رویداد۲۴ جمیله علم الهدی، همسر ابراهیم رئیسی با نیوزویک، رسانه آمریکایی مصاحبه کرد.
به گزارش شبکه العالم، بخش‌های مهم گفت‌وگوی علم‌الهدی را در ادامه می‌خوانید:
من در واقع آدم سیاسی نیستم. من تا قبل از انتخاب رئیس جمهور اینقدر فعالیت سیاسی نداشتم. با توجه به شرایط جدید در حال انجام فعالیت‌های جدید در حوزه‌های سیاسی هستم.
قبل از انتخاب رئیس جمهور به فعالیت‌های آکادمیک مخصوصاً در علم تربیت کودکان مشغول بودم. بعد از انتخابات مسئولیت فعالیت‌های سیاسی بیشتری را بر عهده گرفتم. پس از انتخابات ریاست جمهوری و جلسات فراوانی که با رئیس جمهور برگزار شد، متوجه شدم که سوء تفاهمات زیادی وجود دارد و جا برای شفاف سازی وجود دارد، بنابراین تلاش کردم تا مسئولیت‌ها را بر عهده بگیرم و در مورد موارد مربوطه شفاف سازی و روشنگری کنم.
زنان در ایران تحت حمایت خانواده، پدر، همه اعضای خانواده هستند. آنها به دلیل حمایتی که از خانواده دریافت میکنند، نقش مهمی در جامعه ایفا میکنند؛ و این کاملاً به این دلیل است که هسته اصلی خانواده نقش بسزایی دارد. زنان در ایران یا هر جای دنیا نقش تعیین کننده‌ای در حفظ هسته اصلی خانواده دارند، بنابراین نقش بسیار تعیین کننده‌ای در جامعه دارند.
مردان در ایران ترجیح می‌دهند از همسر خود نخواهند که کار کند یا پولی به خانه بیاورد. زنان به عنوان افرادی در نظر گرفته می‌شوند که در مقام مادر، همسر یا دختر با مردان عشق مشترک دارند.
شاید برای شما بسیار هیجان انگیز و جالب باشد که زنان در ایران برای حقوق خود مبارزه نکرده اند، زیرا از حقوق خود برخوردار هستند. آن هم به دلیل حفظ حرمت آنها در جامعه توسط مردان است. ارزش‌هایی که زنان در کشور مستحق آن هستند، از نظر جنبه‌های اخلاقی، در واقع به قوانین و مقررات تبدیل شده‌اند. ما می‌توانیم این قوانین و مقررات را با شما به اشتراک بگذاریم.
جنبش فمینیستی سایر نقاط جهان نیز در ایران راه پیدا نکرده است و این در درجه اول به دلیل گرایش به خشونت است. برخلاف آن، زنان در ایران آرامش را ترجیح می‌دهند تا در معرض خشونت از طریق رویکرد فمینیستی. این تفاوت چشمگیر بین این دو عنصر است.
باید اعتراف کنم که آنها (آمریکا و کشورهای غربی) چیز زیادی از ایران نمی‌دانند. علت سوء تفاهم همین است. آنها به عمق وسیع رابطه بین زنان و مردم نپرداخته اند. به همین دلیل است که آنها زنان را با دید غربی می‌نگرند. باید اعتراف کنم که همه مردم استاندارد‌های جامعه را رعایت نمی‌کنند، اما آنچه غرب می‌خواهد در مورد زنان در ایران بیان کند، یک موضوع بسیار سیاسی است.
زنان در غرب، در واقع بیشتر آنها، احساس تنهایی میکنند. این به این دلیل است که خانواده و ازدواجشان کمتر مورد حمایت قرار می‌گیرند. به دلیل احساسات بسیار قوی، زنان باید بسیار مورد احترام قرار گیرند. اما در غرب، آنها کار‌های زیادی برای انجام دادن دارند، به اندازه یک مرد کار انجام می‌دهند تا بتوانند حداقل استاندارد‌های زندگی را داشته باشند. این تفاوت چشمگیر زنان در غرب و زنان در ایران است.