صفحه نخست

سیاسی

جامعه و فرهنگ

اقتصادی

ورزشی

گوناگون

عکس

تاریخ

فیلم

صفحات داخلی

پنجشنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۲ - 2023 August 03
کد خبر: ۳۵۴۵۰
تاریخ انتشار: ۱۳:۱۸ - ۲۰ آذر ۱۳۹۵
تعداد نظرات: ۵ نظر
گزارش رویداد۲۴ درباره ضرورت مبارزه با فساد در ایران

در حسرت کره‎جنوبی شدن!

مگر می شود اسنادی از فساد وجود داشته باشد و این اسناد محرمانه باشد؟؟؟مگر می شود باور کرد حکومتی که منتشرکننده اسناد فساد را زندانی می کند، قصد جدی برای مبارزه با فساد دارد؟ مگر قابل قبول است که ممنوعیتی برای صحبت و انتشار اسناد در موضوعات اتهامی از قبیل «کرسنت» و « زمین خواری» وجود داشته باشد؟
رویداد۲۴- فساد، پدیده‎ای جهانی است که در بسیاری از کشورها به وقوع می‎پیوندد و موجب انحراف در اداره امور کشور می شود. شدت و ضعف پدیده فساد، با توسعه یافتگی، رابطه‎ای معکوس دارد. 

یعنی اگر کشوری توسعه یافته باشد مقدار وقوع فساد و تعداد آن در این کشور، کمتر است چراکه کنترل‎های شدیدی بر امور جاری در جریان است و مجازات‎های سختی نیز برای متخلفان، درنظر گرفته شده است.

به همین نسبت، هرچقدر کشوری از نظر توسعه یافتگی، عقب مانده باشد مقدار و تعداد فساد نیز در آن بیشتر یافت می‎شود چرا که به دلیل ابزارهای ناکارآمد کنترل‎گر و همچنین به دلیل عدم مقابله جدی با متخلفان، زمینه برای فساد انگیزی بیشتر می‎شود.

فساد، رشد اقتصادی را سرکوب می‎کند، بودجه‎های اختصاص یافته برای اموری همچون آموزش و فرهنگ و بهداشت را از مسیر خود منحرف می‎کند، موجب پولشویی در بودجه‎های اختصاص یافته به صنعت می‎شود، بر نابرابری و بی‎عدالتی می‎افزاید و در مجموع، موجب پسرفت کشور و عقب‎ماندگی بیشتر آن می‎شود.

در طی روزهای اخیر، رسانه‌های کره جنوبی گزارش دادند که یکی از دوستان نزدیک رئیس جمهوری، با استفاده از نفوذ خود بر خانم پارک و موقعیتی که در دفتر ریاست جمهوری ایجاد کرده بود در بعضی انتصابات مداخله و احتمالا از موقعیت خود بهره‌برداری اقتصادی هم کرده است.

با انتشار این خبر و تایید اولیه آن توسط بازرسان،کشورکره جنوبی به عنوان کشوری توسعه یافته و پیشرفته، به صورت یکپارچه و مستحکم درصدد برخورد با این فساد به پاخواست و تا تحقق خواسته خود نیز کوتاه نیامد. 

فسادی که در طی آن، «خانم چوی سوون سیل» با استفاده از نفوذ خود بر رئیس جمهور و موقعیتی که در دفتر ریاست جمهوری داشته است در بعضی از انتصابات، مداخله کرده و احتمالا-توجه فرمایید احتمالا- از موقعیت خود بهره‌برداری اقتصادی هم کرده است.

همین موضوع باعث شد مردم کره جنوبی به اعتراض برخیزند، خانم پارک از مردم عذرخواهی کند، نخست وزیر کره جنوبی، 2 وزیر کابینه، 10 مشاور رئیس جمهوری و رئیس کارکنان نهاد ریاست جمهوری از سمت های خود استعفا داده و یا برکنار شوند و نهایتا رئیس جمهور در پارلمان استیضاح شود و از مقام خود، برکنار شود.

چنین اتفاقی در یک کشور توسعه یافته و برخورد محکم با هرگونه فساد؛ اعم از کوچک یا سازمان یافته، نمایانگر آنست که پیش شرط توسعه یافتگی، مبارزه جدی و بدون رودربایستی با فساد است. زمانی ایران می‎تواند در افق 1404، کشوری توسعه یافته باشد که بحث مبارزه با فساد، در آن کشور جدی باشد و نه در حد شعار و همایش و حرف.

اما الزامات مبارزه با فساد چیست؟ 

اتفاقات اخیر در کره جنوبی، برخی الزامات مهم برای مبارزه با فساد را برای همگان تبیین می کند که بدینگونه می‎توان به آنها اشاره کرد.

1- مبارزه با فساد، خط قرمز نمی‎شناسد بدین معنی که برای مبارزه با فساد، نباید در دام مصلحت سنجی افتاد. از بالاترین مقامات کشور تا پائین ترین آنها باید زیر ذره بین دقیق بازرسان باشند و به محض مشاهده فساد یا تخلفی در عملکرد آنها، باید سریعا مورد مواخذه و مجازات قرار گیرند؛ می‎خواهد برادر رییس جمهور باشد یا برادر رییس قوه قضاییه یا می خواهد حقوق های نجومی باشد یا املاک نجومی.

مصلحت‎سنجی و گرفتار شدن در فرایند خطرناک «رودربایستی»، موجب می‎شود مبارزه با فساد، جدی گرفته نشود و این فساد تا لایه های زیرین کشور، ادامه یابد. اگر هیچکس در زمانی‎که رئیس‎جمهور یا وزرا یا دیگر مقامات، درگیر در موضوع فساد می‎شوند، مصلحت‎سنجی نکند و با صدای بلند و رسا نگوید که «مدارا کنید تا دوره اش، تمام شود» هیچگاه حجم و تعداد مفاسد، اینگونه در لایه های کشور، رسوخ نمی‎کند.

اگر زمانیکه سرنخ‎های فساد به کابینه محمود احمدی‎نژاد رسید و وی بیان کرد که «کابینه، خط قرمز من است» با او و وزرای متخلف، برخورد می‎شد هیچگاه چنین فسادهای کلانی در کشور رخ نمی‎داد.

2- مبارزه با فساد، شدت و سرعت می‎خواهد بدین معنی که نباید موضوع فساد، در دام اطاله دادرسی بیفتد چراکه طولانی شدن بررسی پرونده فساد، خود فساد زاست. دیگرانی هم که در فکر تخلف هستند هنگامی‎ که با طولانی شدن مباحث دادرسی، مواجه می‎شوند با خود می‎گویند ما هم اگر مرتکب فساد شویم و در آینده مشخص شود، با طولانی شدن موضوع، عملا اتفاق خاصی در دادگاه نخواهد افتاد.

اگر مقام یا مسوولی تخلف کرده است در همان زمانی که دارای مسوولیت است باید با او برخورد کرد. نباید دست روی دست گذاشت و صبر کرد که دوران مسوولیت او تمام شود چراکه هم بر حجم فسادهای خود افزوده می شود و هم معلوم نیست که در آینده با او به چه نحوی برخورد شود.

یکی از بزرگان انقلاب گفته است در کشور ما تا زمانی که فرد فاسدی در جایگاهی قرار دارد نمی‎شود او را محاکمه کرد چراکه می‎گویند صبر کنید تا دوره‎اش تمام شود و هنگامی هم که دوره‎اش تمام می‎شود نمی‎شود او را محاکمه کرد چراکه می‎گویند مرده را نباید لگد زد. کشوری که نمی‎تواند مقامات فاسد خود را محاکمه کند توسعه نخواهد یافت.

رییس فراکسیون شفاف‌سازی و سالم‌سازی اقتصاد و انضباط مالی اعلام کرده است بر اساس گزارش‌ دیوان محاسبات کل کشور، تخلف ۴۸ هزار میلیارد تومانی دولت دهم و همچنین تخلف ۱۲ هزار میلیارد تومانی شخص احمدی‌نژاد تایید شده است. البته هنوز هیچکس جرات ندارد  احمدی نژاد را محاکمه کند و وی قصد دارد برای انتخابات ریاست جمهوری بعدی، کاندیدا شود.

3-  مبارزه با فساد، رسانه‎های مستقل و آزاد می‎خواهد. اگر کشوری خواهان موفقیت در مبارزه با فساد است باید از آزادی رسانه‎ها و انتشار اسناد فساد استقبال کند. این موضوعی غیرقابل انکار است که حکومت، به تنهایی نمی‎تواند اسناد فساد را کشف کند و به مبارزه با آن بپردازد. لذا نیازمند چشم بیدار و قدرتمندی است که به یاریش بشتابد و او را در معرفی مفسدین یاری رساند.

مگر می‎شود اسنادی از فساد وجود داشته باشد و این اسناد محرمانه باشد؟ مگر می‎شود باور کرد در مبارزه با فساد جدیتی وجود دارد در حالی که منتشرکننده اسناد فساد را زندانی می‎کنند؟ مگر قابل قبول است که ممنوعیتی برای صحبت و انتشار اسناد در موضوعات اتهامی از قبیل «کرسنت» و « زمین خواری» وجود داشته باشد؟ 

اسناد ارائه شده در مورد دوست صمیمی رئیس جمهور کره جنوبی، توسط رسانه‎ها منتشر شد و آنها بودند که او را از مقامش، به زیر کشیدند. رسانه‎ها احتمال دادند که بر اساس اتفاقات رخ داده، وی از موقعیت خود، بهره‎برداری اقتصادی هم کرده باشد ولی مطمئن نبودند اما هیچیک، زندانی نشدند.

4- مبارزه با فساد، پاسخگویی شفاف و صادقانه می‎خواهد. بدین معنی که سیستم بررسی کننده فساد، باید نتایج بررسی‎های خود را و همچنین نتایج محاکمات خود را به صورت شفاف و صادقانه با مردم در میان بگذارد. اگر پاسخگویی، شفاف نباشد و در جامعه، ایجاد اقناع نشود علاوه بر اینکه مردم به سیستم حاکم، بدبین می‎شوند، مفسدین هم از این موقعیت استفاده کرده و یا بر حجم فساد خود می‎افزایند و یا مظلوم‎نمایی می‎کنند.

اگر کسی در مورد فسادی، سوال کرد باید پاسخ او را صادقانه و شفاف داد ولو اینکه بدون رعایت شرایط، سوال کرده باشد. اگر فردی با توجه به انتشار برخی اسناد اثبات نشده، توضیحی در مورد موضوعی خواست باید پاسخ او را در سریع‎ترین زمان و در شفاف‎ترین حالت داد نه اینکه او را نیمه شب، جلب کرد.

مردم از پرونده های فساد محمود احمدی‎نژاد می‎پرسند، مردم از پشتیبانان مالی بابک زنجانی و سه وزیری که به همراه رئیس کل بانک مرکزی او را یاری رساندند می‎پرسند، مردم از چرایی علنی برگزار نشدن دادگاه مهدی هاشمی می‎پرسند، مردم از دلایل ممنوع التصویری رئیس دولت اصلاحات می‎پرسند، مردم از چرایی ممنوعیت بررسی پرونده «کرسنت» و نقش بیژن زنگنه می‎پرسند، مردم از دلایل آن حجم از تخلف و فساد در صندوق ذخیره فرهنگیان می‎پرسند و بسیاری سوالات دیگر، اما کسی پاسخگو نیست و تا زمانی که پرسیدن، ترس داشته باشد و تا زمانی که پاسخگویی شفاف و صادقانه وجود نداشته باشد مبارزه با فساد، طنزی تلخ خواهد بود. 

5- مبارزه با فساد، نباید جناحی باشد بدین معنی که در مبارزه با فساد، نباید تعلقات جناحی و حزبی تاثیری داشته باشد. اگر در موضوع مبارزه با فساد، سهل‎انگاری شود و یا اینکه چشم‎پوشی نسبت به دوستان صورت گیرد دامنه فساد، بسیار گسترده خواهد شد. همچنین اگر مسوولین محاکمه کننده متهمین و یا مفسدین، نگاهی جانبدارانه و جناحی به افراد داشته باشند موجب بی‎ثمر شدن مبارزه با فساد می‎شود.

به طور مثال، اگر شخصی که می‎خواهد به فساد متهمین رسیدگی کنند بیاید و مواضع جناحی بگیرد یعنی در سخنرانی‎های خود، مرتب به اصلاح طلبان توهین کند، آنان را فتنه‎گر بخواند، آنان را پیاده نظام آمریکا بداند، دوران حاکمیت آنان را بدترین دوران بنامد و در برخورد با آنان؛ قبل از اثبات جرم، از اقدامی دریغ نکند چنین فردی، نه تنها نمی‎تواند با فساد مبارزه کند بلکه دیدگاه مردم را نیز نسبت به موضوع مبارزه با فساد بدبین می‎کند.

برکناری رئیس جمهور کره جنوبی به دلیل فساد یکی از دوستانش، نمایانگر آن است که برای پیشرفته شدن و توسعه یافتگی، نمی‎توان در موضوع مبارزه با فساد، مصالحه کرد، مدارا کرد و جناحی عمل کرد.

نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۵
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
خسته
۰۸:۳۷ - ۱۳۹۵/۰۹/۲۸
يعني چي ؟ يعني انتظار داريد در اين جور موارد از غربي ها تقليد كنيم !!!!!
واقعا كه...
یونس حقیدی
۱۵:۳۰ - ۱۳۹۵/۰۹/۲۷
سلام ، تحلیل جالبی بود و به نظر من خوب نگارش شده فقط یک نکته ، در کشورهای توسعه یافته کنترلهای شدید انجام می شود اما اولش فرهنگ سازی شده و شخص میداند که چرا در یک جایگاه قرار گرفته ، وظایف و اختیاراتش چیست ، چه باید و چه نباید انجام دهد !!!! سیستم های کنترلی هم در حد نرمال وجود دارد تا راه و برنامه بلند مدت از نظر دور نشود ، اما در کشور ما یکی میشود مدیر فلان جا ، بدون اینکه بداند کجاست ، به کجا باید برود و چگونه باید برود !!!! به او حکم شده و از سر تکلیف می رود که به تکلیفش ادا کند و نتیجه اصلا مهم نیست ، چون هیچ کس نخواهد پرسید چرا ؟ با تمام این اوصاف میدانید در ادارات و سازمانها چقدر نیرو های امنیتی ، خبری ، جاسوسی و... که رسمی و غیر رسمی خبر رسانی میکنند وجود دارد ؟ ازنگهبان بگیر تا حراست ، بسیج ، عقیدتی و ... .تازه پول هم میگیرند تا کارکنند ، برخی مواقع هم کار میتراشند تا بیکار نباشند .
ناشناس
۱۰:۳۶ - ۱۳۹۵/۰۹/۲۳
چرا ریس جمهور کر ه بخاطر سو استفاده دوستش عزل میشه ولی تو ایران میلیاردها اختلاس میشه اب از اب تکان نمیخوره خوب اینجا استقلال آزادی جمهوری اسلامی به معنای کامل اجرا میشه.
ناشناس
۱۵:۵۷ - ۱۳۹۵/۰۹/۲۲
متاسفم كه ما اون جوري نيستيم
ناشناس
۱۳:۵۹ - ۱۳۹۵/۰۹/۲۲
اينجا جمهوري اسلامي ايران است، نه كره جنوبي، انتظارات در حد جمهوري اسلامي بايد داشت
نظرات شما