رویداد۲۴ سعید شمس: محمدمهدی عبد خدایی در گفت‌وگو با رویداد۲۴ گفته «به آنهایی که می‌گویند می‌خواهیم بی‌حجاب باشیم باید گفت بروید در انتخابات مجلس شرکت کنید و به نماینده‌هایی که نظرشان با نظر شما یکی است، رای اکثریت بدهید تا در مجلس قانون حجاب را به شکلی در بیاورند که مدنظر شما است. بخش‌هایی از این گفتگو در زیر می‌آید:
* مملکت ما قبلا اسیر استبداد بود، تا اینکه مردم جمع شدند و مشروطه و در نتیجه قانون اساسی به وجود آوردند. در کنار قانون اساسی، قوانین شهروندی به وجود آوردند. در آن قانون آمده بود، چنانچه یک خانم بدون جوراب بیرون آمد، دادستان میتواند به عنوان جریحه‌دار کردن عفت عمومی او را بازداشت کند.
* بعد از مشروطیت، چون مشروطه‌خواهان نتوانستند کشور را خوب اداره کنند، رضاخان پیدا شد و قدرت را در دست گرفت. او تحت تاثیر مصطفی کمال پاشا (آتا تورک) در سال ۱۳۱۴ با بخشنامه‌ای حکم داد زنان باید چادر از سر بردارند که مردم و روحانیت مخالفت و مقاومت کردند. مردم در مسجد گوهرشاد جمع شدند که دولت شخصی به نام سروان مطبوعی را مامور سرکوب اعتراض مردمی کرد و او ده‌ها انسان را کشت.
* در سال ۱۳۲۰ رضاخان قید سلطنت را زد و محمدرضا شاه بدون تاثیر و نقش مردم شاه شد. در آن زمان شخصیتی برجسته به نام حاج آقا حسین قمی به عنوان زیارت به مشهد میرود که از کرمانشاه تا شهر مشهد از او استقبال چشمگیری می‌شود. ایشان در بازگشت به تهران از دولت مطالبه کرد که «از بی‌حجابی زوری منصرف شود» و اینگونه بود که حجاب داشتن یا نداشتن اختیاری شد که اکثر جامعه «حجاب» را انتخاب کردند.
* با پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ماه ۱۳۵۷ در قانون اساسی حجاب اجباری شد که این قانون ۴۴ سال در حالی جاری شد و بالا و پایین جدی‌ای به خود ندید. تا اینکه در آخرین روزهای تابستان ۱۴۰۱ حادثه تلخ مرگ مهسا امینی فضا را به کل تغییر داد و جامعه عکس‌العمل تند و تیزی به این اتفاق نشان داد. در این میان با اینکه قانون همچنان پابرجا است، عده‌ای تصمیم به برداشتن روسری می‌گیرند و به قانون بی‌توجهی میکنند. سقراط هم جام شوکران را نوشید و گفت قصدم احترام به قانون بود اما اینک قانون‌گریزی‌ها در حالی است که اکثریت جامعه قرار را بر با حجاب بودن گذاشته‌اند.
سیدرضا اکرمی: زن باحجاب صاحب دارد و صاحبش هم شوهرش است اما زن بی‌حجاب معلوم نیست مال کیست
* نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی هم با طرح قانون عفاف و حجاب قانون گذشته را تایید می‌کند. تا زمانی که این قانون جاری است، همه باید بدانند سرپیچی از قانون خلاف است و باید به مراجع قانونی جواب پس بدهند. در اروپا وقتی چراغ قرمز می‌شود، سگ‌های خانگی هم می‌ایستند، چون صاحبان‌شان به احترام قانون همیشه پشت چراغ قرمز توقف می‌کردند.
* اصلی‌ترین دلیل پیشرفت کشور‌هایی که توسعه را تجربه کرده‌اند، چیزی جز قانون‌مداری نیست. یعنی وقتی بعد از رنسانس کلیسا عقب‌نشینی کرد و قوانین جدیدی تصویب شد، هر کشور برای خودش قانون اساسی نوشت تا مردم در رفتارشان مفاد قانونی را لحاظ کنند.
* به آنهایی که می‌گویند «می‌خواهیم بی‌حجاب باشیم» باید گفت بروید در انتخابات مجلس شرکت کنید و به نماینده‌هایی که نظرشان با نظر شما یکی است، رای اکثریت بدهید تا در مجلس قانون حجاب را به شکلی در بیاورند که مدنظر شما است.
* اینکه برخی می‌گویند، نمایندگان ما رد صلاحیت می‌شوند و نمی‌توانند در انتخابات شرکت کنند، بحث سیاسی است و به حجاب ربطی ندارد. تاکید می‌کنم تا زمانی که قانون تغییر نکند، محترم و برای همه لازم‌الاجرا است. حالا اگر به روند تعیین صلاحیت اعتراضی موجود است، باید در جای خودش بحث و بررسی شود. البته هر طیفی در انتخابات برنده شود هم باز نمایندگانی به مجلس می‌رسند که به حجاب معتقدند و آن را اصل می‌دانند.
* هیچ چیز از قانون‌مداری مهمتر نیست. مصدق به این دلیل تکریم می‌شد که قانون را مهم می‌دانست. اما همین آقا وقتی در ماه رمضان در صحن مجلس آب نوشید، در واکنش به اعتراض نماینده تهران می‌گوید «من عوام‌فریبی نمی‌کنم» و به این راحتی قانون را نادیده گرفت، بخشی از مردم به او ذهنیت منفی پیدا کردند.
* همانطور که نباید قانون راهنمایی و رانندگی را نقض کرد، باید قانون حجاب را هم رعایت کرد. در فرانسه قانون به زنان با حجاب اجازه ورود به دانشگاه ندارد و به همین دلیل همه این موضوع را با وجود عدم تمایل قلبی و ذهنی رعایت میکنند. در فرانسه نگهداری سگ خانگی در ساختمان‌های مسکونی آزاد است و کسی نمی‌تواند اعتراض کند. در ایران هم ممنوع است و اینجا هم کسی حق ندارد به این قانون معترض باشد، چون فرهنگ ایران با فرهنگ فرانسه فرق دارد.
* من از پل سید خندان تا میدان قدس نگاه کردم و دیدم، ۷۵ تا ۸۰ درصد مردم حجاب داشتند و فقط ۲۰ درصد روسری از سر برداشته بودند. اکثریت جامعه ایران و بالای خیابان ولیعصر و میدان تجریش نیست.