رویداد۲۴ رکنا نوشت: چند روز پیش رضامراد صحرایی، وزیر آموزش و پرورش در یک گفت و گوی تلویزیونی باز هم به موضوع تفکیک جنسیتی کتب درسی اشاره کرد. او در این گفتگو تلاش کرده بود تا در راستای روشن شدن ابعاد ماجرا نکاتی را گوشزد کند که البته این حرف ها، خودشان حواشی زیادی را به وجود آوردند. محمدرضا نیک نژاد، کارشناس آموزش و پرورش در گفتگویی مشخص کرد چرا وزیرِ اینگونه درگیر حواشی می‌شود.
نیک نژاد با اشاره به صحبت‌های اخیر وزیر آموزش و پرورش در خصوص تفکیک جنسیتی کتب درسی گفت: وزیر در آن گفتگو، گفته است که نباید خودمان را درگیر حاشیه کنیم. در عین حال، خود وزیر حاشیه سازی می‌کند و برچسب‌هایی بر کسانی می‌زند که راجع به موضوع تفکیک جنسیتی کتب درسی صحبت کرده اند؛ ولی وزیر خودش «ته حاشیه» است! دلیلش این صحبت هایم هم این است که آموزش و پرورش آنقدر گرفتاری‌های ریز و درشت دارد که علت پرداختن به این موضوع، مشخص نیست. کار برای انجام دادن در وزارت آموزش و پرورش زیاد است و اینکه وزیر بخواهد فایل جدیدی برای پرداختن به آن باز کند اصلا درست نیست. من قبول دارم عده‌ای دوست دارند حاشیه سازی کنند؛ ولی چرا وزیر باید این فرصت را به دیگران بدهد؟ از ماجرای دربی گرفته تا همین تکفیک جنسیتی کتب درسی.
بیشتر بخوانید: توضیح وزیر آموزش و پرورش درباره تفکیک جنسیتی کتاب‌های درسی
وی در ادامه گفت: این روزها، دست کم ۷ میلیون دانش آموز در مقطع دبستان داریم که طبق گفته‌های مسئولان، می‌بایست از ابتدای مهرماه، شیر مدرسه به آن‌ها داده می‌شد. با، اما و اگر‌های زیادی فعلا در برخی مدارس این شیر مدرسه را توزیع می‌کنند. وزیر آموزش و پرورش گفته بود که «این هدیه (شیر مدرسه) مهر ماه رئیس جمهور است و عملی می‌شود.» در صورتی که این جزء وظایف وزارت آموزش و پرورش است و اصلا نباید موضوع توزیع آن، اینچنین مطرح می‌شد.
نیک نژاد در ادامه تاکید کرد: طبق آمار‌های رسمی، حدودا یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر دانش آموز بازمانده از تحصیل داریم که آمار‌های غیررسمی، آن را حدودا ۳ و نیم میلیون نفر عنوان می‌کند. الان رسیدگی به این موضوع مهم است یا جنسیتی کردن کتب درسی؟
این کارشناس آموزش و پرورش افزود: کمبود معلم، رتبه بندی معلمان، نارضایتی گسترده معلمان از وضعیت منزلتی شان، عدم پرداخت حق التدریس و... از اولویت‌های اصلی این وزارتخانه است که می‌بینیم در این شرایط، وزیر، فایل جدیدی برای رسیدگی به آن که پر از حاشیه است باز می‌کند.
نیک نژاد با اشاره به اینکه وزیر آموزش و پرورش همچنین گفته است که این توقع دختران از ما است که آموزش هایشان جدا شود، گفت: آیا وزیر آموزش و پرورش برای این موضوع نظرسنجی کرده است که چنین حرفی را می‌زند؟ اگر نظرسنجی کرده اند و اکثریت این موضوع را خواسته اند، دیگر حرفی در آن نیست و اگر چنین کاری کرده است بهتر است اسنادش را هم نشان دهد.
وی در ادامه گفت: مدارس مدرن، این روزها فضایی برای ناهارخوری، سالن‌های آمفی تئاتر و ورزشی دارند؛ ولی آیا مدارسی که این روزها ساخته می‌شوند چنین فضا‌هایی را دارند؟ حتی مدارس قدیمی ۷۰ ساله و ۹۰ ساله نیز سالن ورزشی و ناهارخوری دارند، ولی مدارسی که در سال‌های اخیر ساخته شده است دارای این فضا‌ها نیستند. تنها دلیلش هم این است که می‌خواهند صرفه جویی کنند و با حداقل‌ها مدرسه بسازند و فقط فضایی را به اسم کلاس ایجاد کنند تا بگویند مدرسه ساخته اند. حال در چنین شرایطی، آیا باید اولویت وزیر تغییر کند و حرف‌های جدیدی را به میان آورد؟
محمدرضا نیک نژاد تاکید کرد: دانش آموزان از طریق آموزش‌های غیررسمی، (خانواده، اینترنت و دوستان) توانایی‌هایی را به دست می‌آورند و به سمت جهانی شدن می‌روند. اتفاقا این دانش آموزان شهروندان جهانی هستند که خواسته هایشان نیز در سطح جهانی است و در چهارچوبی که وزیر آموزش و پرورش خط کشی می‌کند، قرار می‌گیرند. امروز دانش آموزان ما به راحتی به اطلاعات دسترسی دارند و همان دیتا‌هایی را دریافت می‌کنند که یک دانش آموز آمریکایی به آن‌ها دسترسی دارد. حال طبق سندتحول بنیادین، آموزش‌های رسمی چقدر می‌تواند مهارت‌هایی را به دانش آموزان ارائه دهد که آن‌ها را برای زندگی در دنیای امروز و فردا آماده کند؟
این کارشناس آموزش و پرورش گفت: آموزش و پرورش، وزرای بسیار قوی‌تر از آقای صحرایی به خود دیده است که آن‌ها هم فقط توانستند حداقل‌ها را برای نظام آموزش و پرورش فراهم کنند. دلیلش هم این است که آموزش و پرورش، اولویت دولت‌ها نبوده و نیست، برای همین است که نتوانسته اند کاری انجام دهند. تصمیم گیران در ایران تصور می‌کنند اگر توسعه اقتصادی باشد، بقیه ابعاد توسعه به دنبال آن خواهد آمد، در صورتی که برخی کشور‌ها که این روز سرآمد توسعه هستند، از جمله ژاپن، حوزه آموزش را محور توسعه دانسته اند.
وی تاکید کرد: در حالت کلی، از آقای رضامراد صحرایی، انتظار خاصی نداریم به خاطر اینکه آموزش و پرورش در اولویت‌های ضروری دولت‌ها نیست؛ اما ما وزیری می‌خواهیم که حداقل بتواند «حداقل ها» را برای این سیستم فراهم کند و با حاشیه سازی ها، اولویت‌های اصلی آموزش و پرورش را زیر سایه نبرد.