رویداد۲۴ هدی کاشانیان: حضرت مریم (س) یکی از چهار بانوی دو عالم هستند که داستان زندگی ایشان را تقریباً همه مردم می‌دانند. داستان زندگی حضرت مریم (س) آن‌قدر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که خداوند مهربان یکی از سوره‌های خود را به نام حضرت مریم (س) قرار داده است و داستان زندگی حضرت مریم (س) را شرح می دهد. مریم، مریم مقدس یا مریم عذرا در قرآن و عهد جدید، نام مادر عیسی مسیح است. مسیحیان و مسلمانان معتقد به نزول وحی بر مریم هستند.
حضرت مریم (س) در شهر ناصره جلیلی به دنیا آمد. مادر مریم(س)، حنا نازا بود و تا 30 سال صاحب فرزند نشد؛ هنگامی که دعایش مستجاب و باردار شد، به پاس این لطف الهی نذر کرد که فرزندش خدمت‌کار معبد بیت‌المقدس باشد. نام پدر حضرت مریم حضرت عمران(ع) بود که قبل از تولّد فرزندش ازدنیا رفته بود با وجود دختر بودن فرزند عمران، او را در خدمتگزاری معبد آزاد گذاشتند. حنا نام مریم را برای فرزندش انتخاب کرد. پس از این که حضرت مریم( س) به بیت المقدس سپرده شد، خادمین و متولیان به سمت او رفتند؛ چون هر کدام از آن‌ها می خواستند امور دختر عمران پیشوایشان را زیر نظر داشته باشند و او را تربیت کنند، به همین دلیل می خواستند که این افتخار نصیبشان بشود. کاهنان معبد و علمای بنی اسرائیل برای کفالت و سرپرستی مریم با هم به نزاع و درگیری پرداختند. سرانجام قلم‌های خود را برای قرعه‌کشی به آب افکندند، همه قلم‌ها به جز قلم زکریا به زیر آب رفت. پس از این قرعه کشی، سرپرستی مریم به زکریا سپرده شد.
حضرت مریم (س) در بیت المقدس به روزه و عبادت و نماز می‌پرداخت. بنا به دستور خداوند روزی فرشته حق به صورت انسانی بر مریم نازل شد تا به او فرزندی به نام عیسی عنایت کند و به او بشارت داد بدون این که تا پیش از آن با مردی تماس بگیرد، به عیسی(ع) حامله می‌شود. او بیشتر اوقات در تنهایی و حُزن و اندوه به سر می برد. زندگی شیرین و خواب و خوراک گوارا از او سلب شده و بسیاری از وقت‌ها فکرش پریشان و روحش پراکنده بود. به هیچ سخنی گوش نمی داد.
مریم ناگزیر به شهر «ناصریه» رفت و همراه با فرزندی که در شکم داشت و غم و اندوه در سینه در آنجا اقامت گزید و در یک منزل تابستانی بسیار ساده ساکن شد تا از چشم و زبان مردم در امان و از نظر آن‌ها مخفی باشد. به این دلیل او از رفت و آمد با قوم خویش دوری می کرد و خود را به بیماری و کسالت می زد که می ترسید اسرار نهانی او آشکار شود و بر سر زبان‌ها بیافتد و مردم از او به زشتی یاد کنند و در موردش سخن گزاف بگویند. هرچه قدر دوران بارداری او پیش می‌رفت، اندوه او بیشتر می‌شد و نگرانی او فزونی می‌یافت و به زودی آنچه را که سعی می‌کرد مخفی نگاه دارد، ظاهر می‌شد. بالاخره زمان وضع حمل فرا رسید و مریم درد زایمان را احساس کرد. مریم بی‌درنگ از شهر خارج شد و سر به بیابان گذاشت تا دور از مردم فرزند خود را به دنیا آورد.
بیشتر بخوانید: زندگینامه حضرت عیسی (ع)
تا اینکه درد زایمان او را به سوی تنه درخت خرمایی کشانید. جبرئیل دوباره بر مریم نازل می‌شود و می‌گوید: غم مدار، پروردگارت از زیر قدم تو چشمه آبی جاری کرد. ای مریم شاخ درخت خرما را حرکت بده تا از آن برای تو رطب تازه فرو ریزد و تناول کن و از این چشمه آب بنوش و چشم خود را به عیسی روشن دار. در حالیکه کودک خود را در آغوش گرفته بود به طرف قریه و قبیله خود به راه افتاد.
با ورود مریم به شهر، خبر او منتشر شد و چون مردم، او را با نوزادش دیدند، زبان به سرزنش او گشودند و هرکس تهمتی زد و ناسزایی گفت. آن‌ها در ملامت و سرکوب او شدت عمل به خرج دادند. برخی شرافت خاندانش را بخاطرش می‌آوردند و بزرگواری اصل و نسب او را تذکر می دادند. هنگامی که زنان قومش به مریم تهمت زدند، عیسی به دفاع از مادرش پرداخت. عیسی بدون پدر از مادرش زاده شد و بی شک اگر او قادر به صحبت و دفاع از خود نبود مادرش در معرض اتهام قرار می‌گرفت.
به گزارش رویداد۲۴ براساس برخی گزارش‌‌های تاریخی یوسف بن یعقوب بن ماثان پسر عموی حضرت مریم (س) و یا پسر‌خاله او بود. او مردی حکیم بود و دلبستگی خاصی در خدمت به کنیسه داشت. او به شغل نجاری مشغول بود و از درآمد خویش به فقرا کمک می‌کرد. حضرت زکریا (ع) او را برای خدمت به حضرت مریم (س) گماشته بود؛ لذا یوسف همواره از مریم مراقبت می‌کرد و به همین جهت نخستین کسی بود که از باردار شدن او نگران شد.
به همین دلیل برخی به ناحق خواستند که تولد عیسی(ع) را حاصل رابطه نامشروع میان این دو نفر عنوان کنند که هم صریح قرآن کریم و هم اهل‌بیت(ع) این موضوع را تهمت بر مریم می‌دانند. علاوه بر آن‌که سخن‌گفتن عیسی (ع) در گهواره، اعجازی بود که خدا برای اثبات پیامبری او و بی‌گناهی مریم (س) در منظر مردم قرار داد.
درباره سن وفات حضرت مریم (س) هنگام مرگ اختلاف نظر وجود دارد. مشهور آن است که ایشان در 51 سالگی به دیدار حق شتافت. مرقد حضرت مریم (س) نیز در بیت‌المقدس قرار دارد. گفتنی است که درباره چگونگی وفات وی گزارش درست و دقیقی وجود ندارد.