رویداد۲۴ یاسر مختاری: بیماری ( PDA ) یا Patent Ductus Arteriosus یک نوع نقص قلبی است که در آن عروق خونی که قبل از تولد در قلب بین شریان ریه و شریان بزرگ (آرتری پولموناریس) وجود دارد، بعد از تولد باز میماند. در شرایط طبیعی، این عروق که به عنوان دوکتوس آرتریوزوس شناخته میشوند، نیازی به وجود ندارند و باید بسته شوند.
در صورتی که عروق خونی بین شریان ریه و شریان بزرگ بعد از تولد بسته نشوند، خون به طور نامناسب از شریان بزرگ به شریان ریه جریان مییابد. این منجر به افزایش فشار خون در عروق ریه میشود و ممکن است باعث بار زیاد بر قلب شود. بسته نشدن عروق خونی در دوران زندگی نوزادی میتواند عوارض جدی برای قلب و عروق خونی ایجاد کند.
تشخیص بیماریPDA معمولاً به وسیله یک پزشک قلب و عروق کودکان، به عنوان مثال یک کاردیولوژیست کودکان، انجام میشود. برای تشخیص دقیق و تعیین نوع و شدت بیماری، متخصصان از روشهای متنوعی استفاده میکنند.
استفاده از استتوسکوپ: پزشک ممکن است با استفاده از استتوسکوپ صداهای قلب کودک را بررسی کند. در صورت وجود PDA، پزشک ممکن است صداهای خاصی را بشنود که مربوط به جریان خون نامتعادل از داخل بخش بزرگ خونریزی (artery pulmonalis) به بخش بزرگ خونریزی (arteria aorta) است.
استفاده از اکوکاردیوگرافی (Echocardiography): این روش امواج صوتی را برای تولید تصاویر قلب و عروق استفاده می کند. با استفاده از اکوکاردیوگرافی، پزشک میتواند جریان خون در داخل قلب کودک را بررسی کند و وجود PDA و شدت آن را تشخیص دهد.
بیشتر بخوانید: پولیپ روده بزرگ چیست؟
استفاده از آنژیوگرافی (Angiography): در برخی موارد، پزشک ممکن است از آنژیوگرافی استفاده کند. در این روش، یک ماده رنگی ویژه به عروق کودک تزریق میشود و سپس تصاویری از جریان خون در قلب و عروق برداشت میشود. این تصاویر میتوانند اطلاعات دقیقی در مورد محل و شدت PDA ارائه دهند.
بعد از تشخیص بیماری PDA، پزشک بر اساس شدت و وضعیت بیماری تصمیم می گیرد که روش درمانی مناسب را تعیین کند. این ممکن است شامل داروها، تغییرات در رژیم غذایی، یا در موارد شدیدتر یا مزمن، جراحی باشد.
به گزارش رویداد۲۴ تشخیص و درمان بیماری PDA نیاز به تخصص و تجربه پزشکان متخصص قلب و عروق دارد. بنابراین، بهتر است با متخصص مربوطه مشورت کنید و همراهی های پزشکی لازم را دریافت کنید.
علائم و نشانههای PDA ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- ضربان قلب سریع (تاکیکاردی)
- صدای سوم قلب در معاینه
- نفسکشیدن سریع و غیرعادی
- تنگی نفس
- بیرنگی پوست
در صورتی که فکر میکنید کودک یا نوزاد شما ممکن است مبتلا به PDA باشد، مهم است به پزشک متخصص قلب کودکان مراجعه کنید. تشخیص و درمان این بیماری بستگی به شدت و عوارض آن دارد و ممکن است شامل داروها، تغییرات در رژیم غذایی یا در برخی موارد، جراحی باشد.
درمان بیماری PDA (دیواره عروقی باز) به شدت و نوع بیماری بستگی دارد. در برخی موارد، PDA میتواند بهطور خود بخود بسته شود و نیازی به درمان خاصی نداشته باشد. اما در مواردی که PDA باعث مشکلات جدی شود، درمان لازم است.
درمان PDA میتواند شامل روشهای غیرجراحی و یا جراحی باشد. در صورتی که PDA در حدی بود که نیاز به درمان دارد، روشهای غیرجراحی ممکن است اولین گزینه باشند. در این روشها از داروها استفاده میشود تا عروقی که باز است را بسته کنند یا از بسته شدن آن تسریع کنند. این داروها معمولاً به صورت خوراکی یا تزریقی استفاده میشوند و تحت نظر پزشک قرار میگیرند.
در مواردی که روشهای غیرجراحی نتیجه مطلوبی نداشته یا PDA بسیار بزرگ و مشکلساز بود، روش جراحی ممکن است لازم باشد. در جراحی PDA، دسترسی به قلب از طریق یک برش کوچک در قفسه سینه انجام میشود. سپس عروق باز را بسته و تمامی عروق مورد نیاز را ترمیم میکنند.
مهم است که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب به یک متخصص قلب و عروق کودکان مراجعه شود. آنها با استفاده از روشهای تشخیصی مانند استفاده از استتوسکوپ برای گوش دادن به صداهای قلب، انجام اکوکاردیوگرافی برای مشاهده جریان خون در قلب و استفاده از آنژیوگرافی برای بهدست آوردن اطلاعات دقیقتر درباره محل و شدت PDA، تشخیص را قطعیتر میکنند.
همچنین، مهم است که در طول درمان، دستورات پزشک را رعایت کرده و دوره درمان را تکمیل کنید. همچنین، پیگیری پزشکی منظم برای اطمینان از بهبود کامل نیز ضروری است.
یماری PDA (دیواره عروقی باز) میتواند در صورتی که بزرگ و مشکلساز باشد، خطرناک باشد. اندازه و شدت خطر بستگی به اندازه و موقعیت باز بودن عروق دیواره عروقی در قلب دارد.
در بیمارانی که PDA بسیار بزرگ است، خون از طریق عروق باز به قلب و ریهها جریان مییابد، که میتواند به مشکلات جدی منجر شود. برخی از مشکلات ممکن عبارتند از:
بار قلبی اضافی: PDA باعث میشود قلب بیشتر کار کند تا خون را به ریهها بفرستد. این ممکن است باعث ضعف قلبی شود و بار قلبی را افزایش دهد.
عود پمپاژ خون: در بیماران با PDA بزرگ، خون میتواند از عروق باز به قلب بازگردد و مجدداً به بدن پمپ شود. این موضوع میتواند باعث افزایش فشار خون در عروق سیستمیک (عروقی که خون از قلب به بدن پمپ میشود) شود و مشکلات قلبی دیگری را ایجاد کند.
عفونت قلبی: خونی که از طریق PDA باز به قلب میرود، میتواند باعث عفونت قلبی شود. این ممکن است باعث تشکیل پوستههای باکتریایی در سطح دیواره عروقی شود که به آندوکاردیت شناخته میشود.
در بیمارانی که PDA کوچکتر است یا در دوران کودکی بسته میشود، خطر این مشکلات کمتر است. اما با توجه به شدت و اندازه PDA و نشانهها و علائم مربوطه، پزشک میتواند تشخیص دقیقتری را برای خطرات و نیاز به درمان ارائه دهد. بنابراین، مهم است که با متخصص قلب و عروق کودکان مشورت کنید تا وضعیت خاص خود را بررسی کنند و درمان مناسب را تعیین کنند.
پس از درمان بیماری قلبی PDA مراقبتهای پس از درمان بسیار مهم است تا بهبود بیماری و جلوگیری از عوارض بیشتر اطمینان حاصل شود. در ادامه به برخی از مراقبتهای پس از درمان PDA اشاره میکنیم:
داروها: پس از درمان PDA، پزشک ممکن است داروهایی مانند ضد التهابها یا دیگر داروها را تجویز کند. مهم است که داروها به طور منظم و به دقت مصرف شود و همچنین هر گونه علائم جانبی به پزشک گزارش شود.
مراقبتهای تغذیهای: تغذیه سالم و مناسب برای بهبود عملکرد قلبی و رشد سالم بسیار مهم است. ممکن است پزشک یا متخصص تغذیه فرد یا والدین کودک بیمار راهنماییهای خاصی درباره تغذیه مناسب برای بیماری PDA بدهند. برخی از توصیههای عمومی شامل مصرف مواد غذایی پر از مواد مغذی مانند میوهها و سبزیجات، محدود کردن مصرف نمک، چربی و قند، و مصرف آب به میزان کافی است.
فعالیتهای بدنی: پس از درمان PDA، پزشک ممکن است در مورد فعالیتهای بدنی مناسب و محدودیتهایی که باید رعایت شود، راهنماییهایی ارائه کند. فعالیتهای بدنی منظم و ملایم میتواند به بهبود عملکرد قلبی و کلیهها کمک کند. با این حال، حتماً قبل از شروع هرگونه فعالیت بدنی جدید، با پزشک مشورت شود.
مراقبتهای دندانی: بیماریهای دندانی میتواند تأثیر مستقیمی بر سلامت قلب داشته باشند. بنابراین، بهداشت دهان و دندان منظم، از جمله مسواک زدن دو بار در روز و مراجعه منظم به دندانپزشک، بسیار مهم است.
پیگیری پزشکی: پس از درمان PDA، مهم است که با پزشک در تماس بوده و به توصیهها و راهنماییهای پزشکی عمل شود. پیگیری پزشکی منظم و آزمونهای پیشگیرانه میتوانند به شناسایی هرگونه مشکلات جدید و بهبودی بیماری کمک کنند.