در سیصد و نهمین جلسه شورا، بررسی طرح «نصب درهای بازشو محافظ سکوی مترو در ایستگاه های پرازدحام» در دستورکار قرار گرفت.
احمد دنیا مالی رییس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران گفت: این طرح قرار است به صورت پایلوت اجرا شود و بعد از بررسی شرایط فنی و ابعاد اجتماعی و اقتصادی آن و نیز عملکردی که در خطوط مترو خواهد داشت، در سال اینده به اجرا گذاشته شود.
در ادامه محسن سرخو رییس کمیته حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به آمار خودکشی‌ها و سوانح در سکوی ایستگاه های مترو گفت: در چند سال گذشته شاهد برخی اتفاقات از جمله افتادن افراد در مسیر عبور قطار ها بوده ایم که یا به صورت ناخواسته یا به صورت اقدام به خود کشی بوده که برای جلوگیری از این اقدامات نصب چنین درهایی برای ایمنی شهروندان لازم است.
وی ادامه داد: براساس این طرح شرکت متروی تهران مکلف است به اختیار خود و با اولویت ایستگاه های پرازدحام، نصب درب‌های محافظ را به صورت آزمایشی در تعدادی از ایستگاه های متروی تهران عملیاتی کند.
سرخو ادامه داد: حفظ جان شهروندان تهرانی باید در اولویت اقدامات شورای شهر تهران باشد و شهرداری هم باید به جای هزینه‌های غیر ضروری اجرای این طرح را در اولویت قرار دهد.
بر اساس گفته های رییس کمیته حمل و نقل شورا نصب این درها در ایستگاه های پر ازدحام و نیز ایستگاه های جزیره ای ضرورت بیشتری دارد.
سرخو تاكيد کرد: حفاظت از جان شهروندان تهرانی در برابر حوادث احتمالی مترو، در برنامه 5 ساله دوم شهرداری تهران پیش‌بینی شده است و در حالی که 3 سال از این برنامه گذشته ، شهرداری باید در سال 94 این طرح را به صورت آزمایشی در یکی از ایستگاه های مترو اجرایی می‌گرد،اما هنوز هیچ کاری انجام نشده است. شهرداری می تواند با استفاده از تبلیغات بر روی این درب ها بخشی از مبالغ هزینه شده را بازگرداند.
در ادامه جلسه موافقان و مخالفان طرح، نظرات خود را مطرح کردند.
پرویز سروری گفت: برخی برای اجرای این اقدام از کشور های دیگر مثال می زنند اما باید گفت در کشور های غربی نصب این درها به ندرت در ایستگاه های مترو صورت گرفته به طوری که در پاریس با 780 کیلومتر مترو و در مسکو با 298 کیلومتر، از این درها در سکوی ایستگاه ها مترو استفاده نشده یا خیلی کم استفاده شده است.
سروری اضافه کرد: اگر نصب این درها در ایستگاه ها پر ازدحام برای جلوگیری از خودکشی‌ها است که باید گفت فرد عامل، ایستگاه‌های دیگر را برای اقدام خود انتخاب می‌کند. از طرفی هر گونه اختلال در همزمانی باز شدن درهای ایمنی و درهای مترو خود موجب بروز مشکل خواهد شد.
رییس کمیسیون نظارت و حقوقی شورا افزود: از طرفی نصب این درها هزینه های زیادی برای شهرداری به دنبال خواهد داشت و در این شرایط وارد کردن این هزینه ها نمی تواند به خیر و صلاح باشد. اینکه برخی می گویند هزینه این اقدام از تبلیغات بازمی‌گردد نیز سخنی نادرست است چرا که به تجربه دریافتیم تبلیغات در چنین پروژه هایی منجر به بازگشت هزینه نشده است.
علیرضا دبیر رییس کمیسیون برنامه و بودجه نیز گفت: اگر قرار است این اقدام انجام شود باید در همه ایستگاه ها باشد.
وی ادامه داد: شهرداری اگر می تواند در سال 95 آن را اجرایی کند می توانند از محل اعتبارات پیش بینی نشده استفاده کند در غیر اینصورت اگر می خواهند در سال 96 این موضوع را اجرایی کنند باید کمیته حمل و نقل در بودجه سال 96 اعتبارات مورد نیاز را پیش بینی كند تا در هنگام تفریغ بودجه دچار مشکل نشویم.
دبیر افزود: گرچه نصب این درها هزینه بر است اما حفظ جان شهروندان و ایمنی آنان باید در اولویت قرار گیرد.
احمد حکیمی پور نیز گفت: آنچه در این طرح اهمیت دارد موضوع ایمنی شهروندان و به ویژه معلولان و جانبازان است. این امر در کشور های دیگر هم مورد استفاده قرار گرفته و نتیجه خوبی هم داشته است.
وی افزود: علاوه بر این، نصب این درها می تواند یک فرصت خوب برای شهرداری در راستای درآمدزایی باشد به ویژه انکه شرکت‌هایی وجود دارند که داوطلب اجرای این طرح به صورت BOT هستند.
در ادامه هابیل درویش مدیر عامل شرکت متروی تهران نیز گفت: نصب این درها علاوه بر کاربری ایمن موجب جلوگیری از هدر رفت انرژی نیز خواهد شد اما اجرای این طرح هزینه های زیادی در بر خواهد داشت چرا که در کشورهایی که این طرح اجرا شده قطارها به صورت تمام اتوماتیک هستند و راننده ندارند در حالی که قطارهای ما دارای راننده هستند و باید در صورت اجرا برای هزمانی باز شدن درهای مترو و درهای محافظ سکو تدابیر خاص اندیشیده شود.
وی افزود: ما به صورت پایلوت ایستگاه مترو ی مهرآباد یا متروی فرودگاه امام(ره) را در نظر گرفته ایم که در صورت نتیجه مناسب هر ساله چندین ایستگاه را به این درهای مجهز کنیم.
احمد دنیا مالی بار دیگر در دفاع از این طرح گفت: من انتظار داشتم دوستان ما در شهرداری و مترو به این نکته اشاره می کردند که وقتی اتفاقی نظیر خودکشی یا افتادن غیر عامدانه صورت می گیرد اختلال چند ساعته در شبکه حمل و نقل به وجود می اید و موجب سرگردانی مردم در سطح شهر می شود. در نظر بگیرید علاوه بر عوارض احساسی، اثرات وضعی چنین اتفاقاتی هم در سایر خطوط مترو و هم در سایر سیستم های حمل و نقلی غیر قابل کتمان است.
احمد مسجد جامعی نیز گفت: ما نمی توانیم نسبت به مرگ شهروندان بی تفاوت باشیم ضمن آنکه این موضوع به رویکرد شورا بر می گردد.
وی ادامه داد: اکنون زمان مناسبی برای اجرای این امر است و ما می توانیم این مهم را به عنوان رویکرد شورا که همانان حفظ جان انسان ها و ارزش قائل شدن برای ان است ارائه دهیم.
حبیب کاشانی عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورا نیز گفت: در اینکه حفظ جان شهروندان برای ما و حرکت به سمت استانداردسازی اهمیت دارد شکی نیست اما عزیزان شرایط را نیز در نظر بگیرید. در حال حاضر اگر لایحه مدیریت شهری محقق شود بودجه شهرداری تنزل می یابد که معادل 7 ، 8 هزار میلیارد تومان کسیر بودجه نسبت به سال 95 خواهد بود.
وی ادامه داد: این در شرایطی است که بسیاری از قطعات مترو در حال اور هال است و نیاز به تعویض دارد و با توجه به منابع مالی محدودی که ما داریم می بایست اولویت اولمان تجهیز و تعویض سیستم ها و قطعات باشد.
کاشانی اضافه کرد: اگر بخش خصوصی یا BOT این طرح را اجرا می کند ما موافقیم اما گر شهرداری قرار است آن را انجام دهد، باید گفت ما با محدودیت منابع مواجهیم و با این حال اولویت ما نمی تواند نصب این درها باشد.
در ادامه جلسه رضا تقی پور سخنگوی شورا گفت: پیشنهاد من این است که در یک یا دو ایستگاه به صورت پایلوت این طرح انجام شود و همزمان شهرداری مطالعات تکمیلی در این رابطه را انجام دهد. از طرفی دیگر مرکز مطالعات سازمان حمل و نقل باید ساز و کاری ایجاد کند که در صورت اجرای این طرح از فناوری داخلی استفاده شود.
اسماعیل دوستی و اقبال شاکری نیز پیشنهاد دادند که در یک فرصت یک ماهه شهرداری مطالعات اجرای این طرح را انجام دهد تا هزینه ها، محل اعتبارات، کارکرد، معایب و محاسن آن پیش بینی شود.
بر اساس این پیشنهاد به شهرداری تهران فرصت داده شد تا ظرف یک ماه مطالعات طراحی، انتخاب ایستگاه، هزینه های اجرا و محل اعتبارات را بسنجند و به شورا ارائه كنند و در صورت تایید شورا طرح به اجرا درآید.
در نهایت پیشنهاد مذکور به رای گذاشته شد و با اکثریت آرا به تصویب رسید.