رویداد۲۴ پرویز پرستوی:سرکار خانم خزعلی! بنده به شخصه از کلمه مُشمئز کننده سلبریتی مُتنفرم. در سال ۱۳۴۸، وقتی شما ۶ سال داشتید بنده فعالیتم را شروع کردم و اکنون ۵۴ سال است که خود را خدمتگزار مردم می‌دانم. فرمودید که زنان طلبه می‌توانند به عرصه فیلم و بازیگری ورود کنند تا به قول خودتان شما اسیر سلبریتی‌ها نشوید؟ در دولت جمهوری اسلامی، خیلی‌ها هستند که مثل شما تخصص لازم را در سِمَت‌های اِشغال شده ندارند و همین باعث شده کشور به این روز بیفتد.از نماینده‌ای که جلوی چشم معلمان، نخودچی کشمش می‌خورد گرفته تا… یادتان باشد ایران را با نام هنرمندانش و البته با فرهنگی که شما جماعت موجب کم رنگ شدن آن شده اید می‌شناسند نه با نام شما!
بیشتر بخوانید: توضیح عجیب خزعلی درباره حمایتش از زنان طلبه برای فیلمسازی و بازیگری!
به شما پیشنهاد می‌کنم یک بار در گرمای ۵۵ درجه و یا سرمای ۳۰ درجه به مدت ۱۸ ساعت بایستید، ببینم می‌توانید آن را تحمل کنید؟ اگر موفق شدید، بنده این حرفه را به شما واگذار می‌کنم. بگویید نام چند طلبه مرد یا زن، در داخل و خارج کشور، در عرصه هنر را به یاد دارید که موفقیّتی کسب کرده باشد؟ شما به عنوان معاون رئیس جمهور تاکنون، چه کار مؤثری انجام دادید؟ در سفری که تصادفاً در یک پرواز بودیم، خدمت شما عرض کردم که خیلی از مردم سیستان و بلوچستان بی هویت و فاقد شناسنامه اند، ورود به عالم هنر پیشکشتان، بگویید برای آن‌ها چه کردید؟ چرا این روز‌ها هر مسئولی، دیواری کوتاه‌تر از دیوار هنرمندان پیدا نمی‌کند و بی جهت به آن‌ها می‌تازد؟ چرا مُلکِ ایران را مِلک پدریتان می‌دانید؟ نه بزرگوار! ایران تنها به شما خلاصه نمی‌شود بیش از این خود را به سُخره نگیرید! من بعد از ۵۴ سال، هنوز خود را بازیگر نمی‌دانم، چه رسد به کسانی که شما آن‌ها را ترغیب می‌کنید! چرا به خود اجازه می‌دهید، در هر عرصه‌ای ورود کنید؟ ایران به اندازه کافی هنرمند دارد و نیازی به تلاش شما نیست! از زنده یاد عباس کیارستمی گرفته تا استادان تقوایی، بیضایی و اصغر فرهادی و هنرمندان نامداری که شما حتّی نامشان را هم نمی‌دانید! شما در عمرتان چند فیلم و تئاتر دیده اید؟ لطفاً قبل از ورود به هنر، برای مردم بی شناسنامه‌ی وطن کاری کنید! برای زنان بارداری که به خاطر عدم وجود خانه‌های بهداشت در مناطق محروم، جان خود را از دست می‌دهند، انجام وظیفه کنید! کودکان مناطق محروم را از دهان گاندو‌ها نجات دهید! نمی دانم تا بحال، یک شب گرسنه خوابیده اید؟ بیکار بوده اید؟ تا بحال اجاره خانه اتان، عقب افتاده و مزه‌ی فقر را چشیده اید؟ تو را به خدا بس کنید بیش از این نمک به زخم مردم نپاشید.