رویداد۲۴ نازآفرین جمشیدی: رابطه جنسی بخش جداناپذیری از زندگی مشترک میان زوجین است رابطه‌ای که عوامل زیادی در روند آن تاثیر دارد.
در زندگی مشترک نمی‌توان شمار دفعاتی را که یک زوج باید در یک ماه رابطه جنسی داشته باشند محاسبه کرد، زیرا این امر بسته به تمایلات، خواسته‌ها و شرایط افراد تغییر می‌کند. تداوم رابطه جنسی تحت تأثیر عواملی مانند سن، سلامتی، پویایی روابط، سطح استرس و اولویت‌های اشخاص است.
بهترین زمان رابطه جنسی برای هر فرد یا زوج متفاوت است و به اولویت ها، برنامه‌ها و شرایط آن‌ها بستگی دارد. اولویت دادن به تمایل و رضایت متقابل و یافتن زمانی که هر دو طرف در آن آرام و راحت بوده و آماده رابطه باشند، مهم است. نحوه ارتباط شما با شریک زندگی‌تان بهترین زمان را برای رابطه جنسی تعیین می‌کند.
نمی‌توان شمار و تعداد دفعاتی را که یک زوج باید در یک ماه رابطه جنسی داشته باشند محاسبه کرد، زیرا این امر کاملا نسبیست و باتوجه به خواست و تمایلات، خواسته‌ها و شرایط افراد تغییر می‌کند. تداوم رابطه جنسی تحت تأثیر عواملی مانند سن، سلامتی، پویایی روابط، سطح استرس و اولویت‌های اشخاص است.
توجه به این نکته مهم است که اولویت‌ها و حدود (اخلاقی) هر زوج در مورد رفتار جنسی می‌تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. آنچه ممکن است برای یک زوج قابل قبول یا لذت بخش تلقی شود، ممکن است برای زوج دیگر نباشد. با این حال، رفتار‌های خاصی وجود دارد که اگر از طریق درک متقابل حل و فصل نشوند، به طور بالقوه می‌توانند رابطه را تیره کرده یا منجر به طلاق شودند برخی از این رفتار‌ها عبارتند از:
۱.ارتباط‌نداشتن: ارتباط ضعیف و عدم بحث در مورد تمایلات، نیاز‌ها یا نگرانی‌های جنسی می‌تواند باعث ناامیدی، رنجش و نارضایتی در یک رابطه شود.
۲. خیانت: برقراری روابط جنسی خارج از تعهد، بدون اطلاع یا رضایت طرف مقابل یکی از دلایل رایج طلاق است.
۳. ناسازگاری جنسی: هنگامی که شرکای جنسی در سلایق، اولویت‌ها یا سطوح میل جنسی به شکل شایان‌توجهی با هم متفاوت باشند، روابطشان به سرعت به سمت نابودی می‌رود.
۴. فعالیت‌های غیر توافقی: انجام اعمال جنسی بدون رضایت صریح هر دو شریک، اشتباه محسوب می‌شود و می‌تواند آسیب قابل توجهی به رابطه وارد کند.
بیشتر بخوانید: اشتباهاتی که به طلاق می‌انجامد
۵. اعتیاد جنسی: اگر یکی از زوجین تمایل غیرقابل کنترلی نسبت به رفتار‌های جنسی افراطی داشته باشد و این رفتار‌ها بر روابط زوجین تأثیر منفی بگذارد، می‌توان نشانه نابودی اعتماد و صمیمیت را حس کرد.
۶. خودداری از رابطه جنسی به عنوان نوعی کنترل یا تنبیه: استفاده از رابطه جنسی به عنوان یک سلاح یا خودداری از آن به عنوان وسیله‌ای برای کنترل فرد دیگر می‌تواند سبب به‌وجودآمدن رنجش و آسیب به ارتباط عاطفی بین زوجین شود.
به یاد داشته باشید که این رفتار‌ها به تنهایی منجر به طلاق نمی‌شوند. با این حال، اگر آن‌ها بدون حل و فصل یا مصالحه ادامه پیدا کنند، می‌توانند در طول زمان به بحران‌های مهم زناشویی کمک کنند.
بهداشت جنسی به اعمال و رفتار‌هایی اطلاق می‌شود که باعث ارتقای پاکیزگی، سلامتی و بهبود عملکرد در رابطه با فعالیت جنسی می‌شوند. این رفتار‌ها شامل مراقبت از بدن، انجام رابطه جنسی ایمن و حفظ سلامت جنسی است.
چند نکته مهم در رابطه با حفظ بهداشت جنسی وجود دارد:
۱. بهداشت فردی: به طور مرتب اندام تناسلی خود را با آب و مایع شست‌وشوی ملایم بشویید تا تمیز بماند. از استفاده از مواد شیمیایی یا عطر‌های تند که ممکن است ناحیه تناسلی را اذیت کند، خودداری کنید.
۲. شیوه‌های ایمن رابطه جنسی: از روش‌های بازدارنده در طول فعالیت جنسی استفاده کنید تا خطر ابتلا به عفونت‌های مقاربتی (STIs) را کاهش دهید.
۳. آزمایش منظم STI: به طور منظم برای بیماری‌های مقاربتی آزمایش شوید، به خصوص اگر در فعالیت‌های جنسی پرخطر شرکت می‌کنید.
۴. واکسیناسیون: با زدن واکسن‌هایی مانند واکسن HPV که می‌تواند در برابر انواع خاصی از گونه‌های مختلف سرطان و برخی بیماری‌های مقاربتی، از شما محافظت کند، به روز باشید.
۵. ارتباط: در مورد نگرانی‌های مربوط به سلامت جنسی، سابقه قبلی بیماری‌های مقاربتی و علائمی که ممکن است تجربه کنید، آشکارا با شریک زندگی خود صحبت کنید. این کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که هر دو طرف آگاه هستند و می‌توانند اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهند.
۶. بهداشت قاعدگی: بهداشت قاعدگی را با تعویض منظم محصولات بهداشتی در دوران قاعدگی برای جلوگیری از عفونت رعایت کنید.
۷. ادرار کردن بعد از رابطه جنسی: ادرار کردن پس از مقاربت به دفع باکتری‌ها از مجرای ادرار کمک می‌کند و خطر عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) را کاهش می‌دهد.
۸. از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی خودداری کنید: وسایل، حوله‌ها یا لباس‌های زیر خود را به اشتراک نگذارید، زیرا می‌توانند محل تجمیع باکتری‌ها و انتقال عفونت باشند.
به یاد داشته باشید، بهداشت جنسی یک جنبه ضروری از سلامت عمومی است. با رعایت بهداشت جنسی، می‌توانید به پیش‌گیری از عفونت ها، حفظ یک زندگی جنسی سالم و ارتقاء یک تجربه جنسی مثبت کمک کنید.
اختلالات جنسی به طیف گسترده‌ای از شرایط و اعمال اشاره دارد که بر توانایی فرد برای تجربه میل، برانگیختگی یا رضایت جنسی تأثیر منفی می‌گذارند. این اختلالات می‌توانند هم در مردان و هم در زنان دیده شوند و می‌توانند علل گوناگون از جمله فیزیکی، روانی یا جنسی داشته باشند. برخی از اختلالات جنسی رایج موارد زیرند:
۱. اختلال نعوظ (ED): ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای فعالیت جنسی در مردان.
۲. انزال زودرس (PE): زمانی که یک مرد به طور مداوم با حداقل تحریک جنسی، قبل یا مدت کوتاهی پس از دخول دچار انزال می‌شود، دچار زودانزالی است.
۳. اختلال برانگیختگی زنان: عدم علاقه زنان به رابطه یا ایجاد مشکل در تجربه برانگیختگی جنسی در آنان.
۴. اختلالات ارگاسم: مشکل در رسیدن به ارگاسم (اوج لذت جنسی).
۵. اختلال کم فعالیتی میل جنسی (HSDD): عدم علاقه یا تمایل به فعالیت جنسی.
توجه به این نکته ضروری است که شیوع این اختلالات می‌تواند در جمعیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف متفاوت باشد. با این حال، برخی برآورد‌ها در سطح جهانی، نشان می‌دهد که اختلال نعوظ یکی از شایع‌ترین اختلالات جنسی است که مردان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اختلال برانگیختگی زنان و اختلالات ارگاسم نیز در بین زنان شایع است.
اگر فردی مشکوک به اختلال جنسی است، باید به دنبال کمک حرفه‌ای (توسط پزشک) باشد، زیرا این شرایط می‌تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی و روابط او تأثیر بگذارد.