رویداد۲۴ نازآفرین جمشیدی: علی کریمی در دورانی که هنوز از فوتبال بازنشسته نشده بود و اظهارنظرهای سیاسی نکرده بود، به دریبل‌هایش معروف بود اما اکنون به دلایل متعددی از اعتبار این فوتبالیست بازنشسته کاسته شده است. شاید خیلی‌ها تمایل دارند که همان علی کریمی ملقب به مارادونای آسیا و جادوگر فوتبال را به خاطر بسپارند تا علی کریمی که سیاست را انتخاب کرده است.
علی کریمی با نام شناسنامه‌ای محمدعلی کریمی پاشاکی زاده ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در شهر کرج است. او که دارای اصالتی لاهیجانی است در یک خانواده هفت نفره که پدر هم بازیکن فوتبال بود به دنیا آمد. برادر بزرگ‌تر علی کریمی یعنی فرشید هم در تیم نفت تهران بازی می‌کرد بنابراین علی و خانواده‌اش با فوتبال بیگانه نبودند.
علی کریمی چهارمین فرزند خانواده است و بعد‌ها پسوند پاشاکی را از نام خانوادگی خود حذف کرد. علی کریمی در دوران بازیگری خود در تیم‌های باشگاهی همچون پرسپولیس تهران، الاهلی امارات، بایرن مونیخ آلمان، شالکه آلمان و تراکتورسازی تبریز بازی کرده و مقام‌های گوناگونی به دست آورده است. کریمی که یک بار عنوان مرد سال فوتبال آسیا را از آن خود کرده، با ۱۲۷ بازی ملی در تیم ملی فوتبال ایران همینک سومین بازیکن تاریخ ایران از نظر تعداد بازی ملی است. او ۱۸ سال در فوتبال ایران توپ زد.
جالب است بدانید علی کریمی ازسوی کنفدراسیون فوتبال آسیا در سال ۲۰۱۷ به‌عنوان یکی از نماد‌های فوتبال آسیا شناخته شد. او همچنین در جام جهانی ۲۰۱۸ نیز، از سوی فیفا به عنوان «یکی از دو بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران»، معرفی شد، اما تمام اینها یک سو و نظرسنجی برنامه نود یک سوی دیگر. کریمی در سال ۱۳۹۴، در نظرسنجی برنامه نود که با شرکت دو میلیون نفر برگزار شد با به دست آوردن ۵۲ درصد آرا رتبه نخست را به دست آورد. بد نیست بدانید در این نظرسنجی فرهاد مجیدی با ۳۳ و خداداد عزیزی با ۱۵ درصد دوم و سوم بودند.
همان‌گونه‌که اشاره کردیم برادر بزرگ‌تر علی کریمی یعنی فرشید در تیم نفت تهران بازی می‌کرد و همین موضوع سبب پیوستن علی در سن ۱۲ سالگی به این تیم شد. پس از بازی در نفت تهران، علی کریمی مدتی را نیز در تیم جوانان سایپا بازی کرد، اما تیم بعدی او فتح تهران بود.
علی کریمی پس مدتی بازی در رده جوانان، در سال ۱۳۷۵ به تیم بزرگسالان این باشگاه که در لیگ دسته دوم حضور داشت، راه یافت. علی کریمی دو فصل در این تیم حضور داشت و حتی در سال ۱۳۷۶ به همراه فتح در آستانه صعود به لیگ دسته یک قرار گرفت. در سال ۱۳۷۶ و به دنبال شرکت تیم فتح در جام فوتسال رمضان، علی کریمی درخشش چشم‌گیری از خود نشان داد و پس از قهرمانی با فتح در این جام مورد توجه باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال قرار گرفت. بدین ترتیب و پس از دو سال علی کریمی به تیم پرسپولیس تهران پیوست. او با تیم پرسپولیس سه فصل عالی را داشت. او با این تیم دو بار قهرمان لیگ و یک بار قهرمان جام حذفی شد.
کریمی از بهمن ۱۳۷۷ به دلیل هل‌دادن داور در بازی در تیم امید به مدت یک سال از حضور در تمام مسابقات باشگاهی و ملی محروم شد. او پس از پایان این مدت دوباره به فوتبال بازگشت و در جام ملت‌های آسیا در سال ۲۰۰۰ حضور داشت.
علی کریمی درست یک روز پس از به ثمر رساندن نخستین گل خود را برای باشگاه پرسپولیس دربرابر سایپا در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۷۷، از سوی منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد و نخستین بازی ملی خود را در همان سال و در برابر تیم ملی کویت به انجام رساند.
کریمی در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک همراه با تیم ملی فوتبال ایران، موفق به کسب مدال طلای این رقابت‌ها شد. کریمی در سال ۱۳۷۷ و به هنگام حضور در تیم ملی امید، در جریان بازی با تیم ویتنام، به علت ضربه به داور، به مدت یک سال از تمام رقابت‌ها محروم شد.
کریمی در سال ۲۰۰۴ به علت عملکرد درخشان خود همراه با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا و بازی‌های باشگاهی موفق خود، توانست عنوان بازیکن سال فوتبال آسیا را کسب کند. علی کریمی همراه با تیم ملی ایران نیز در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان نیز حضور داشت. وی آخرین بازی خود برای تیم ملی را در ۱۶ آبان ۱۳۹۱ و در مقابل تیم ملی تاجیکستان به انجام رساند که به این ترتیب در ۱۲۷ بازی ملی موفق به زدن ۳۸ گل ملی شده است.
کریمی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی امارات پیوست و همان سال بعنوان بهترین بازیگن لیگ امارات انتخاب شد و در ۴ سال حضور خود در این تیم با ۶۹ بازی ۴۵ گل به ثمر رساند. بازی‌های درخشان علی کریمی سبب شد تا پیشنهادهای متعددی از سوی تیم‌های معتبر اروپایی دریافت کند که در نهایت در سال ۱۳۸۴ به تیم بایرن مونیخ پیوست، هرچند که به علت مصدومیت‌های پی در پی حضور چندان موفقی در این تیم نداشت.
پس از بایرن مونیخ علی کریمی در تیم‌هایی همچون القطر، پرسپولیس تهران، استیل آذین و شالکه ۰۴ آلمان بازی کرد تا اینکه در سال ۱۳۹۲ به تیم تراکتور سازی پیوست. کریمی در بهمن ۱۳۹۲ با تیم ترکتور به قهرمانی جام حذفی ایران دست پیدا کرد و در سال ۱۳۹۳ برای همیشه با فوتبال بدرود گفت و از میادین خداحافظی کرد.
علی کریمی از فوتبال به‌عنوان بازیکن خداحافظی و به مربیگری سلام گفت و وارد این عرصه شد. او دوره‌های مربیگری درجه C و B شرکت و آن را از سر گذراند در نهایت توانست با گذراندن دوره‌های مربیگری A در آسیا خود را به‌عنوان یک مربی حرفه‌ای مطرح کند.
او مدتی را به عنوان کمک مربی در تیم ملی و در کنار کارلوس کیروش بود و تا اینکه در شهریور ۱۳۹۶، رسما به عنوان سرمربی تیم نفت تهران معرفی شد. وی همچنین مدتی را به عنوان سرمربی و حتی مالک تیم سپیدرود رشت گذراند اگرچه در این تیم هم نماند و آن را ترک کرد.
علی کریمی که در فوتبال ایران به چهره‌ای ملی تبدیل شد، عملاً تلاش چندانی برای حفظ نام خود در مواضع سیاسی نمی‌کند. چه اینکه عدم اشراف وی بر تحلیل‌های سیاسی باعث شد که در اتحاد اپوزوسیون به نام گروه همبستگی عضو شود، گروهی که خیلی سریع مورد انتقاد جدی اعضای خود که حامد اسماعیلیون یکی از آنها بود قرار گرفت و از هم پاشید. می‌توان گفت برای دیگر اعضای گروه هم حضور علی کریمی به واسطه محبوبیت فوتبالی‌اش مطرح بود، نه حضور سیاسی.
علی کریمی در سال ۷۸ و در ۲۱ سالگی با سحر داوری ازدواج کرد. آنها دارای دو فرزند پسر به نام‌های هاوش و هیرسا و یک دختر به نام هیما هستند. سحر داوری از خانواده‌ای سیاسی بود. پدرش غلامعلی داوری از اعضای کادر نیرو‌های هوایی ارتش بود که در سال ۱۳۶۲ به اتهام ارتباط با حزب توده اعدام شد.
اواخر خرداد ماه فارس نوشت که «خواهر علی کریمی با یک بدهی ۷ هزار و ۷۰۰ میلیارد ریالی (۷۷۰ میلیارد تومانی) حدود ۱۷ ماه است که در زندان به سر می‌برد.»
بنا به ادعای خبرگزاری فارس این چکهای سفید امضا را علی کریمی از خواهرش گرفته و مبلغ بسیار زیادی هم هست. هرچه هست اتهامی که آن زمان علی کریمی مواجه بود کلاهبرداری با نام دیگران بود. البته برخی معتقد بودند این پرونده واقعیت ندارد و پس از ماجرای فعالیت سیاسی او، این موضوع برایش درست شده است.
خبرگزاری میزان متعلق به قوه قضاییه هم چندی بعد از ادعای فارس، فیلمی از خواهر کریمی منتشر کرد که آن میگفت علی کریمی سر او کلاه گذاشته است. خود کریمی مدعی شد که خواهرش تحت فشار چنین حرف‌هایی زده است.
تا زمانی که علی کریمی در عرصه فوتبال فعال بوده و به عرصه سیاسی وارد نشده بود ، محبوبیت خوبی داشت. شاید بتوان یکی از دلایل محبوبیت فوتبالی علی کریمی در میان مردم را شرکت در امور خیریه دانست. او اهل مصاحبه‌های زیاد و جنجالی نبود و همواره تلاش می‌کرد وارد حاشیه نشود. علی کریمی همیشه از رفتن به رادیو و تلویزیون فراری بود و بار‌ها و بار‌ها دعوت فردوسی‌پور را برای رفتن به برنامه نود رد کرد.
شاید داستان یکی از کار‌های نیک علی کریمی و خواندنش برایتان جالب باشد. اگر اهل فوتبال باشید حتما نام بابک معصومی بازیکن فوتبال و فوتسال و سرمربی تیم فوتسال پرسپولیس را شنیده‌اید. بابک و علی کریمی در باشگاه فتح باهم هم‌بازی بودند که بابک به فوتسال پیوست، اما این دوستی ادامه پیدا کرد. پس از سال‌ها بابک معصومی به سرطان مبتلا شد و دو سال بعد درگذشت.
هنگامی‌که خانواده معصومی زیر بار هزینه‌های سنگین بیمارستان درحال له شدن بودند علی کریمی به دادشان رسید. زمانی‌که به عیادت معصومی رفت زیاد در بیمارستان نایستاد و پس از گپ‌وگفتی کوتاه با رفیق قدیمی پاکتی به برادر بابک داد و بیمارستان را ترک کرد. پاکتی که در آن چکی سفید با امضای کریمی بود. اتفاقا در همان سال بود که علی کریمی را به جرم آب خوردن در ماه رمضان از باشگاه استیل آذین اخراج کردند
بعد‌ها معصومی در مصاحبه‌ای گفت: «مردم باید بدانند هنگامی‌که پزشکان از من قطع امید کرده بودند، فقط علی کریمی بود که با سخاوتش مانند همیشه تمام هزینه‌های بیمارستان مرا پرداخت کرد. با هزینه او از یک اتاق عمومی به اتاق اختصاصی رفتم و تمام هزینه‌های مربوط به درمانم را هم او پرداخت کرد.
علی کریمی همچنین در یکی از بازی‌های پرسپولیس در مقابل صبا پس از حضور روی نیمکت پرسپولیس حرکت زیبایی انجام داد. او پس از تعویض در نیمه دوم دیدار مقابل صبا، پس از دست دادن با اعضای نیمکت‌نشین پرسپولیس، با جانباز ویلچر‌نشینی که کنار نیمکت این تیم مسابقه را تماشا می‌کرد هم روبوسی کرد و او را در آغوش گرفت و چند دقیقه‌ای با این جانباز جنگ تحمیلی گفتگو کرد و از احوال و سلامتی جانباز پرسید.
کار به جایی رسید که جانباز اشک در چشمانش حلقه زد. کار کریمی خیلی زود مورد توجه شاتر‌های عکاسان ورزشی قرار گرفت و همین که علی کریمی دید که عکاسان دور و بر او و جانبازند از جانباز دور شد تا حرکتش به مفاهیم شعاری تفسیر نشود. اما یک عکاس توانست از صحنه عکس بگیرد و تصویر منتشر شد. جانباز به رسانه‌ها گفت که کریمی به او گفته است اگر جانباز نمی‌شده امنیت به دست نمی‌آمده تا مسابقات فوتبال برگزار شود. علی کریمی به شیرخوارگاه‌ها و خانه‌های سالمندان نیز سر می‌زد با اندکی جست‌وجو می‌توانید تمامی آنها را ببینید و در موردشان بخوانید.
علی کریمی در فعالیت‌های سیاسی نیز حضور داشته و اخیراً نیز کشور را ترک کرده است که خبرگزاری های اصولگرا مقاله های متعددی از او نوشتند و این خروج از کشور و فعالیت‌های وی را تقبیح کردند. جالب است بدانید علی کریمی در جریان انتخابات سال ۸۸، با دستبند سبز به همراه چند بازیکن دیگر وارد زمین بازی شد که همین در آن زمان جنجال ایجاد کرد. او همچنین در شهریورماه سال ۹۸ در جریان جان باختن سحر خدایاری، معروف به «دختر آبی» خواستار بایکوت ورزشگاه‌ها شد. در مرداد ۱۳۸۹ محمداسماعیل کوثری نماینده وقت مجلس خواهان «حذف» علی کریمی از ورزش شد.
علی کریمی، اما در سال ۹۷ به محمدجواد ظریف پس از این جمله‌ی «ما افتخار می‌کنیم به خاطر فلسطین تحت فشاریم" انتقاد کرد و نوشت " آقای دکتر کدوم (ما) تحت فشارند؟ (ماِ) ما یا (ماِ) شما؟»
نوشته‌ها و پست‌های او در یک سال اخیر موجب شد که رسانه‌های دست راستی او را ضدانقلاب و اغتشاشگر نامیدند و اموالش را مصادره کردند و او را مورد تعقیب قضایی قرار دادند. علی کریمی در خارج از کشور با با رئیس جمهور آلمان هم دیدار کرد که این دیدار واکنش‌های زیادی به همراه داشت.
رسانه‌های داخلی و خارجی در نخستین روز از شهریور ماه ۱۴۰۱ با این عنوان تیتر زدند: علی کریمی برای همیشه از ایران رفت. او با انتشار تصویری از پرواز هواپیما همراه با آهنگ پر پرواز، خبر مهاجرتش را تأیید کرد.
پیش از این خبرورزشی نخستین رسانه‌ای بود که نوشت؛ علی کریمی برای همیشه از ایران رفت و به کشور امارات مهاجرت کرد. پس از انتشار این خبر، کریمی نه آن را تأیید کرد و نه تکذیب، اما اخبار تکمیلی حکایت ازآن داشت که علی کریمی به تازگی ویزای دائمی اقامت در کشور امارات را دریافت کرده و بر همین اساس به همراه خانواده برای همیشه به دُبی مهاجرت کرده کرده است. علی کریمی پس از آن به آلمان و از آن‌جا و براساس اخبار به دست آمده این روز‌ها در کانادا به سر می‌برد.