلاح مطابقت دارد.
به گزارش رویداد۲۴ چیزی که جنگنده Su-35 را به نسل مدرن هواپیماهای جنگنده تبدیل می کند، نازل های متحرک مستقل روی اگزوز توربوفن های Saturn AL-41F1S آن است. این به Su-35MK امکان مانور فوق العاده ای می دهد. Su-35 با توانایی تغییر جهت سریع نیروی رانش، می تواند با تکنیک های فرار هواپیماهای جنگنده نسل چهارم موجود و حتی مدل های جدیدتر مانند F-22 Raptor مطابقت داشته باشد یا از آنها فراتر رود.
بر اساس برآوردهای سال 2016، 48 فروند هواپیمای Su-35 تحویل داده شده است. در حال حاضر حدود 184 فروند F-22 Raptor در خدمت هستند. اما از آنجایی که برنامه F-22 Raptor به نفع F-35 Lightning II آینده کنار گذاشته شد، انتظار نمی رود که این ناوگان دیگر رشد کند.
بین F-22 Raptor و Sukhoi Su-35 Flanker، جنگنده Su-35 کمی کندتر است اما باید اذعان داشت که در مانور پذیری F-22 Raptor را شکست می دهد.
سطح مقطع راداری F-22 Raptor تقریباً به اندازه یک سنگ مرمر است. این آمار دیوانه وار طبق نظر تحلیلگران دفاعی است که در بررسی Business Insider ذکر شده است. گزینه های هوا به هوای دوربرد Su-35 در برابر این اندازه مقطع کاملاً بی تأثیر هستند. همچنین، مجموعه اویونیک F-22 Raptor می‌تواند مدت‌ها قبل از اینکه چشم‌ها متوجه دشمن شوند، با همتایان خود درگیر شوند.
در حالی که Su-35 دارای قابلیت فرضی برای شناسایی F-22 در فواصل نزدیک با استفاده از IRST (جستجو و ردیابی Infa-Red) و احتمالاً رادار Irbis-E است. در مقابل، F-22 دقیقاً می‌داند که Su-35 در چه نقطه‌ای در برد بسیار طولانی قرار دارد و می‌تواند برای کنترل کامل درگیری از همان ابتدا با سینماتیک برتر قرار گیرد.
بنابراین برای Su-35 Flanker-E درگیری موثر با F-22 Raptors سخت خواهد بود. همانطور که گفته شد، هواپیمای غالب در ناتو F-22 یا حتی F-35 Lightning II نیست. Su-35MK ممکن است همچنان یک دشمن بیش از اندازه کافی برای سالهای آینده باشد.
طول: 72 فوت 9 اینچ
ارتفاع: 22 فوت 5 اینچ
طول بالها: 49 فوت و 9 اینچ
حداکثر سرعت: 1550 مایل در ساعت
سقف: 59050 فوت
حداکثر وزن: 74956 پوند
برد رزمی: 2237 مایل
موتور: دو توربوفن پس سوز Lyulka AL-31FM، هر کدام 30855 پوند رانش
خدمه: یک نفر
تسلیحات: یک توپ 30 میلی متری GSh-30-1 با 150 گلوله به اضافه 17636 پوند بار