رویداد۲۴ علی ماجدی، سفیر سابق ایران در آلمان، درباره تفاهم موقت با آمریکا و نشانههای آن گفت: دولت به رغم فرصت سوزیها، کماکان دنبال احیای برجاماند. با توجه به اینکه بایدن آمد و گفت ترامپ اشتباه کرده و چندین بار نیز بورل اعلام کرد که همه چیز برای امضا آماده است، اما نتیجهای به دست نیامد، به نظر میرسید دولت فعلی میخواست چیزی فراتر از برجام بگیرد، اما موفق نشد. آنچه ظواهر امر نشان میدهد فرصتسوزی دولتها بود. الان شرایط فرق کرده و مخالفین برجام در آمریکا نیز کم نیستند بخصوص جمهوری خواهان که شدیدا مخالف برجام اند. اکنون آمریکا تردید دارد که وارد برجام شود و به دنبال این است که با تفاهم موقت بگوید ما مقابل سلاح هستهای ایران ایستاده ایم. به همین علت بحث تفاهم موقت در مقابل توقف غنی سازی و آزادسازی ارزها مطرح شده است.
وی در ادامه درباره آزادسازی زندانیها و ارتباط آن با تفاهم موقت اشاره کرد: آزادسازی زندانیان مسئله متفاوتی دارد و مذاکرات مربوط به آن مدت هاست که ادامه داشته است. برای این موضوع مذاکرات مجزایی انجام شده و ربطی به تفاهم موقت ندارد.
این دیپلمات سابق سپس درمورد مزیت تفاهم موقت گفت: در این شرایط تفاهم موقت میتواند یک پایهای برای ادامه مذاکرات بعد از پیروزی احتمالی بایدن شود. یعنی یک سرفصل ایجاد میشود که هر دو با اتکا به آن مذاکرات را ادامه دهند. اگر ایران با هوشمندی این تفاهم را بپذیرد آنگاه در مقاطع بعدی میتواند یک پایهای برای مذاکرات بعدی ایجاد کند. چنین فرضیهای اگر دنبال شود، آنگاه به توافق دائم میرسد. البته الان نظرات متفاوت است، اروپاییها توافق موقت میخواهند ما توافق دائم میخواهیم.
بیشتربخوانید ویژگی مذاکرات جدید ایران و غرب چیست؟
ماجدی درباره نتایج افزایش غنیسازی بیان کرد: ما به تحریمها جواب درستی با افزایش غنیسازی دادیم، اما طرفین از برجام فاصله گرفتند. دلیلی نداشت با وجود تحریمها ایران غنیسازی نکند، اما مشکل اینجاست که شکافها میان ایران و طرفین مذاکرهکننده بیشتر شده است. روسیه همواره به دنبال منافع خودش است و بیشتر نگاه ابزاری به مذاکرات دارد، برای چین هم این مسئله خیلی مهم نیست. تعیین کننده ایران و آمریکا هستند.
ماجدی در پایان درباره تغییر ساختار مذاکرات و گفتگو میان ایران و آمریکا گفت: طرف اصلی این قضیه آمریکا و ایران هستند. درست است که برجام در چارچوب ۵+۱ صورت گرفت، اما آن زمان هم بیشترین میزان مذاکره بین ایران و آمریکا بود. آن زمان نظرات آلمان نیز معتدل بود و مشکلات اساسی وجود نداشت. روسیه گرچه به ظاهر به ما نزدیک است، اما نگاه ابزاری به برجام دارد و تصور میکنند ایران با برجام از آنها فاصله میگیرد. اروپاییها آمادگی برای احیای گفتگوها دارند، اما الان نقش مهمی ایفا نمیکنند. این مسئله هم در داخل ایران و هم آمریکا محل بحث و تفاوت نظر است، فضای داخلی دو کشور باید برای رسیدن به نتیجه آرام شود. در ایران البته راحتتر از آمریکا میتوان تصمیم گرفت و اگر در سطح بالا یک تصمیم سیاسی گرفته شود کسی مخالفت نمیکند.