رویداد۲۴ بوکس ورزشی است که در طول سال‌ها اسطوره‌های زیادی داشته است، اما یک بوکسور وجود دارد که سر و شانه بالاتر از بقیه است و او کسی نیست جز محمدعلی. در این محتوا می‌خواهیم سفر محمدعلی برای تبدیل شدن به بزرگ‌ترین بوکسور تمام دوران را بررسی نماییم.
کاسیوس مارسلوس کلی جونیور متولد 17 ژانویه 1942 در لوئیزویل کنتاکی به دنیا آمد. علی در آمریکای نژادپرستانه بزرگ شد، جایی که تبعیض و فقر بیداد میکرد.
بااین‌حال، او آرامش خود را در بوکس یافت، ورزشی که به او اجازه می‌داد تا خود را ابراز کند و ناامیدی خود را به چیزی مثبت هدایت کند.
علی از جوانی بوکس را شروع کرد و استعدادش بلافاصله آشکار شد. او به‌سرعت رتبه‌های بوکس آماتور را طی کرد و در بازی‌های المپیک تابستانی 1960 در رم به مدال طلا دست یافت.
پس از حرفهای شدن، علی به‌سرعت خود را به‌عنوان یک نیروی برتر در بخش سنگین‌وزن تثبیت کرد. او در 19 مبارزه اول خود پیروز شد و در سال 1964 با شکست دادن سانی لیستون در یک شکست بزرگ، عنوان سنگین‌وزن را به دست آورد.
پیروزی علی بر لیستون، آغاز سلطنت او به‌عنوان قهرمان بلامنازع سنگین‌وزن جهان بود، عنوانی که او برای سال‌های آینده حفظ خواهد کرد.
علی در طول دوران حرفهای خود، 56 مبارزه شگفت‌انگیز را به دست آورد که 37 مورد از آن پیروزی‌ها به‌صورت ناک‌اوت بود. او سه بار جداگانه عنوان سنگین‌وزن را به دست آورد و اولین مبارزی بود که در مجموع سه بار این عنوان را به دست آورد.
او همچنین در برخی از نمادین‌ترین مسابقات تاریخ بوکس جنگید، از جمله:
مبارزه افسانه‌ای Rumble in the Jungle در برابر جورج فورمن در سال 1974
مبارزه Thrilla in Manila در برابر جو فریزر در سال 1975
می‌توان گفت سبک مبارزه علی با سرعت، چابکی و پا زدن باورنکردنی او و همچنین تکنیک‌های غیرمتعارف و توانایی‌اش در نفوذ به داخل سر حریفان مشخص می‌شد.
او همچنین استاد جنگ روانی بود و از کلمات و جذابیت خود برای طعنه و ارعاب مخالفان خود استفاده میکرد. تأثیر علی در ورزش بوکس بسیار فراتر از دستاوردهای او در رینگ بود.
بیشتر بخوانید: تصاویری کمتر دیده شده از محمدعلی کلی
در واقع محمدعلی یک نماد فرهنگی بود که به دلیل دیدگاه‌های صریح خود در مورد سیاست و جامعه و همچنین شخصیت بزرگ‌تر از زندگی‌اش شناخته شده بود.
علی‌رغم رنج بردن از بیماری پارکینسون در سال‌های پایانی زندگی‌اش، محمدعلی تا زمان مرگش در سال 2016 یک چهره محبوب و نماد مقاومت و شجاعت باقی ماند.
علاوه بر عناوین و افتخارات متعدد، میراث علی شامل کمک‌های او به ورزش بوکس نیز می‌شود. او استاد علم شیرین بود و با معرفی تکنیک‌ها و استراتژی‌های جدیدی که امروزه نیز توسط مبارزان مورد استفاده قرار می‌گیرد به انقلابی در این ورزش کمک کرد.
یکی از چشمگیرترین جنبه‌های زندگی حرفهای علی توانایی او در سازگاری و تکامل در طول زمان بود. او کار خود را به‌عنوان یک مبارز جوان شجاع و با اعتمادبه‌نفس شروع کرد که به دلیل سرعت و سبک غیرمتعارف خود شهرت داشت.
بااین‌حال، همان‌طور که او به بلوغ رسید و تجربه به دست آورد، با اتکا به هوش و ژنرال رینگ خود برای پیشی گرفتن از حریفان، به جنگجوی استراتژیک و منظم‌تری تبدیل شد.
به گزارش رویداد۲۴ شاید لحظه تعیین‌کننده زندگی حرفهای محمدعلی در سال 1974 بود، زمانی که او در Rumble in the Jungle در کینشاسای زئیر با جورج فورمن روبرو شد.
فورمن به‌عنوان یکی از ترسناک‌ترین و مسلط‌ترین بوکسورهای تمام دوران شناخته می‌شد. بااین‌حال، علی از یک استراتژی جدید به نام طناب دوپ استفاده کرد که در آن به فورمن اجازه داد تا با وارد کردن ضربات به بازوها و بدن علی درحالی‌که به طناب‌ها تکیه داده بود، خود را خسته کند.
در راند هشتم، محمدعلی مشت‌های زیادی را به راه انداخت که فورمن را ناک‌اوت کرد و افسانه محمدعلی را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین مبارزان تمام دوران تثبیت کرد.
دستاوردهای محمدعلی در رینگ بیش از آن است که بتوان به طور کامل فهرست کرد، اما برخی از برجسته‌ترین پیروزی‌های او شامل پیروزی‌های او بر:
سانی لیستون
جو فریزر
کن نورتون
جورج فورمن
او همچنین در چندین مسابقه تاریخی مانند مبارزه قرن در برابر جو فریزیر در سال 1971 و هیجان در مانیل در برابر فریزر در سال 1975 شرکت کرد.
بااین‌حال، تأثیر علی در ورزش بوکس فراتر از دستاوردهای او در رینگ بود. او در زمینه بازاریابی ورزشی پیش‌گام بود و به ارتقای این ورزش به ارتفاعات جدیدی از محبوبیت و موفقیت تجاری کمک کرد.
او همچنین به‌خاطر دیدگاه‌های صریح خود در مورد سیاست و جامعه شهرت داشت و از پلتفرم خود به‌عنوان یک ورزشکار مشهور جهانی برای صحبت علیه نژادپرستی، جنگ و سایر مسائل اجتماعی استفاده کرد.
علی‌رغم موفقیت‌های بی شمارش، زندگی حرفهای علی بدون بحث نبود. او در سال 1967 پس از امتناع از اعزام به جنگ ویتنام، عنوان سنگین‌وزن خود را از دست داد و تعلیق او از بوکس در دوران اوج خود یک شکست بزرگ در حرفه او بود.
رفتار گستاخانه و با اعتمادبه‌نفس علی همچنین برخی افراد را به اشتباه می‌اندازد، و حرفهای بی‌ربط و طعنه زدن او به مخالفان، هم طرف‌داران و هم مخالفانی را برای او به همراه داشت.
بااین‌حال نمی‌توان تأثیر محمدعلی را در ورزش بوکس و در کل جامعه انکار کرد. او نماد فرهنگ، شجاعت و پایداری بود و تأثیر او را در گوشه‌وکنار فرهنگ عامه می‌توان دید. جمله معروف علی «من از همه بزرگ‌ترم» تبدیل به عبارتی جذاب و نماد اعتمادبه‌نفس و اراده شده است.
این موضوعی است که در بین طرف‌داران بوکس موردبحث قرار گرفته است، اما بسیاری مبارزه او را با عنوان Thrilla in Manila در برابر جو فریزر در سال 1975 بهترین عملکرد او می‌دانند.
این مبارزه سومین و آخرین مسابقه در سه‌گانه علی با فریزر بود و در گرما و رطوبت شدید در فیلیپین برگزار شد. هر دو مبارز خود را تا مرز فرسودگی پیش بردند و مبارزه با تبادلات وحشیانه و نمایش باورنکردنی قلب و عزم مشخص شد.
در پایان، علی پیروز شد، اما این مبارزه تلفات سنگینی بر هر دو مرد وارد کرد و پایان رقابت افسانه‌ای آن‌ها را رقم زد. Thrilla in Manila به طور گسترده به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین مبارزات تاریخ بوکس و گواهی بر روحیه جنگندگی و انعطاف‌پذیری باورنکردنی علی در نظر گرفته می‌شود.
محمدعلی در طول زندگی خود حامی خستگی‌ناپذیر اهداف خیریه متعدد بود و از شهرت و ثروت خود برای حمایت از سازمان‌ها و ابتکارات مختلف با هدف ترویج صلح، عدالت و برابری استفاده کرد. برخی از علل و سازمان‌هایی که علی از آن‌ها حمایت کرد عبارت‌اند از:
علی در سال 1984 به بیماری پارکینسون مبتلا شد و او یکی از مدافعان برجسته تحقیقات در مورد این بیماری شد. او مرکز پارکینسون محمدعلی را در فینیکس، آریزونا تأسیس کرد تا مراقبت و حمایت همه‌جانبه برای مبتلایان به پارکینسون ارائه دهد.
علی یک فعال برجسته حقوق مدنی بود که علیه نژادپرستی و بی‌عدالتی سخن گفت. او از سازمان‌ها و اهداف مختلف با هدف ترویج عدالت و برابری اجتماعی، از جمله NAACP و کنفرانس رهبری مسیحی جنوبی حمایت کرد.
محمدعلی علاوه بر حرفه بوکس، به‌خاطر فعالیت‌های بشردوستانه و کمک‌های خیریه‌اش نیز شهرت داشت. او در بسیاری از اهداف بشردوستانه شرکت داشت و از شهرت و ثروت خود برای حمایت از سازمان‌ها و ابتکارات مختلف با هدف ترویج صلح، عدالت و برابری استفاده کرد.
علی در بسیاری از اهداف بشردوستانه، از جمله تلاش‌های امدادرسانی در بلایای طبیعی و تلاش برای کمک به پناهندگان و آوارگان مشارکت داشت.
او از سازمان‌هایی مانند یونیسف و مرکز محمدعلی که برنامه‌های آموزشی و فرهنگی را برای جوامع محروم ارائه می‌کند، حمایت کرد.
علی‌رغم درگذشت او در سال 2016، میراث علی همچنان به الهام بخشیدن و انگیزه دادن به مردم در سراسر جهان ادامه می‌دهد.
او همچنان یک چهره برجسته در دنیای ورزش و نماد امید و استقامت برای هر کسی است که با ناملایمات یا سختی روبرو است. زندگی و حرفه علی گواهی بر قدرت استعداد، عزم و ایمان است و تأثیر او بر جهان تا نسل‌های آینده همچنان محسوس خواهد بود.
علی همچنین در مؤسسات خیریه مختلف مرتبط با بوکس مشارکت داشت، از جمله قانون اصلاح بوکس محمدعلی که به دنبال حفظ حقوق بوکسورهای حرفهای است و بنیاد بوکس محمدعلی که از بوکسورهای بازنشسته نیازمند حمایت مالی می‌کند.
کلی مدافع قوی آموزش و سوادآموزی بود و از طرح‌های آموزشی مختلف با هدف ارتقای یادگیری و پیشرفت تحصیلی حمایت میکرد.
او صندوق بورس تحصیلی محمدعلی را تأسیس کرد که به دانش‌آموزان محروم بورسیه می‌دهد و از مرکز محمدعلی که برنامه‌های آموزشی برای کودکان و بزرگسالان ارائه می‌دهد، حمایت کرد.
به‌طورکلی، فعالیت‌های خیریه و حمایت‌های محمدعلی کلی زندگی افراد بی‌شماری را در سراسر جهان تحت‌تأثیر قرار داد و میراث او در این زمینه تا به امروز الهام‌بخش و انگیزه‌بخش مردم است.