رویداد۲۴- استاد ایرانی-آمریکایی دانشگاه جورج تاون طی یادداشتی برای لوبلاگ به انتصاب‌ها و انتخاب‌های آتی ترامپ برای تشکیل دولت اشاره کرده و متذکر می‌شود که روی کار آمدن وی علیرغم تمام خوشبینی‌ها، به نفع ایران نخواهد بود و ایران باید در این زمینه چاره‌ای بیاندیشد.
به گزارش
رویداد۲۴ به نقل از لوبلاگ، شیرین هانتر نوشت: برخی ناظران در ایران که گمان می‌کردند پیروزی دونالد ترامپ در رقابت‌های انتخاباتی آمریکا به نفع ایران خواهد بود، باید تا حالا دریافته باشند که اشتباه می‌کردند؛ نه به این دلیل که ترامپ در مبارزات انتخاباتی خود مدعی پاره کردن برجام شده بود، بلکه به این دلیل که او انتصاب‌های کلیدی داشته که پیامدهای قابل‌توجهی برای مسیر آینده سیاست خارجی آمریکا خواهد داشت.
این رئیس‌جمهور تازه انتخاب شده، مایکل فلین بازنشسته را به‌عنوان مشاور امنیت ملی، کی تی مک فارلند را به‌عنوان معاون مشاور امنیت ملی و مایک پومپئو را به‌عنوان رئیس آژانس اطلاعات مرکزی معرفی کرده است. همه این افراد یک نقطه مشترک دارند: تنفر از ایران.
انتخاب‌های دیگر ترامپ برای پست‌های وزارت خارجه و وزارت دفاع نیز پیامدهای مشابهی خواهد داشت. در حال حاضر جیمز ماتیس پیشتاز پست وزیر دفاع است. او به ارزیابی‌های تیره‌وتار از نقش ایران به‌عنوان یک عامل مشکل‌ساز در تمامی مشکلات خاورمیانه شهره است و ایران را کشوری می‌داند که ذاتاً نسبت به آمریکا متخاصم و دشمن است.
دو نفری که به‌عنوان وزیر خارجه به نام آن‌ها اشاره می‌شود، رودی جولیانی و باب کروکر نیز ضدایران هستند. حتی به نظر می‌رسد جولیانی دید خوش‌بینانه‌ای نسبت به مجاهدین خلق و رهبر آن‌ها مریم رجوی دارد. حتی دیدگاه‌های سومین نامزد برای این پست، میت رامنی را هم نمی‌توان نسبت به ایران دوستانه ارزیابی کرد.
علاوه بر اظهارات قبلی ترامپ علیه ایران، این انتصاب‌ها و نامزدهای انتصاب از رویکرد سخت‌گیرانه آمریکا در قبال ایران طی سال‌های آینده خبر می‌دهد.
ورای برجام
حتی اگر دولت ترامپ توافق هسته‌ای را پاره نکند، باز هم می‌تواند شرایط را برای ایران دشوار کند. یکی از راه‌های موجود، از طریق نفوذ به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای ریزبین شدن در قضاوت پایبندی ایران به برجام است. اگر تندروهای ایران از سوی آژانس مورد آزار قرار بگیرند، ممکن است از توافق عقب‌نشینی کنند.
مطمئناً ایران و آمریکا تنها طرف‌های برجام نیستند؛ روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و آلمان نیز در این توافق حضور داشتند. تمامی این کشورها به توافق وفادار خواهند بود حتی اگر آمریکا عقب‌نشینی کند. بااین‌حال جامعه مالی و تجاری اروپا بیش‌ازپیش نگران انجام تجارت با ایران خواهد شد و اقدامات چندانی هم وجود ندارد که دولت‌های متبوع آن‌ها بتوانند برای ترغیب بانک‌ها و تاجران به انجام مبادلات تجاری با ایران انجام دهند؛ به‌خصوص اگر آمریکا بخواهد سختگیری‌ها بر بانک‌های خارجی خواهان تجارت با تهران را تشدید کند.
علاوه بر این، در کنار تمامی مسائلی که اروپایی‌ها باید در موردشان با دولت ترامپ سروکله بزنند، از آینده ناتو گرفته تا روابط آمریکا و اروپا به‌طورکلی، احتمال اینکه اروپایی‌ها بخواهند آمریکا را در مورد ایران به چالش بکشند، بسیار اندک است. روسیه مواضع خود را برای برخورد با آمریکا دارد و همان‌طور که درگذشته نیز انجام شده، احتمالاً از ایران به‌عنوان اهرمی برای امتیازگیری از آمریکا در دیگر جبهه‌ها، به‌خصوص اوکراین و سوریه بهره خواهد برد. چین نیز مواضعی مشابه دارد.
با روی کار آمدن یک دولت ضدایرانی در واشنگتن، دشمنان ایران در عراق جسورتر می‌شوند و درحالی‌که رهبران دیگر کشورهای خاورمیانه به دنبال نزدیک شدن به دولت جدید آمریکا هستند، ایران از برقرار روابط رسمی و آشکار با ایران امتناع می‌کند؛ این مسئله ایران را نسبت به رقبایش در خاورمیانه در جایگاه نامناسب‌تری قرار می‌دهد. در این میان فرصت ایران برای اتخاذ یک سیاست خارجی ملی و نه انقلابی اندک است.