رویداد۲۴ محمدعلی فردین، متولد ۱۵ بهمن ۱۳۰۹ در تهران، بازیگر بود.
فارغ التحصیل مقطع پایان دبیرستان (دیپلم) است و فعالیت خود را از کشتی و با غلامرضا تختی آغاز کرد. سپس وارد عرصه سینما شد و به عنوان سلطان قلب‌ها شهرت یافت.
محمدعلی در خیابان ادیب الممالک، کوچه صحت به دنیا آمد.
پدرش، علی گل فردین، کارمند اداره تسلیحات و همچنین بازیگر تئاتر بود و مادرش خانه‌دار بود. محمدعلی فرزند بزرگ خانواده بود و دو برادر و یک خواهر کوچکتر از خود داشت.
از کودکی، محمدعلی عاشق شنا و نقاشی بود و در زمان تفریح خود به باشگاه نیرو می‌رفت تا در کنار شنا، ژیمناستیک نیز فعالیت کند. در سن ۱۳ سالگی، اما سمت رشته وزنه‌برداری رفت و مدتی در این رشته فعالیت کرد. اما بعد از چند زمان، به دعوت کیومرث ابوالملوکی، وارد رشته کشتی شد.
بعد از عضویت در باشگاه تهران، محمدعلی با غلامرضا تختی آشنا شد و تحت نظارت کشتی‌گیر تیم ملی، آقای حبیب الله بلور، تمرینات سختی را انجام داد.
در سال ۱۳۳۲، وقتی ۲۳ ساله بود، در مسابقات قهرمانی کشور در رشته آزاد، مدال برنز را به دست آورد. سال بعد، در انتخابی تیم ملی برگزیده شد و در سال ۱۳۳۳، در کنار اعضای تیم ملی کشتی و با همکاری غلامرضا تختی، در مسابقات جهانی توکیو در وزن ۷۳ کیلوگرم، مدال نقره را کسب کرد.
در سال ۱۳۳۷، محمدعلی از کشتی آزاد به کشتی فرنگی روی آورد و به عنوان قهرمان کشور توجه همگان را به خود جلب کرد. در این سال، با بیش از ۸ مدال رنگارنگ، به علت آسیب دیدگی و به دلیل برخی نامهربانی‌ها، او از کشتی خداحافظی کرد.
در سال ۱۳۳۸، در سن ۲۹ سالگی، محمدعلی فردین هنگامی که برای تماشای یک فیلم به سینما رفت، توسط دکتر اسماعیل کوشان، کارگردان و بازیگر، برای بازی در سینما دعوت شد.
به این ترتیب، محمدعلی فردین در فیلم "چشمه آب حیات" در سال ۱۳۳۸ به عنوان بازیگر جلوی دوربین قرار گرفت. گفته می‌شود که اولین سکانس بازی فردین به دلیل کم رویی و خجالت او بار‌ها تکرار شد.
در سال ۱۳۳۹، با فیلم "فردا روشن است" و سال ۱۳۴۰ با فیلم "فریاد نیمه شب است"، چهره محمدعلی فردین در صنعت سینما شناخته شد. اما در سال ۱۳۴۴، با فیلم "گنج قارون" به چنان شهرتی دست یافت که هنوز بسیاری از مردم او را با این فیلم به یاد می‌آورند.
"گنج قارون" با فروش ۵.۳ میلیون تومان برای ۲ میلیون نفر، یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران شد. بسیاری باور دارند که این فیلم باعث رونق سینما‌های کشور پس از آن تاریخ شد.
در سال ۱۳۴۱، محمدعلی فردین به عنوان تهیه‌کننده، بازیگر و کارگردان، فیلم "گرگ‌های گرسنه" را ساخت. سپس در سال ۱۳۴۴، برای اولین بار به عنوان نویسنده، فیلم "عشق و انتقام" را نوشت.
در سال ۱۳۴۷، در سن ۳۸ سالگی، محمدعلی فردین با کارگردانی و بازی در سریال بیادماندنی "سلطان قلب‌ها" بسیار درخشید و از طرف مردم لقب "سلطان قلب‌ها" را دریافت کرد.
وی همچنین در جشنواره‌ی "سپاس" جایزه بهترین فیلم و بهترین بازیگر را به خود اختصاص داد.
از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۷، محمدعلی فردین به دعوت یک فیلمساز ایتالیایی به لبنان سفر کرد و در دو فیلم شرکت کرد. سپس در سال ۱۳۵۰، در فیلم مشترک ایران و هند به نام "همای سعادت" نیز نقش داشت.
در سال ۱۳۲۷ و در سن ۱۸ سالگی، محمدعلی فردین قبل از ورود به صنعت سینما با خواهر دوست خود، خانم مهری خمارلو که در آن زمان ۱۷ ساله بود، ازدواج کرد.
محمدعلی فردین تا انتهای عمر خود به همسرش وفادار بود. ازدواج آن‌ها چهار فرزند، دو پسر به نام‌های سعید و سیاوش و دو دختر به نام‌های بام عاطفه و آمنه را به جهان آورد.
در سال ۱۳۵۷، قبل از انقلاب اسلامی، محمدعلی فردین به عنوان بازیگر و کارگردان، فیلم "بر فراز آسمان‌ها" را ساخت. این فیلم در آن زمان منتشر شد و موفقیتی قابل توجه را کسب کرد.
بعد از انقلاب، در سال ۱۳۶۱، محمدعلی فردین آخرین بار در فیلم "برزخی‌ها" به کارگردانی ایرج قادری، در کنار ناصر ملک مطیعی بازی کرد.
بعد از انقلاب، محمدعلی فردین به دادگاه فراخوانده شد و از فعالیت در حوزه بازیگری منع شد. احمد نجفی، یک بازیگر، ادعا کرده است که بعد‌ها اجازه بازگشت فردین به فعالیت هنری از مراجع قم گرفته شد، اما محسن مخملباف این اجازه‌نامه را پاره کرد و اعلام کرد که اجازه نمی‌دهد فردی مانند فردین در صنعت سینمای ایران فعالیت کند.
بعد از انقلاب، محمدعلی فردین از کشور مهاجرت نکرد و در ایران باقی ماند. او در مغازه‌ی خود در میدان ونک به فروش فرش مشغول شد. در سال ۱۳۷۷، آخرین مصاحبه عمر خود را با رضا کیانیان داشت که در کتاب "ناصر و فردین" منتشر شده است.
در نهایت، در تاریخ ۱۸ فروردین ۱۳۷۹، سینمای ایران نابغه بیادماندنی خود را از دست داد و محمدعلی فردین در سن ۷۰ سالگی به دلیل ایست قلبی در منزل خود درگذشت.
همچنین، همسر محمدعلی فردین، مهری خمارلو، نیز در سال ۱۳۸۳ درگذشت.